Türkiye'nin Basın Özgürlüğü Krizi - Committee to Protect Journalists

ir kitap yazan eski polis şefi Hanefi Avcı’ya da yardım
ettiği söyleniyor.
Pekin, CPJ’ye nihayet iddianame Ağustos 2011’de
açıklandığında, Şık ve Şener’e isnat edilen suçların
Ergenekon üyeliğinden, örgüte “yardım ve yataklığa”
düştüğünü söyledi. Şık ve Şener, Odatv davasında
yargılanan 12 gazetecinin arasındaydı. Diğerleri
Ergenekon üyesi olmaktan, şiddete tahrik etmeye
kadar çeşitli suçlarla yargılanıyordu. Dava, terör ve
isyan gibi davalara bakan “özel yetkili mahkeme”
tarafından görülüyor. Savunma avukatları Şık’ın
kitabının ve diğer dijital belgelerin haber portalının
bilgisayarlarına yetkililer için çalışan hacker’lar
tarafından yerleştirildiğini iddia ediyorlar. Savunma
tarafından tutulan uzmanlar, Odatv bilgisayarlarının
Truva atlarıyla dolu olduğu ve bunun da bilgisayarları
dışarıdan müdahaleye açık hale getirdiği sonucuna vardı.
Uzmanlar ayrıca belgelerin üstünde, polisin Odatv’ye
baskın yaptığı gün oynandığını ortaya çıkardı ki bu da
bir komplo kurulmuş olma olasılığını arttırıyor.
Sol görüşlü olan Şık, savcılığın kendisini Odatv gibi
görüşünün kendisinkilerle taban tabana zıt olan bir
kurumun talimatıyla çalışmakla suçlamasının komik
olduğunu söylüyor. “Odatv ile editoryal ve etik konularda
sorunlarım var ama neden hapisteler? [Gülen] cemaatiyle
ilgili yazdıkları için” diyen Şık, kitabı Ergenekon
komplosunun bir parçası olarak yazdığını ve Şener’den
yardım aldığını kabul etmiyor.
Ergenekon soruşturması, askeri bir darbe olasılığına
karşı ilk açıldığı zamandan bu yana çok yol aldı ve şu
anda kocaman bir canavara dönüştü. Bu canavarın kolları,
aralarında gazetecilerin ve hükümete muhalif isimlerin
de yer aldığı 400’den fazla sanığı kapsıyor. Hükümetin
teorisine göre komplocular haber medyasını kullanarak
askeri darbeye elverişli siyasi ve sosyal bir kaos ortamı
yaratacaktı. (Aralarında bu rapor için görüştüklerimizin
de bulunduğu bazı gazeteci ve analistler, Hrant Dink’in
2007’de öldürülmesinin de bu planın parçası olduğuna
inandıklarını söyledi. Plana göre Dink gibi gayri Müslümler
de dahil, halkın yakından tanıdığı isimler vesilesiyle
siyasi ve ayrılıkçı bir karmaşa yaratılacaktı. Ne var ki
savcılık bu teoriyi destekler nitelikte deliller sunmadı.)
İlk başlarda Ergenekon soruşturmasını seçimle başa
gelmiş hükümetin “derin devlete” karşı mücadelesi
olarak gören birçok sıradan Türk, bu davayı memnuniyetle
destekliyordu. Fransa’daki Strasburg Üniversitesi
Savunma ve Stratejik Çalışmalar Merkezi’nden siyasi
analist Maya Arakon, “Bu davayla birlikte ordu ilk defa
yargılanıyor ve hatta hapsediliyordu. Bundan önce
orduya kimse dokunamazdı” dedi. Ama soruşturmanın
halk tarafından benimsenmesinin her yeni gözaltı
dalgasıyla yerini şüpheye bıraktığını söyleyen Arakon,
“Birinci ve ikinci gözaltı dalgasında tamam dedik. Ama
13., 14. dalga olunca kendimize şu soruyu sorduk: Çete
gerçekten bu kadar büyük mü yoksa bütün siyasi muhaliflerden
de kurtulmak için bahane mi?” dedi.
Şık bu sorunun cevabının bariz olduğunu söylüyor:
“Sanıklar arasında benim de suçlu olduğuna inandığım
birçok kişi var ama bunlar esas suçlarından dolayı
yargılanmıyor. Bu siyasi bir hesaplaşma. Eğer gerçekten
doğru dürüst bir Ergenekon soruşturması olsaydı,
bu demokratikleşmeye yardımcı olurdu; ama şu an
olan bu değil.”
Şener ise bu oluşumla bağlantısı olmakla suçlanmasının
sebebinin Dink cinayetini araştırması olduğuna inanıyor.
Şener 2010 yılında Dink cinayetinde MİT, polis ve
jandarmanın dahli olduğunu iddia ettiği bir kitapta gizli
belgeleri yayınlamak suçuyla yargılandı ve beraat etti.
“Hrant Dink cinayetinden sorumlu olan polis
memurları Ergenekon soruşturmasını da yürütüyor;
bunlar Fethullah Gülen hareketinden. Kitapta yazdığım
şeyler yüzünden beni yürüttükleri bu operasyona dahil
ettiler” diyen Şener, Şık ve Hanefi Avcı’ya kitapları için
yardım ettiği iddiaları içinse şöyle yorum yaptı: “İlk defa
yazmadığım ve yazılmasına yardım etmediğim kitaplar
yüzünden tutuklandım.”
Yazdıkları haberler yüzünden gözaltına alınmak ya da
taciz edilmek başta Kürt ve solcu gazeteciler için yeni bir
şey değil. Ama şimdi tüm bağımsız gazeteciler medyanın
kendilerini eleştirmesine tahammülü olmayan AK Parti
iktidarından, ifade özgürlüğünü kısıtlamak için varolan
bir sürü yasayla donanmış aşırı milliyetçi savcılara,
hükümete meydan okuyarak medya organları dışındaki
şirketlerinin çıkarlarını riske atmak istemeyen medya
patronlarına kadar birçok cepheden saldırı altında.
Şık’a göre “En büyük sorun Türk Ceza Kanunu.
Türkiye’de ifade özgürlüğünü kısıtlayan yaklaşık 30
madde var.” Gerçekten de Şık hakkında Temmuz 2012’de
“hakim ve savcıları tehdit etmek ve onları terör örgütlerinin
hedefi haline getirmek” suçlarından yeni bir
iddianame kabul edildi. Suçu? Onu ve diğer gazetecileri
haksız yere yargılayanların hapse girmeyi hakettiklerini
söyleyerek kamu görevlilerini alenen eleştirmek.
Bugün Türkiye’de doğruları dile getirdiğine inananlar
aynı zamanda kendilerini Terörle Mücadele Kanunu’nu
“2008 YILINDAN BERİ HAKKIMDA 75 DAVA AÇILDI.
YAKLAŞIK YARISINDAN BERAAT ETTİM.”
— Hanım Büşra Erdal, Zaman muhabiri
16 Gazetecileri Koruma Komitesi