Descarga o número 6 - Centro Dramático Galego

TRIÁNGULO DE AMOR BIZARROANO SANTO,contador a ceroFotografías: JanitePara os Triángulo de AmorBizarro, Año Santo (MushroomPillow, 2010) éalgo máis que o seu segundotraballo longo,despois dun fantásticodebut no 2007. É unhaespecie de contador acero tras duros meses de xira e promoción,que os levaron a notar síntomas de esgotamentocreativo e persoal. Instalada agoranunha formación de cuarteto, a bandade Boiro, estandarte do indie galego máisruidoso e visceral, séntese máis libre quenunca, ou iso conta o seu cantante, RodrigoCaamaño.Que vos levou a transformarvos en cuartetopara este traballo?Realmente tanto o primeiro disco comoas maquetas estaban pensados e gravadoscunha formación de catro. O de estar tresdurante a xira foi máis ben circunstancial,así que volver a sermos catro era o máisnatural para nós, o que pasa que ata agoranon atopáramos as persoas adecuadas.Como son as sensacións agora, xa coanova formación?Fáltanos unha pouca de rodaxe agoraao comezo da xira, pero os directos sonmoito máis contundentes, e teñen máismatices. Podemos facer cousas que anteseran imposibles. Co disco novo temos máisrepertorio, e é algo que notamos moito. Oprimeiro álbum dura apenas media hora, eeste un pouco menos, pero entre os douscreo que temos bastantes cancións quefuncionan moi ben en directo. Agora podemosprobar moitas cousas, facer concertosmáis variados, tocar cancións que nos resultabaduro facer ben sendo tres.Será moi difícil superar as críticas e a repercusióndo voso primeiro traballo. Padecestesiso que se chama o ‘síndrome dosegundo disco’?Máis que síndrome, o que sufrimos foiesgotamento por estarmos tanto tempoxuntos e coas mesmas cancións. Aínda queo primeiro disco é do 2007, xa levabamos16 ao vivo música www.musicaovivo.info