Dünyayı HıristiyanlaÅtırmanın Yeni Yolu: Ev Kiliseleri
Dünyayı HıristiyanlaÅtırmanın Yeni Yolu: Ev Kiliseleri
Dünyayı HıristiyanlaÅtırmanın Yeni Yolu: Ev Kiliseleri
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Mahmut AYDIN<br />
menlik, danışmanlık ve rehberlik. Bu kurslar profesyonel<br />
hocalar veya din adamları tarafından değil, uzman<br />
<strong>Ev</strong> Kilisesi liderleri tarafından verilmektedir. Kurslar<br />
genel olarak gurup çalışması şeklinde geçmektedir. Kurslar<br />
için herhangi bir ön şart yoktur. Her kurs müstakildir.<br />
Bundan dolayı aynı anda birkaç kurs alınabilir.<br />
Liderliklerini geliştirmek için bu kurslara katılan <strong>Ev</strong> Kilisesi<br />
liderleri ilk olarak her kursta o kursla ilgili temel<br />
eserleri okur. Daha sonra okuduğu metinleri hayatına ve<br />
bulunduğu şartlara uyarlamak uzun onlar hakkında<br />
derin düşünür ve tefekkür eder. Bu bağlamda kursiyer<br />
sahip olduğu değerler, ailesiyle, arkadaşlarıyla ve yabancılarla<br />
ilişkilerini, düşünce, söz ve eylemlerini, dua ve<br />
ibadet hayatını ve iş ahlakını gözden geçirir. 57<br />
Hizmet: <strong>Ev</strong> Kilisesi savunucularına göre hizmet Kilisenin<br />
beş amacından en fazla gözden kaçırılan ve an<br />
fazla ihmal edilenidir. Onlara İsa, Luka 4:18-19’da taraftarlarına<br />
şöyle dektedir. “Rabbin Ruhu benim üzerimedir.<br />
Çünkü beni müjdeyi yoksullara iletmem için tayin<br />
etti. Tutsaklara serbest bırakılacaklarını, körlere gözlerinin<br />
açılacağını duyurmak için, ezilenleri özgürlüğe kavuşturmak<br />
ve Rabbin lütuf yılını ilan etmek için beni<br />
gönderdi.” Bu pasajdan yola çıkarak <strong>Ev</strong> Kilisesi savunucuları<br />
nasıl ki İsa, gittiği her yerde ihtiyacı olanlara hizmette<br />
bulunduysa günümüz Hıristiyanlarının da aynı<br />
şekilde ihtiyaç içinde olanlara hizmet etmesi gerektiğini<br />
savunmaktadır. Bu anlayış doğrultusunda hareket eden<br />
<strong>Ev</strong> Kilisesi üyeleri yaşadıkları toplumlarda birtakım gönüllü<br />
organizasyonlarda yer almak suretiyle bazı toplumsal<br />
sorumluluklar üstlenir. Örneğin, yerel yemek<br />
dağıtım kurumlarında, huzur evlerinde, kreşlerde, hastanelerde,<br />
gündüz bakım evlerinde ve okullarda gönüllü<br />
olarak çalışırlar. Mahallelerindeki ve sokaklarındaki<br />
komşularına karşılıksız yardım ve hizmet ederler. 58<br />
<strong>Ev</strong> Kilisesi savunucuları kurumsal kiliselerin İsa’nın<br />
emrettiği bu hizmeti yeterince yerine getiremediğini<br />
ileri sürmektedir. Çünkü bu kiliselerin bütçelerinin %64<br />
personel giderlerine, %30’u da kilise binalarının ve müştemilatının<br />
tamirine harcandığından kilise programlarına,<br />
misyon çalışmalarına ve sosyal hizmete sadece<br />
%6’lık bir pay kalmaktadır. Bu durum da kurumsal kiliselerinin<br />
sosyal hizmete yeterince ağırlık vermemesine<br />
neden olmaktadır. <strong>Ev</strong> <strong>Kiliseleri</strong> ise masrafsız olduğundan<br />
