isletme-tezsiz-yuksek-lisans-donem-projesi-hazirlama-kilavuzu

TEZSİZ YÜKSEK LİSANS PROJESİ HAZIRLAMA KILAVUZU
Bu dokuman; Tezsiz Yüksek Lisans Programları’nda 3. Dönem sonunda hazırlanan Bitirme
Projesi ilgili konulara açıklık getirmeyi, uygulamada görülen farklılık ve aksaklıkları
gidermeyi amaçlamaktadır.
Tezsiz Yüksek Lisans Projesi
Proje hazırlama deneyimi, öğrenciye araştırma metodolojisini öğrenme, alanda uygulama
deneyimi kazanma ve danışmanıyla yakın bir çalışma imkanı sunar. Genellikle ileri düzey
kavramların, çeşitli ampirik tekniklerin kullanılmasını gerektirir. Yüksek lisans projesi bir
alana araştırması biçimde hazırlanabileceği gibi literatür taraması biçiminde ya da vaka
incelemesi biçiminde hazırlanabilir. Araştırmaları niceliksel ya da niteliksel yöntem
kullanılarak gerçekleştirilebilir.
Konu Seçimi
Araştırma sürecinin temel basamağı konu seçimidir. Araştırmanın takip eden diğer
aşamalarının ön koşulu olduğu için en önemli ve kritik aşamadır. Bu nedenle konu seçiminde
gösterilecek titizlik ve duyarlılık, araştırma sürecinin diğer aşamalarında karşılaşılması
muhtemel sorunları ortadan kaldıracak veya en aza indirgeyecektir. Bilimsel dergilerdeki
güncel konular, geçmiş tarihli tezlerin önerdiği araştırma konuları, ilgili alandaki uzmanların
önerdiği araştırma konuları, ilgili alandaki akademisyen ve araştırmacıların öngördüğü
araştırma gerekliliği duyulan konular, iş ortamında karşılaşılan ve çözülemeyen sorunlar,
işletmenin gelişimine katkıda bulunacağı düşünülen yeni teknik ve yöntemlerin incelenmesi ve
işletmelerde gerçekleştirilen farklı uygulamalar, konu seçiminde kaynak oluşturacak alanları
sunmaktadır. Araştırmacı gerek ilgi alanı gerekse imkan ve yeterlilikleri doğrultusunda
konusunu belirlemelidir.
Konunun gereğinden fazla geniş olması araştırmayı zorlaştırdığı gibi, gereğinden az dar olması
da araştırmayı gereksiz kılmaktadır. Konunun genişliği araştırmacının zamanına ve seçilen
konuya göre değişmektedir. Konunun sınırlandırılmasında, araştırılacak konuya ilişkin yapılan
ilk okuma, gözlemler ve harcanan düşünme süreci sonucunda araştırmacının kafasında oluşan
sorun ve o soruna ilişkin önereceği çözüm veya çözümler büyük önem taşımaktadır.
Bitirme projesi için konu seçimi, çoğu öğrenci için zor bir aşama olmaktadır. Bu aşamada
rastgele seçilen bir konu üzerinde yapılan araştırma, ne öğrenciye, ne de söz konusu
araştırmaya bir katkı sağlamayacaktır. Bitirme projesi olarak uygun bir konunun seçimi ve
proje için tanınan sürenin iyi değerlendirilmesi, öğrenciye meslek hayatında çok şey
kazandırabilir.
Proje konusunda özgünlük, bilimsel bir gerekliliktir. Daha önce aynı konuda yapılmış bir
çalışmanın yinelenmesi, özgünlüğü gölgeler. Bundan sakınmak için, konu seçimi sürecinde
daha önce yapılmış olan tez ve araştırmalar üzerinde mutlaka ön inceleme yapılmalıdır.
