Y ahí nomás se recompalmean y fraternulian como si no se hubieran esta<strong>do</strong> polichantan<strong>do</strong> más <strong>de</strong> cuatro cafotos <strong>en</strong> pl<strong>en</strong>a tetamancia; son así las tofifas y las fitotas, mejor es no terruptarlas porque te <strong>de</strong>smun<strong>en</strong> el persiglotio y se quedan tan plopas. Último Round
Xornada 4: O cine crea historias e Historia D<strong>en</strong><strong>de</strong> as orixes <strong>do</strong> cine cos franceses irmáns Lumière, con Meliès ou cos rusos e alemáns, ata o gran <strong>de</strong>s<strong>en</strong>volvem<strong>en</strong>to da industria que tivo lugar <strong>de</strong>n<strong>de</strong> media<strong>do</strong>s <strong>do</strong> século XX nos EEUU, o cine veu ocupar un lugar prepon<strong>de</strong>rante como gran emisor <strong>de</strong> ficcións. O cine, <strong>en</strong> primeiro lugar, narra historias. Moitas <strong>de</strong>las son extraídas <strong>de</strong> libros: por exemplo, Harry Potter, 2001. Unha odisea <strong>do</strong> espacio, 20.000 leguas <strong>de</strong> viaxe submariña, A historia interminable, Pinoccio, Macbeth, O señor <strong>do</strong>s aneis... Ou tamén <strong>de</strong> cómics: Superman, Batman, Os 4 fantásticos... Outras historias son creadas exclusivam<strong>en</strong>te para o cine: A noite <strong>do</strong> caza<strong>do</strong>r, Toy story, Matrix, A Guerra das Galaxias, A princesa Mononoke... No cine hai un <strong>guión</strong> técnico (as localizacións...) e un <strong>guión</strong> literario. No <strong>guión</strong> literario procé<strong>de</strong>se coma no teatro: anótase o lugar on<strong>de</strong> transcorre a acciójn e po<strong>de</strong>n anotarse características sobre ese lugar, elem<strong>en</strong>tos, cuestións sobre a maquillaxe ou a roupa... O cine fabrica tamén a Historia. Moitas das cousas que coñecemos sobre o ser humano suce<strong>de</strong>n a través da pantalla <strong>do</strong> cine. Platón, un filósofo grego, dicía que os seres humanos non veiamos as cousas coma son, s<strong>en</strong>ón que este mun<strong>do</strong> eran sombras, copias <strong>do</strong>utro mun<strong>do</strong> moito máis sublime e perfecto: o mun<strong>do</strong> das i<strong>de</strong>as. El explicaba que estabamos como <strong>en</strong>cerra<strong>do</strong>s nunha caverna escura con fachos nas pare<strong>de</strong>s e <strong>de</strong> costas á porta, e por esa porta reflectíanse, no