libreto cd_zoelas

O ceo está revolto
non se pode voar.
A partida que comeza
xa non a quero xogar.
A sorte está botada
non hai volta atrás.
As armas van cargadas
pero no vou disparar
Quero escoitar outro cantar (4bis)
Soños que son delirios
non me deixan pensar.
Queres que siga durmindo
pero acabo de espertar.
Os temores que antes tiña
xa quedaron atrás.
Cando a guerra comece
xa teño firmada a paz.
Quero escoitar outro cantar (3bis)
Quero escoitar un novo cantar
quero escoitar
(herbas que permanecen espertas)
amor lésbico
(oda ó amor de seu)
Déixame ir,
vente pasando
e se non miras, quizais,
te irei ollando.
Déixame ir,
lado con lado
e se non volves, quizais,
te irei buscando.
Se non tas eu non tou,
se te vas eu non sou,
xa non sei que facer
tésme todo ao revés.
Sen ti esmorecer
máis contigo é arder,
déixame enlouquecer.
Es ti a sabia,
que sabe e rega,
e na miseria do escuro,
petas á porta e ti entras,
e tésme enteira.
Ti posme en pé
e me levantas.
A testa altiva e lixeira.
E coma un misto me prendes,
por fin atopo estas verbas.
Para dicirme a min mesma,
para expresarme esperta.
Non fica nada na popa
e vela ao vento se rema...
No rural estamos vivas,
cos cabelos revoltos.
Co carro diante dos bois,
intentando non esquecer de onde vimos;
amarrando,conservando pero no cambio,
non na permanencia.
No rural hai ruido, xuventude, rabia.
No rural as mulleres somos emprendedoras,
innovadoras, creativas e soñadoras.
Berramos nos silencios cómodos.
Escribimos letras para esquecer ordes.
Facemos música antes de ter instrumentos.
....amámonos vivas!