FOURNiER GANGRENi: HASTANEDE YATIM SORESiNi ...

OZET
DlcLE TIP DERGISi (JOURNAL OF MEDIcAL SCHOOL) C:27 S:1 2000
FOURNiER GANGRENi: HASTANEDE YATIM SORESiNi
BELiRLEYEN FAKTORLER
Yrd.Do~.Dr. Ahmet ERSAY 1 UZ.Dr. Ferruh AKAY 2
Dicle Oniversitesi rip FakOltesi Oroloji A.D. kliniginde 1988-1999 Ylllan arasmda
tedavi edilen 29 Fournier gangrenli has tan m hastane kaYltlan incelenerek; etyolojik ve
kolayla~ttrlcl faktorler belirlenmeye c;:ah~lldl.Hasta ya~lan,ba~vuru ~ekilleri ve sureleri
saptandl. Hastalar, yatl~ surelerinin 30 gunden uzun ya da klsa olu~lanna gore iki gruba
aynlarak yatl~ surelerini belirleyen faktorler aC;:lsmdan kar~lla~tlnldllar. Son donem
bobrek yetersizligi/uremi hastanede kahm suresini belirleyen tek bireysel degi~ken
olarak saptandl.
Anahtar Kelimeler: Oremi, Fournier gangreni, Haspitalizasyon.
GiRi~
Fournier Gangreni; Genital bolgenin ve perinenin seyrek gorOlen, hlzll
ilerleyen ve oldOrOcOolabilen bir nekrotizan fasitisidir (1). Qogu kez infeksiyon
cilt, Oretrave rektum kaynaklldlr (2). Aerobik bakteriler olgulann yogunda izole
edilirken, hlzla ilerleyen hastallgm seyri slrasmda anaerobik infeksiyon da
olaya katlllr(mixt infeksiyon (3). Olgularm bOyOkbolOmOndeoykOde ve klinik
izlem slrasmda genel vOcut ve bagl~lkllk sisteminin direncini bozan durumlar
.. ya da e~ zamanll infeksiyonu kolayla~tlrlcl hastallklar belirlenebilmektedir (4).
Hastallgm mortalitesi % 0 ile %66 arasmda degi~mektedir (5-7).Son on Ylldlr
hyperbaric oksijen (HBO) tedavisinin Fournier gangrenli olgularda kullamlmaya
ba~lanmaslyla bu tedavi yonteminin hastanede kallm sOresini, mortaliteyi ve
doku kaybl oramm azalttlgl savlanmasma kar~m bu konu tartl~malldlr (8 ,9).
Kirli-kontamine olgular olarak belirlenen Fournier gangrenli hastalarm Oroloji
kliniklerinde baklmlan ve tedavilerinin izole ko~ullarda sOrdOrOlmesi
gerekmekte, bunun yanmda uzun hastanede kallm sOreleri, yogun baklml ve
tekrarlayan yok saYlda debridman gerektirmeleri nedeniyle hekim ve yardlmcl
sagllk personelinin i~ yOkOnOonemli oranlarda artlrmaktadlr. Dicle Oniversitesi
Tip FakOltesi Oroloji A.D. Kliniginde yatarak tedavi olan Fournier gangrenli
olgulann hastanede kallm sOrelerinibelirleyen etkenleri saptamak amaclyla bu
yall~ma tasanmlandl.
MATERYAL ve METOD
1988-1999 Ylllan arasmda klinigimizde tedavi edilen 29 olgu demografik
verileri, ba~vuruya kadar geyen sOre, birincil lezyonun niteligi , e~ zamanll
hastallk ve kolayla~tlrlcl faktorler aylsmdan geriye yonelik dosyalan
incelenerek degerlendirildi.
(1,2) Diele Oniversitesi Tip FakOltesi Oroloji A.D.
DlvARBAKIR
- - ---- - --