Herhangi bir ön çalışma olmadan sağlıklı konu seçimi yapılamaz
Yapılacak araştırmanın, her şeyden önce ilgi duyulan, iş hayatında kullanılabilecek bir
konuda olması, proje dönemi boyunca konuya olan ilgilinin azalmaması (tersine artması),
projeyi başarılı kılan unsurlardır.
1. Araştırma Süreci
Bir konu hakkında araştırma yapılmak istendiğinde öncelikle aşağıda yer alan araştırma
süreçlerinden sırasıyla geçilmesi gerekmektedir:

Birinci Aşama: Ön Hazırlık
Literatür Taraması
Araştırmanın Amacı
Araştırmanın Yargılanması
İkinci Aşama: Araştırmanın Tasarımı
Problemin Tanımlanması
Araştırma Taslağının Hazırlanması
Araştırma Yönteminin Seçimi
Üçüncü Aşama
Araştırmanın ampirik olması durumunda
Örneklemin Seçimi
Araştırmanın Uygulanması
Verilerin Toplanması
Verilerin Tasnifi
Verilerin Analizi
Bulguların Yorumu
Raporun Hazırlanması
Araştırmanın Literatür taraması olması durumunda
literatürün seçimi
literatürün taranması
literatür bilgilerinin sunumu
literatürün yorumu
raporun hazırlanması
1.1. Araştırma Problemi
Proje konusu, konuyla ilgili literatürden de yararlanılarak genel konu alanından hareketle,
inceleme yapılacak olan özel konu (problem) alanına doğru bilimsel bir açılımla ortaya
konulmalıdır. Başka bir deyişle, araştırma problemi; bütünleştirme, sınırlandırma ve
tanımlama olmak üzere birbiriyle eklemlenen aşamalı bir tanımsal çerçeveye oturtulmalıdır.
Sonuçta, araştırma konusu, açık, anlaşılır ve tek bir cümle ile ifade edilebilmelidir.
1.2. Araştırmanın Amacı ve Araştırmanın Yargılanması
Bu süreç, araştırma sorusunun açık bir biçimde ortaya konduğu bölümdür. Aşağıdaki sorulara
bu bölümde cevap verilmiş olmalıdır.
i. Çalışması planlanan alandaki hangi unsurlar (yani mevcut literatürdeki hangi eksiklik veya
eksiklikler) bu çalışmanın yapılmasını gerekli kılmıştır?
ii. Araştırma sorusu nedir?
iii. Bu proje neden önemlidir?
iv. Bundan önceki çalışmalara bir katkısı var mıdır?
Amaç, araştırma probleminin somut bir biçimde ifade edilmesidir. Ele alınan konuda nelerin
araştırıldığını açıklar. Başka bir deyişle, araştırma sonunda elde edilecek sonuçlarla neyin
hedeflendiğini belirtir. Ampirik araştırmalarda amaç, genel amaç ve gereksinim duyulan
verilerin hangi değişkenlerden toplanacağını gösteren ayrıntılı (işlevsel) alt amaçlar şeklinde
ifade edilmelidir. Alt amaçlar araştırmacının yanıtını aradığı soru cümleleri ya da sınamayı
amaçladığı hipotezler biçiminde oluşturulabilir. Araştırma soruları, tek bir değişkenle ilgili
olabileceği gibi birden fazla değişkeni de kapsayabilir.
1.3. Başlık Seçimi

Yapılan çalışma, başlıkta, açık ve tam olarak, akıcı ve anlaşılır bir dille vurgulanmalıdır. Kötü
bir başlık, iyi bir araştırmanın gözden kaçmasına neden olabilir.
Proje başlığı, yapılacak çalışmanın içeriğini açıkça yansıtmalı; ilgili veri tabanında taramaya
uygun anahtar sözcükleri içermelidir. Çok uzun, anlaşılması güç genel adlardan kaçınılmalıdır.
