Programa de man do concerto - Auditorio de Galicia

matrimonio secreto con Romeo. Agora ben, como nin os
familiares da rapariga nin os invitados o saben, reina a
alegría con motivo do inmediato himeneo. En principio,
a ópera na súa primitiva versión (1867) non tiña ballet;
aínda así, o seu éxito foi enome e alcanzou máis de
noventa representacións. Foi revisada para a súa estrea
na Salle Favart seis anos despois, e, cando se representou
no gran teatro parisiense, a Ópera Garnier (1888)
dotouna dun ballet que se insire precisamente neste
cuarto acto.
A inclusión dunha páxina bailábel era tradición obrigada
en toda obra lírica que se representase na Ópera
Garnier. No caso de Romeo e Xulieta, non resultaba fácil
introducir un espectáculo coreográfico dentro da
evolución dramática da obra, de modo que debemos
considerar como un mal menor situalo no lugar que
ocupa dentro do acto cuarto. A páxina é agradábel e
melodiosa, como tanta outra música de Gounod, pero
debemos recoñecer que non tivo fortuna e que non
adoita aparecer nin nas representacións habituais nin na
maior parte dos rexistros discográficos existentes.
O amor á música
Variacións sinfónicas, opus 78 (1878), Antonin
Dvorák
En 1878, Dvorák deu a coñecer unha obra mestra,
Variacións sinfónicas para orquestra, cuxo modelo son as
Variacións sobre un tema de Haydn (1873), de Brahms.
De inmediato, alcanzou celebridade por toda Europa. En
Londres, foi acollida con entusiasmo. Hans Richter, que
dirixiu a estrea, deu publicamente as grazas ao músico
checo por escribir unha obra extraordinaria. O
compositor non era un neófito pois xa publicara
abundante obra de cámara, o soado Concerto para
violoncello e orquestra e nada menos que cinco
sinfonías. Von Bülow, dedicatario da Quinta Sinfonía,
chegou a afirmar: “Dvorak é, xunto con Brahms, o máis
grande compositor desta época”.
A obra baséase nun tema de carácter popular que
Dvorák utilizara xa no coro de homes Eu son un
violinista. O extraordinario é que o somete nada menos
que a vinte e oito tratamentos variativos, algúns dos
cales o mostran transformado nunha pasaxe bucólica
(variación IV), nun coloquio (XI), nun scherzo (XVII), nun
nocturno (XVIII), nun valse (XIX), nunha polca (XXVIII)...
8