Lale Mansur - Mithat Alam Film Merkezi

Lale Mansur 185
rektiğine inandığınız için. Ömer Kavur da öyleydi. Çok sakindi.
Barış Pirhasan da öyleydi. Aslında birçok açıdan
birbirlerine çok benziyorlar. Sette gürültü, patırtı, bağırış
çağırış olmaz. İstediklerini mırıl mırıl, sakin bir halde anlatırlar.
Rahat rahat, keyifli keyifli... İçinize sinmediği anda
tekrar imkânı verirler. Genellikle bizde bir kere yapınca
“Tamam tamam, çok güzel oldu. Bir daha tekrarlarsan,
bozacaksın” derler. Oysaki daha ortada hiçbir şey yoktur.
Çok nadiren Ömer Kavur, Barış Pirhasan ya da Atıf Yılmaz
gibi yönetmenler bir imkân tanırdılar size.
Kurgu aşamasına hiç katıldığınız oldu mu
Hayır, hiç katılmadım.
Karşılaşma’yı hem oyuncuları, hem filmi nasıl değerlendiriyorsunuz
Filmde oğlumu oynayan İsmail Hacıoğlu ilk rolü olmasına
rağmen çok başarılıydı. Eski kocamı canlandıran Çetin
Tekindor ve Uğur Polat çok başarılıydı. Benimki de orta
karar bir performanstı. Filmde çok güzel bir sahnem vardı.
Sonra çok uzayınca o atıldı. Üzerine inşa ettiğiniz kısımlar
kesilip atılınca, geri kalan oyunculuklar çürük diş gibi kalıyor.
Dolayısıyla biten bir filmde bazı sahnelerin kesilmesi
filmin bütünlüğü açısından rahatsızlık veriyor.
Hayır filmin bütünlüğü açısından değil benim oyunculuğumun
bütünlüğü açısından çok kötü oldu. Belki film için
daha iyi oldu.
Hangi sahne kesilmişti
Otelde, gece çekilen, kendi geçmişimle ilgili Uğur Polat’la
konuştuğum bir sahneydi. Ömer Kavur’un filmleri arasında
en çok Anayurt Oteli’ni (1987) seviyorum. Yatık Emine’yi
(1974) ve Yusuf ile Kenan’ı (1979) da çok seviyorum. O dönem
öyle bir film yoktu. İki tane çocuk başrolü oynuyor. O
kadar sade, o kadar bambaşka bir şeydi ki bir ilk aşk filmi
gibiydi ve zaten bir Ömer Kavur filmiydi.