Projenin başlığı gereksiz sözcüklerden arındırılmalı,15 sözcüğü geçmemeye özen gösterilmeli
ve ilke olarak Türkçe sözcüklerle yapılandırılmalıdır.
1.4. Literatür Taraması
Araştırma için yeterli ve özellikle uygun kaynağın varlığı da konu seçiminde önemli bir
kriterdir. Yeterli ve uygun özellikteki kaynaklara sahip olmadan yapılan araştırmanın ne
araştırmacıyı ne de araştırmadan yararlanmak isteyenleri tatmin etmesi beklenir. Konu
seçiminden önce, yerli ve yabancı kaynaklardan konuyla ilgili kaynak taraması yapılarak,
seçilen konu, kaynaklar ve yapılmak istenen proje için bir çalışma zemini belirlenebilir.
Araştırmanın kuramsal temelinde, araştırmanın dayandığı kuramsal çerçeve, varsa konuya
ilişkin kuramlar ve modeller ile ilgili alanyazın açıklanır. Kuramsal çerçevenin çok kapsamlı
olduğu ve konu gereği önemli olduğu çalışmalarda kuramsal çerçeve ayrı bölüm halinde de ele
alınabilir.
Konunun belirlenmesinin ardından ise iki yöntem kullanılabilir: ikincil kaynak araştırması ve
birincil kaynak araştırması.
İkincil kaynak araştırması, genellikle başka amaçlarla toplanmış veri ve bilgiler araştırma
sorusunu cevaplamak için bir araya getirilir, özetlenir, analiz edilir ve değerlendirilir. Bu veri
ve bilgiler, kitaplar, süreli yayınlar, tezler, başvuru eserleri, resmi yayınlar ve özel belgelerden
elde edilebilir.
Birincil kaynak araştırmasında ise veri ve bilgiler bizzat araştırmacı tarafından gözlem,
deney, anket ve görüşme teknikleri yardımı ile toplanır. Fakat bu yöntem ikincil kaynak
araştırmasına göre oldukça maliyetli ve zaman alıcıdır. Dolayısıyla birincil kaynak
araştırmasına geçmeden önce daha önce yapılmış araştırmaların incelenmesi gerektiği
söylenebilir. Ancak ikincil kaynak araştırmasının yeterli olmadığı durumlarda birincil
kaynaklara başvurulmalıdır
Kaynak Toplama ve Eleme
Araştırma yapılacak konu ve kapsam belirlendikten sonra sıra kaynak toplamaya gelmiştir. Bu
aşamada yapılacak ilk iş konuyla ilgili olduğu düşünülen tüm kaynakların toplanmasıdır.
Kitaplar, bültenler, genel ve mesleki periyodik yayınlar, gazeteler, istatistikler, raporlar,
yıllıklar, seminer notları, arşivler vb. kaynak kapsamına girer. Kütüphane ve kaynak
indeksleri kullanılarak, konuyla ilgili bir kaynak listesi hazırlanır.
Kaynak listesi hazırlanırken dikkate alınan tek kriter, kaynağın araştırma konusuyla ilgili
olmasıdır. Kaynaklar toplanırken araştırmacının sorması gereken sorular bunlar olabilir:
Kaynak yararlı mı? Kaynak güncel mi? Kaynağın içerdiği bilgiler araştırma konusuyla
doğrudan ilgili, mi? Bilgiler araştırmacı tarafından anlaşılabilecek düzeyde mi? Bu ve benzeri
sorulara verilen cevaplarla kaynak listesinde eleme yapılarak, proje için okunması yararlı
olacak kaynaklar belirlenmiş olur.
