ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

2.2 Σημαντικά ορόσημα για την αεριοποίηση την περίοδο της βιομηχανικής
επανάστασης μέχρι και τον 1 ο παγκόσμιο πόλεμο
Το 1792 ο σκωτσέζος μηχανικός William Murdoch πρώτος συνέλαβε την εμπορική
δυνατότητα που προσέφερε η θέρμανση λιθάνθρακα απουσία αέρα, η πυρόλυση, για την
παραγωγή αερίου. Ο Murdoch χρησιμοποίησε αυτό το αέριο για να παρέχει φωτισμό
στο σπίτι του, καθώς βελτίωνε τις μεθόδους που εφήρμοζε. Συνεργάστηκε με τους
υπαλλήλους του, Matthew Boulton και τον μετέπειτα διάσημο κατασκευαστή
ατμομηχανών James Watt, ανέπτυξαν και εκμεταλλεύτηκαν εμπορικά συστήματα
βιομηχανικού φωτισμού στην Αγγλία στο τέλος του 18 ου αιώνα.
Το 1807 το φωταέριο πρωτοχρησιμοποιείται για τον φωτισμό των δρόμων του Λονδίνου
και μέχρι το 1816 το μεγαλύτερο μέρος ήδη φωταγωγείται.
Το 1804 δόθηκε για πρώτη φορά δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στον Freidrich Winzer για
φωτισμό από αέριο προερχόμενο από λιθάνθρακα. Η εταιρεία London and Westminster
Gas Light & Coke φωταγώγησε τη γέφυρα του Westminster το βράδυ της παραμονής
πρωτοχρονιάς του 1813 χρησιμοποιώντας φωταέριο μέσω ξύλινων αγωγών.
Η εταιρεία Baltimore Gas Company έγινε η πρώτη εταιρεία φωταερίου στις ΗΠΑ το
1816, παρέχοντας φωταέριο για το φωτισμό των δρόμων της Βαλτιμόρης.
Μετά την εισαγωγή του φωταερίου στη Βαλτιμόρη, ο φωτισμός των δρόμων με τη
χρήση του εξαπλώθηκε σε όλες τις πόλεις των ανατολικών πολιτειών των ΗΠΑ
συμπεριλαμβάνοντας της Βοστώνη το 1821, της Νέας Υόρκης το 1823 και της
Φιλαδέλφειας το 1841 [2].
Την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης και στις δυτικές χώρες, σχεδόν κάθε μεγάλη
αστική περιοχή είχε το δικό της εργοστάσιο μετατροπής του λιθάνθρακα σε φωταέριο
για την παροχή καυσίμου για το φωτισμό, τη θέρμανση και το μαγείρεμα, Εικόνα 2.
Εικόνα 2. Πόλη της Αγγλίας στα χρόνια της βιομηχανικής επανάστασης
23