18
Olgular hastanede kallm sureleri 30 gunden az (KYSH)ve 30 gunden
90k (UYSH)olmakuzere ikigrup halindebu verilertemelindekar~lla~ttrlldllar.
Hastalanmlzm tamu sefalosporin aminoglikozitve anaerob etkili 3 'Iu antibiotik
tedavisi aldllar. Yakm izlem ve duzenli pansumanlarla yeni debridman kararlan
verildive bu kararlar zaman ge9irilmedenamnda uygulandl.
BULGULAR
KYSH grubunu UYSH grubu ile kar~lla~ttrlldlgmda ya~ ortalamalan
arasmda anlamll fark saptanamadl (slraslyla 44.8 19.5 ve 47.3 21.0 p>0.05).
Yakmmalann ba~langlcl ile klinige ba~vuru arasmda gegen sure bu ikigrupta
anlamllllkgostermedi (Tablo 1) (p >0.05).
Tablo 1: Klsa yatl~ sureli hastalar (KYSH)ve uzun yatl~ sureli hastalann
(UYSH) ya~, ba~vuruya kadar gegen sure ve ortalama yatl~ sureleri.
30 gun yatan p
n 18 11
Ya 44.8 (0-80) 47.3 (17-73) >0.05
Bavuru suresi (gun) 4.33 5.27 >0.05
Yatl suresi (gun) 23 45.1
KYSH grubunda penis ve skrotum gibi panduler organ ba~langl911
lezyonlar anal bolge,perine ve kal9a gibi direkt govde uzerinde ba~layan
lezyonlara gore daha yuksek orandaydl (%77.7). Bu oran UYSH grubunda
%45.4 olarak saptandl. Ancak fark istatistiksel a91dan anlamhllk gostermedi
(X2=3.157 p>0.05). Kolorektal giri~im kokenli hastahk oram USYH grubunda
daha fazla olmasma kar~m (%18), gruplar istatistiksel a91dan farkhhk
gostermedi. Benzer ~ekilde diyabet, norolojik patoloji (parapleji) ve kronik
alkolizm e~zamanh hastallk olarak yatl~ surelerine etkili gozukmemektedir
(Tablo 2).

Tablo 2: KSYH ve USYH gruplannda ba~lang((t lezyonunun niteligi,
belirlenmi~etyolojikfaktor, e~zamanh hastahk ve uygulanan uriner ve kolorektal
diversiyonyontemleri.
KYSH UYSH P
Lezyon niteligi (n)
Panduler organ 14 5 >0.05
Govde 4 6 >0.05
Etyolojik faktor (n)
Orolojikgiriim 2 1 >0.05
Kolorektalgiriim 1 2 >0.05
Etzamanll hastallk (n)
Diabetes mellitus 3 2 >0.05
KBY - 3 0.05
Kronikalkolizm 1 1 >0.05
Diversiyon turu (n)
Foleykateter 14 7 >0.05
Sistostomi 4 4 >0.05
Kolostomi - 2 >0.05
Sadece kronik bobrek yetersizligi (KBY) insidensi USYH anlamh
derecede yuksekti (X2 = 5.475 P 0.05). Oriner sistem ve kolorektal diversiyon
yontemlerinin daglhml her iki grupta benzer nitelikteydi. Septik ~ok nedeniyle
kaybedilen iki hastamlzln da diyabetik, KBY Ii ve paraplejik olmasl nedeniyle bu
u~ hastahgln da e~ zamanh varhgl durumunda serimizde Fournier gangreninde
mortalitenin %100 oldugu saptandl. Genel mortalitemizi %6.8 olarak belirledik.
TARTI~MA
Fournier gangreni her ya~ta gorulebilir.Notrofil fonksiyonlarlnda bozukluk
yada genel saghk durumunun ve bireysel hijyenik ko~ullann kotulugu risk
faktorleri araslnda saYlhr (10). YaYlnlanml~ ~ogu seride diabetes mellitus(DM)
en slk kar~lla~llan kolayla~tlrlcl unsur olarak belirlenmi~tir (% 38-48)(11,12).
DM dl~lnda, steroid kullanlml, kemoterapi, kronik alkol kullanlml, malignite,
radyoterapi, yanlk, HIV infeksiyonu, kronik hepatit, multipl myeloma ve uremi
hastahgl kolayla~tlrlcl faktorler araslnda yer ahr (4,12-14). Qah~mamlzda DM
ve norolojik hastahk yatl~ suresini etkilememekle birlikte toplam serideki
oranlannl slraslyla %17 ve %6 olarak belirledik. DM ta hucresel ve humoral
bagl~lkhk sisteminin yanltlanndaki degi~imlerin yanlnda, dola~lm bozuklugu,
norolojik hasar ve diabete iIi~kin metabolik degi~imde hastahgl kolayla~tlrlcl
19

