A revolución irmandiña - Xosé Azar

“Tomaron por capitán un fidalgo que se chamaba Roi Xordo... Os ditos irmáns víronse tan poderosos e estaban
tan tolos que non só non quixeron estar por cousa de que... lles foi mandado de parte do Rei, mais tentaron de
entrar na cidade de Santiago, o que o arcebispo lles defendeu e xuntou a súa xente... cos que acordou de pelexar
con estes ditos irmáns. Os cales, como eran xente miúda e de pouco esforzo, acordaron de se derramar e irse
algúns deles para o arcebispo” (en Os irmandiños, de López Carreira).