ve gönüllülük ülkesine göre işlediğinden ne personel<br />
gideri ne de kilise bakımı için para gerekmektedir. Böyle<br />
olunca da üyelerden gelen paraların tümü kilise işlerine,<br />
DÜNYAYI HIRİSTİYANLAŞTIRMANIN YENİ YOLU: EV KİLİSELERİ<br />
misyon çalışmalarına ve sosyal hizmet faaliyetlerine harcanmaktadır.<br />
Nitekim onlara göre Elçilerin İşleri 4:34-<br />
35’de yer alan şu ifadeler kilisenin fonlarının ihtiyacı<br />
olanlara verilmesi yani sosyal hizmet için kullanılması<br />
gerektiğini ortaya koymaktadır. “Aralarında yoksul olan<br />
yoktu. Çünkü toprak ya da ev sahibi olanlar bunları<br />
satar, sattıklarının bedelini getirip elçilerin buyruğuna<br />
verirlerdi, bu da herkese ihtiyacına göre dağıtılırdı”.<br />
DEĞERLENDİRME<br />
17.yüzyılda ivme kazanmaya başlayan ve 19. yüzyıla gelindiğinde<br />
doruk noktaya ulaşan misyonerlik faaliyetleri<br />
sonucunda sömürgeci batılı güçleri de arkalarına alan<br />
misyoner kuruluşları, XX. yüzyılın başlarına kadar tüm<br />
dünyanın Hıristiyanlaşacağını iddia etmeye başlamışlardı.<br />
Ancak XX. yüzyıla gelindiğinde bu hedefin gerçekleşmesi<br />
bir yana Hıristiyanlık başta Afrika ve Hint alt<br />
kıtası olmak üzere tüm dünyada giderek taraftar kaybeden<br />
bir din konumuna gelmişti. Bu gelişme üzerine misyon<br />
faaliyetleri bağlamında nerede hata yapılığı<br />
sorusunu tartışmaya başlayan kurumsal kiliseler ve bunlara<br />
bağlı misyon kuruluşları, mevcut durumun ve çağın<br />
imkanları çerçevesinde yeni bir takım misyon yöntemleri<br />
geliştirme yoluna gitmişlerdir. 59 İşte bu makalede inceleme<br />
konusu yaptığımız <strong>Ev</strong> <strong>Kiliseleri</strong> bu yeni misyon<br />
stratejileri bağlamında gündeme gelen ve dünya ölçeğinde<br />
yaygınlık kazanan Hıristiyanlığı tekrar canlandırarak<br />
dünyayı Hıristiyanlaştırma projesidir.<br />
Yukarıda gördüğümüz üzere yeni misyon yöntemleri<br />
bağlamında kurulmaya başlanan <strong>Ev</strong> <strong>Kiliseleri</strong>nin<br />
temel hareket noktası insanları kiliseye getirmeye çalışmak<br />
yerine, kiliseyi onların ayağına götürmektir. Bu<br />
yöntemin savunucularına göre geleneksel misyon anlayışı<br />
İncil mesajı kendilerine ulaşmadığı için kayıp sayılan<br />
kişilere ulaşmanın yolu, Hıristiyan olmayan<br />
bölgelerde kiliseler inşa ederek insanları bu kiliselere<br />
davet etmeyi öngörmekteydi. Bu anlayışın, kurumsal kiliselerin<br />
cazibe merkezi olmaktan uzaklaştığı hatta giderek<br />
taraftar kaybettiği günümüz dünyasında artık<br />
verimli bir yöntem olarak kabul edilmesi mümkün görünmemektedir.<br />
Sadece Hıristiyan olmayanların değil,<br />
aynı zamanda Hıristiyanların bile kurumsal kiliselere<br />
gitmekten imtina ettiği bir ortamda insanları ne yapıp<br />
edip kiliseye getirme anlayışının terk edilerek bunun yerine<br />
birkaç kişinin biraraya geldiği her mekanı kilise<br />
yapma anlayışının bir sonucu olarak başta Hıristiyan ol-<br />
360<br />
Journal of Islamic Research 2007;20(3)
Change language