Lale Mansur - Mithat Alam Film Merkezi

Lale Mansur 191
mı Ay ben çok ağladım”. Bir darbeyle ilgili bir film yapılıyor
ve konuşulan tek konu ağlamak!
Ben daha çok Ken Loach’un The Wind That Shakes
the Barley’de (Özgürlük Rüzgarı, 2006) yaptığı gibi bir
filmin yapılıp yapılamayacağını merak etmiştim. Filmlerimizde
devlete, askere, polise hibir şey söyleyemiyoruz.
Ama söyleyecek sözlerimiz var.
Ama söyleyenler de var ama çok nadir. Handan İpekçi’nin
Büyük Adam Küçük Aşk’ı (2001) var mesela.
Size böyle teklifler gelmese bile sizin örnek olabileceğiniz
bir proje yok mu
Bir ara bunu denedim. Tansu Çiller’le ilgili bir film yapmayı
denedim. Yıldırım Türker yazacaktı senaryoyu ama sonra
o kadar protest bir şey ortaya çıkmaya başladı ki, kimsenin
inanmayacağını düşündük. Çok kötü bir film olabilirdi.
İşin içinden çıkamadık. Sonra bir zamanlar çok meşhur
bir albayın karısı vardı. Albay öldürülünce, kadın “Kocamı
ordu öldürdü” demişti ve kıyamet kopmuştu. Çok enteresan
bir hayat hikâyesi vardı ve onu oynamayı çok istemiştim.
Ama gerçekleşemedi, para bulunamadı.
Hiçbir şeye dokunamıyorsunuz ki! Orduya dokunamıyorsunuz,
devlete dokunamıyorsunuz. Buyurun dokunun,
tutmayalım. Bakalım ne oluyor Yasaklıyorlar ve daha da
kötüsü artık bizde otosansür oluştu ve bu, bence en tehlikelisi.
Başımıza kim bilir ne gelir korkusuyla girilmiyor buralara.
Bu daha tehlikelidir.
DGM’lerle bitirelim. Dava ne durumda
Davalar düştü. Kimse bir şey yapmıyor. Hrant Dink’in cenazesine
bilmem kaç yüz bin kişi geldi ama neredeler Bir
şey yapmamaya çok kararlı insanlar. Birazcık ümidimi
kaybetmediğim bir yer varsa o da açıkçası Açık Radyo. Sabahları
özellikle saat 8.00’de Açık Gazete programını kaçırmıyorum,
geceleri 01’de tekrarı oluyor. Kaçırmamaya
çalışıyorum çünkü hiçbir yerden alamadığım haberleri
oradan alıyorum. O bana bir ümit kaynağı.
Yani sinemada böyle bir ümit kaynağı görmüyorsunuz.