20
unsurlardlr (15). Biz KBY/Oremiyi hastanede kahm sOresini uzatan tek
e~zamanh durum olarak belirledik. Oremik hastalarda T lenfosit, monosit ve
n6trofil fonksiyonlan bozuktur ve B lenfosit antikor yamtlan yetersizdir(16).
Hastalanmlzdan diabetik aym zamanda KBY'li ve paraplejik 2 olguyu
kaybettik.Bu hastalar agn yakmmalan olmadlklan i9in septik ~ok geli~ene
kadar klinik ba~vuruda bulunmaml~lardl.Lezyon niteligi a91smdan gangrenin
penis ve skrotum gibi panduler organlardan kaynaklanmasl durumunda ;
kavernozal dokulann ve testisin kendilerini 6rten cilt ve cilt altl dokularmdan
farkh arteriyel kaynaklannm olmasl nedeniyle pandOler organ ba~langl9h
olgularda hastanede kahm sOrelerinin daha klsa olabilecegi savlanabilir.Ancak
hastalanmlzda lezyonun ba~langl9 yerinin yatl~ sOresini etkilemedigini
saptadlk. Penis ve skrotum ba~langl9h olgularda ; Colles fasyasmm anatomik
uzamm planlan nedeniyle, bu olgular perine,anus ve gluteus gibi g6vde
Ozerinde ba~layan olgulara oranla hastahgm yaYlhml konusunda ayncahkh
klhnmaz. Klinik ve hekim kadrosu olarak hatm saYlhr deneyimimiz,
sefalosporin, aminoglikozit ve anaerob etkili antibiotikten olu~an tlbbi
tedavimiz,hemodinamik stabilizasyon 6zenimiz, bazl durumlarda gOnde 2 ve
daha fazla debridman karan verebilecek tarzda devingen hasta izlemimiz %
6.8 gibi dO~Okmortalite oranmm a91klamasl olabilir. Sonu9 olarak 29 olguluk
. deneyimimizle, Fournier gangrenli hastalarda KBYIOremi hastanede yatma
sOresinietkileyen tek bireysel degi~ken olarak belirlendi.
SUMMARY
FOURNIER'S GANGRENE: FACTORS PREDICT LONG
HOSPITAL STAY
The records of 29 patients with Fournier's gangrene treated in University
of Dicle, Medical School, Department of Urology, between 1988 and 1999 were
reviewed. Attempts were made to identify causative or predisposing factors and
models of presentation. Patient age and length of hospital stay were recorded.
The patients were divided into two groups and compared; patients with
hospitalization longer or shorter than 30 days. End staged renal disease/uremia
was identified as a unique individual variable affects hospital stal.
Kel Words: Uremia, Fournier's Gargrene, Haspitalization.
KAYNAKLAR
1. Bugra D, Bozfakioglu Y, BOyOkuncuY, Bulut T. Gangrene de Fournier; Etude
analytique de six cas. J Chir 1990: 127;115-116
2. Paty R, Smith A D. Gangrene and Fournier's gangrene. Urol Clin North Am
1992: 19; 149-162
3. Pizzorno R, Bonnini F, Repetto U. Hyperbaric oxygen therapy in early phase
Fournier's necrotizing fasciitis. Acta Urolltal1995: 9;39-41
4. A~91 R, Sankaya S, BOyOkalpelli R, Yllmaz A F, Ylldlz S. Fournier's
gangrene: risk assessment and enzymatic debridement with lyophilized
collagenase application. Eur Uro11998: 34; 411-418

5. Pizzorno R, Bonnini F, Donelli R, Stubinskl M. Hyperbaric oxygen therapy in
the treatment of Fournier's disease in 11 male patients. J Urol 1997: 158;
837-840
6. Riseman J A, Zamboni W A, Curtis A, Graham D R, Konrad HR.. Hyperbaric
oxygen therapy for necrotizing fasciitis reduces mortality and the need for
debridments. Surgery 1990: 180; 847-852
7. OztOrk0, Bircan K, $ahin H, Korkmaz K, Islim F.Fournier gangreni: Skrotum
ve perinenin nekrotizan yumu~ak doku infeksiyonu. Dicle Tip Dergisi
1994:21;137-140.
8. Capelli-Schellpfeffer M, Gerber GS. The Use Of Hyperbaric Oxygen in
Urology. J Uro11999: 162; 647-654.
9. Shupak A, Shoshani 0, Goldenberg I, Barzilai B, Moskuna R. Necrotizing
fasciitis and indication for hyperbaric oxygenation therapy. Surgery 1995:
118;873-876.
10. Hejase M J, Simonin J E, Bihrle R. Genital Fournier's gangrene. Urology
1996: 47; 734-739.
11. Hollabaugh R S, Dmochowski R R, Hickerson W L, Cox C E. Fournier's
gagrene :Therapeutic impact of hyperbaric oxygen. Plast Reconstr Surg
1998: 101;94-100.
12. Corman J M, Moodl J A, Aronson W J. Fournier's gangrene in a modern
surgical setting: improved survival with aggressive management. BJU Int
1999:84;85-88.
13. Ba~oglu M, GOI 0, Ylldlrgan I, Ballk A A, Ozbey Y, Oren D. Fournier's
gangrene: review of fifteen cases. Am Surg 1997:63;1019-1021.
14. lorianni P, Oliver G C. Sinergistic soft tissue infections of the perineum. Dis
Colon Rectum 1992:35;640-644.
15. Pozzilli P; Leslie RD. Infections and diabetes: mechanisms and prospects
for prevention Diabet Med 1994: 11; 935-41.
16. Descamps-Latscha B; Herbelin A; Ngulen AT; Jungers P; Chatenoud L.
Dysregulation of the immune system in chronic uremic and hemodialysed
patients Presse Med 1995 : 25;405-410.
21