orhun kitabelerinin günümüz türkçesindeki söz varlığı

Kiçig(BKADY41):
Küçük, az, biraz.
Kir(KTADY38):
Girmek,
sokulmak,dalmak,
geri,tekrar,geriye;
batı,batıda.
Kişig(KTAGY6):Kişi
insan, adam, halk.
Kiyik(TABTGY1):
Geyik, yabani hayvan,
av hayvanı.
Küçük,-ğüsf. 1.Boyutları, benzerlerininkinden daha ufak olan,
büyük karşıtı: "Bir aralık başımın üstünde
kartaldan küçük, atmacadan büyük yırtıcı kuşlardan birinin
döndüğünü gördüm." -M.Ş.Esendal. 2.Yaşı daha az olan:
"Ortanca ve küçük ablalar…beni, arabanın beklediği sokağa
indirdiler." -R.N.Güntekin 3.Niceliği az olan: "Kimseden en küçük
bir alaka görmüyordum." -S.F.Abasıyanık. 4.Niteliği aşağı olan,
bayağı: Küçük adam. 5.Geri aşamada: Küçük bir
memur. 6.Değersiz, önemsiz: "Bu iyi temiz, sıhhatli, küçük
insanların uykusu bambaşka bir şey." -
S.F.Abasıyanık.7.Büyümesini, gelişmesini henüz tamamlamış
olan:" Düşüncesi bu noktaya gelince birdenbire Azize'nin küçük
kızını hatırladı." -H.E.Adıvar. 8.Kısık, parlak olmayan(ses):
"Küçük, tatlı bir sesle kovboy şarkıları söyledi." -R.H.Karay.
9.is. Yaşça küçük olan kimse, çocuk:Küçük, buraya gel. 10.is. Yaş,
makam, rütbe, derece bakımından daha aşağı olan kimse: "Küçüğü
tümen kumandanı idi." -F.R.Atay. 11.is. Küçük abdest.
Girmek(-e) 1.Dışarıdan içeriye geçmek: "İçeri girdiklerinde
birinci film çoktan başlamıştı." -H.Taner.
2.Sığmak: Elim bu eldivene girmiyor. 3. Yer almak, katılmak,
iltihak etmek: O da aramıza girdi. "Bugün edebiyat imtihanına
girdim." -Y.Z.Ortaç. 4.Almak, fethetmek: "Ordularımız İstanbul'a
girdiler." -M.Ş.Esendal 5.İncelemek, ayrıntılara inmek. 6.Girişmek
başlamak: "Kaçırdım gene ipin ucunu, bir türlü konuya
giremiyorum." -N.Ataç .7.Bulaşmak: Koyunlara kelebek hastalığı
girdi. 8.(nsz) Zaman anlamlı kavramlar için gelmek: İlkbahar
girdi. 9.Ağrı, sancı başlamak, saplanmak. 10.Yeni bir duruma
geçmek, dönüşmek: "Göğün morlaşan kenarı eriyor, menekşe
rengine giriyordu." -Ö.Seyfettin. 11.İyice anlamak, iyive bilmek
12.Kavgaya tutuşmak. 13.Başlamak. 14.Erişmek, ulaşmak:
Yirmisine girdi 15.Bir şeyin yapımında, birleşiminde yer almak.
16.Yazılmak, başlamak: Okula girdi. 17.Yemek yemek.
Kişi:is. 1.İnsan, kimse, şahıs:"Dilenciler de sayıda olduğu
hâlde,yirmi otuz kişi kadardık." M.Ş.Esendal.
2.dbl. Çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen,sözü edilen
varlık, şahıs: Ben(tekil kişi), sen(tekil kişi), o (tekil kişi); biz(çoğul
kişi), siz(çoğul kişi), onlar(çoğul kişi).
Geyik,-ğiis. 1.zool. Geyikgillerden, erkeklerin başında uzun ve
çatallı boynuzları olan memeli hayvan(Cervus elaphus)
2.argo Karısının veya kadın bir yakınının ihanetine uğramış erkek.
kiçig>küçük
kir->gir-
kişig>kişi
kiyik>geyik
76