ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

2.4 Πορεία της αεριοποίησης μετά το 2 ο παγκόσμιο πόλεμο μέχρι και σήμερα
Τα χρόνια που ακολούθησαν το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, πολλές χώρες είχαν
πρόσβαση σε μεγάλες προμήθειες βενζίνης και ντίζελ χαμηλού κόστους, που είχε ως
αποτέλεσμα την υποβάθμιση του ρόλου της αεριοποίησης ως μέσου παραγωγής
ενέργειας. Ωστόσο, η πολιτική και γεωγραφική απομόνωση της Νοτίου Αφρικής
οδήγησε στην ανάπτυξη μιας μεγάλης βιομηχανίας λιθάνθρακα σε υγρά καύσιμα (coalto-liquid
fuels) στη χώρα. Το 1950 η κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής χρηματοδότησε
την κατασκευή βιομηχανικής εγκατάστασης αεριοποίησης, την SASOL I, η οποία
χρησιμοποιούσε αμερικανικές και γερμανικές διεργασίες για την παραγωγή καυσίμου
ντίζελ, βενζίνης μέσου αριθμού οκτανίου, υγραερίου και ποικιλίας χημικών, την οποία
ανέλαβε η SASOL (South African Coal, Oil and Gas Corporation Limited). Μετά από
λειτουργικές βελτιώσεις για την αύξηση της αποδοτικότητας και της οικονομίας της
εγκατάστασης, αναπτύχθηκαν παράλληλα και διεργασίες για την παραγωγή συνθετικών
ελαστικών, λιπασμάτων και άλλων δευτερευόντων χημικών.
Η Νότια Αφρική συνέχισε να επεκτείνει τις εγκαταστάσεις αεριοποίησης με την
κατασκευή της SASOL II το 1980 και της SASOL III το 1982, ως αποτέλεσμα της
πετρελαϊκής κρίσης που απειλούσε να μειώσει τις προμήθειες της χώρας σε πετρέλαιο
από τη Μέση Ανατολή [2].
Στις ΗΠΑ, το ενδιαφέρον για την αεριοποίηση ανανεώθηκε τη δεκαετία του 1970, λόγω
των ελλείψεων σε φυσικό αέριο και της μειωμένης πρόσβασης σε πετρέλαιο που
προκλήθηκε από το αραβικό εμπάργκο πετρελαίου το 1973 και το 1979. Αποτέλεσμα
αυτών ήταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ να χρηματοδοτήσει την έρευνα στις τεχνολογίες
αεριοποίησης για την παραγωγή ενέργειας και υγρών καυσίμων. Το 1983 η εταιρεία
Eastman Chemicals εγκαινίασε μια πρώτη στο είδος της εμπορική βιομηχανική
εγκατάσταση αεριοποίησης λιθάνθρακα που παρήγαγε χημικά. Το 1984 ξεκίνησε η
λειτουργία της πρώτης βιομηχανικής εγκατάστασης ολοκληρωμένης αεριοποίησης
συνδυασμένου κύκλου (IGCC) κοντά στο Barstow της California, η οποία παρήγαγε
ηλεκτρική ενέργεια μέσω της αεριοποίησης λιθάνθρακα [2]. Το 1984 επίσης, μια
κοινοπραξία εταιρειών παραγωγής ενέργειας κατασκεύασε μια μεγάλη βιομηχανική
εγκατάσταση, η οποία παρήγαγε συνθετικό φυσικό αέριο από λιγνίτη. Ωστόσο, η
κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου παγκοσμίως στα μέσα της δεκαετίας του 1980
απομάκρυνε την προσοχή από την αεριοποίηση μιας και φθηνότερες προμήθειες
πετρελαίου ήταν και πάλι διαθέσιμες [4].
Τη δεκαετία του 1990 με τις τιμές του πετρελαίου και πάλι σε άνοδο, η αυξανόμενη
αστάθεια στη Μέση Ανατολή και η αυξανόμενη συνειδητοποίηση και το ενδιαφέρον για
τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής ενέργειας, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ
υποστηρίζουν «καθαρότερες» και εναλλακτικές τεχνολογίες παραγωγής ηλεκτρικής
ενέργειας. Έτσι, αναβιώνει και αναπτύσσεται η τεχνολογία της αεριοποίησης
προκειμένου να ικανοποιήσει τις σύγχρονες επιταγές για καθαρότερη παραγωγή
ενέργειας και να συμμετάσχει μιας προσπάθειας για απεξάρτηση από τα εισαγόμενα
ορυκτά καύσιμα και την ενεργειακή αυτονομία. Την περίοδο αυτή γνωρίζει μεγάλη
αποδοχή και βιομηχανική εφαρμογή η τεχνολογία της ολοκληρωμένης αεριοποίησης
25