Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
3<br />
passea el ghe domandea se’l volea<br />
comprarghe la vaca. Tuti i ghe dea <strong>na</strong><br />
vardada a la vaca, ligada lì arente che la<br />
sbecolava qualche past<strong>in</strong>, i ghe<br />
domandea el prèssio, ma tuti lo r<strong>in</strong>grassiea<br />
e i ghe dea <strong>na</strong> scusa, un par questo <strong>na</strong>ntro<br />
par quelo, e i cont<strong>in</strong>uea la so strada. Passa<br />
un, passa due e gnente. Così, Primo el<br />
vedea la mati<strong>na</strong> f<strong>in</strong>irse, e gnente de<br />
negòssio. Ma, tò che verso le ùndese riva so<br />
compare Doro, un furlan come lu, ma furbo<br />
f<strong>in</strong> par roerso, che el ghe domanda:<br />
“compare cosa sito <strong>drio</strong> far qua rente la<br />
strada, gheto menà la vaca a pascolar?”. -<br />
Se la fusse così, el ghe risponde Primo, la<br />
saria tanto meio, ma sucede che la Cati<strong>na</strong>,<br />
te sè le tosate de <strong>in</strong>có, la me ga fato un<br />
dispeto che me toca maridarla <strong>in</strong> prèssia,<br />
ma come no go soldi par le nosse, mi e la<br />
Li<strong>na</strong> ghemo pensà de vender la vaca, ma<br />
me par che son n<strong>drio</strong> far fadiga de catar<br />
un che’l gàpia voia de meter le man <strong>in</strong><br />
scarsela.<br />
- Compare, el ghe dise Doro, se te vol<br />
mi te giuto.<br />
- Compare Doro, no ocor<br />
dimandarme due volte, me piasaria tanto.<br />
Tuti i sa che par far negòssii, qua a Val de<br />
Buia, no ghè nissuni meio de ti.<br />
- E, se mi fao el negòssio, quanto me<br />
pàghito? Bisog<strong>na</strong> che comb<strong>in</strong>emo prima,<br />
par no barufar dopo.<br />
- Sicuro! Bem, mi volaria due conti de<br />
reis che i me bastaria par far le nosse.<br />
Doro, come ve la go dito, l’era<br />
furbo par drito e par roerso, dopo darghe<br />
<strong>na</strong> <strong>ociada</strong> a la vaca, el ghe risponde suito:<br />
“compare Primo, mi te dao i due conti<br />
<strong>in</strong>tieri, mi me contento co quel che ciapo<br />
depì. Se sì d’acordo co la mia proposta,<br />
strucheme la man.<br />
I due compari i se ga strucà le<br />
man E Primo el ga f<strong>in</strong> suspirà, el ga pensà,<br />
adesso si el negòssio el vien fora, par drito o<br />
par roerso. Dito e fato, no i gera passà<br />
g<strong>na</strong>nca s<strong>in</strong>que m<strong>in</strong>uti, e tò che sifolando<br />
vaca, atada ali perto que mordiscava<br />
algum past<strong>in</strong>ho, perguntavam o preço, mas<br />
todos agradeciam, mas t<strong>in</strong>ham uma<br />
desculpa, um por isto outro por aquilo, e<br />
cont<strong>in</strong>uavam sua estrada. Passa um, passa<br />
dois e <strong>na</strong>da. Assim Primo via que a manhã<br />
termi<strong>na</strong>va e <strong>na</strong>da de negócio. Mas, perto<br />
das onze chega seu compadre Doro, um<br />
friulano como ele, mas esperto até pelo<br />
avesso, que lhe pergunta: “compadre o que<br />
está fazendo a beira da estrada, trazendo a<br />
vaca para pastar”? - Se fosse assim,<br />
responde Primo, seria muito melhor, mas<br />
sucede que a Catari<strong>na</strong>, tu sabe as moças<br />
de hoje, me fez um desrespeito que preciso<br />
casá-la logo, mas como não tenho d<strong>in</strong>heiro<br />
para as festas, eu e a Li<strong>na</strong> pensamos em<br />
vender a vaca, mas me parece que estou<br />
tendo dificuldade de encontrar um que<br />
tenha vontade de meter a mão no bolso.<br />
- Compadre, disse Doro, se tu quer eu te<br />
ajudo.<br />
- Compadre Doro, não precisa<br />
perguntar duas vezes, me agradaria muito.<br />
Todos sabem que para fazer negócios, aqui<br />
em Val de Buia, não tem n<strong>in</strong>guém melhor<br />
que tu.<br />
- E se eu faço o negócio, quanto tu me<br />
pagas? Precisamos combi<strong>na</strong>r antes, para<br />
não encrencar depois.<br />
- Certamente. Bem, eu precisaria de<br />
dois contos que bastariam para fazer as<br />
bodas.<br />
Doro, como já havia dito, era esperto<br />
pelo direito e pelo avesso, depois de dar<br />
uma olhada <strong>na</strong> vaca, responde rápido:<br />
“Compadre Primo, eu te dou os dois contos<br />
<strong>in</strong>teiros, e me contento com o que pego a<br />
mais. Se tu concordas com a m<strong>in</strong>ha<br />
proposta aperta a m<strong>in</strong>ha mão”.<br />
Os dois compadres apertaram as mãos<br />
e Primo deu um suspiro, e pensou, agora sim<br />
o negócio sai.<br />
Dito e feito, não haviam passado nem<br />
c<strong>in</strong>co m<strong>in</strong>utos e assobiando, com as mãos<br />
<strong>na</strong>s costas, desponta <strong>na</strong> volta da estrada,