Üniversitenin Internet sayfasından ulaşılabilecek örnek veri tabanları:
Academic Search Complete (EBSCOHOST)

Business Source Complete (EBSCOHOST)
JSTOR
EMERALD
EBRARY
Örnek Yabancı Akademik Dergiler
Academy of Management Journal
Academy of Management Executive
International Studies of Management & Organization
Organization Studies
Administrative Science Quarterly
Journal of Marketing
Academy of Accounting And Financial Studies Journal
Journal of Marketing Research
International Journal of Operations & Production Management
Journal of International Marketing
Journal of Industrial Marketing
European Journal of Marketing
Journal of Consumer Marketing
Journal of International Business
Harvard Business Review
Örnek Türkçe Akademik Dergiler
İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergileri
Ege Akademik Bakış Dergisi
Akdeniz Üniversitesi İİB F Dergisi
Baskent Üniv ersitesi İİB F Dergisi -
www.alicoskun.net adresinden Türkiye’deki diğer İİBF dergilerinin internet adreslerine
erişilebilmektedir.
Oda, Dernek, Kurum Dergileri
• DAYANIŞMA, İzmir Serbest Muhasebeci ve Mali Müşavirler Odası Dergisi
• Yöneylem Araştırması Dergisi, Yöneylem Araştırması Derneği
• Türkiye İstatistik Kurumu, Devlet Planlama Teşkilatı, Hazine Müsteşarlığı, Bakanlıklar,
İhracatı Geliştirme Merkezi, TUSĠAD, AB, Dünya Bankası Yayınları
İTO Yayını
DTM Dış Ticaret Dergisi
1.5. Hipotez Kurma
Hipotez, doğruluğu henüz bilinmeyen önermelerdir. Hipotez, belli bir kuramsal temele dayalı
olarak geliştirilen ve değişkenler arasında varlığı öne sürülen belli ilişkilerin sınanmasını
sağlamaktadır Bu sebeple araştırmanın ilk aşamasında gerçekleştirilen literatür taraması önem
kazanmaktadır ve bu süreç özenle gerçekleştirilmelidir.
Hipotez, olaylar arasında ilişki kurma ya da olayları bir nedene bağlamak üzere geliştirilir.
Hipotez ile değişkenler arasındaki nedensellik ilişkisi dile getirilir. Örnek: “Verilen ödül türüne
göre, çalışanların verimlilikleri arasında fark vardır.” Bir anlamda hipotez, araştırmanın
gerekçesidir. Bu yönüyle de hipotez, araştırmanın her evresine yön veren bir tür kılavuzdur.
Nitekim özellikle görgül (uygulamalı alan) araştırmalarda tüm araştırma, hipotezler bağlamında

kurgulanır. Bununla birlikte, amaç ve alt amaçların sorularla açık biçimde ortaya konulduğu
görgül araştırmalar için hipotez kurmak bir zorunluluk değildir. Literatür tarama çalışmaları
için de hipotez kurmak gerekmez.
1.6. Varsayımlar
Varsayımlar (assumption) kanıtlanmasına gerek duyulmadan doğru olarak kabul edilen
önermelerdir. Kısaca “denenmeyen yargılardır” denilebilir. Hipotez ve varsayım genelde
karıştırılmaktadır. Hipotez sınanır, test edilir. Oysa varsayımlar baştan doğru kabul edilir ve
sınanmazlar. Araştırma sonuçlarının geçerliği, bu yargıların doğruluğuna bağlıdır.
Varsayımlar var olduğu kabul edilen durumları belirtmektedir. Bu nedenle çok iyi düşünülerek
oluşturulmalıdır. Varsayımlar araştırmanın yöntemine ya da problemine ilişkin olabilir, düz
cümle ve geniş zaman kipi ile ifade edilirler. Varsayımlar, araştırmanın tipine göre betimleyici
ya da açıklayıcı olarak kurulabilir. Varsayımların mantıklı ve anlaşılır olması gerekir.
Araştırmada varsayımların bulunması gerekliliği olmadığı gibi, bunların gereksiz yere
çoğaltılması da uygun değildir. Varsayımların çalışılan araştırmanın kuramsal temeliyle tutarlı
olması gerekmektedir.
1.7. Sınırlılıklar
Araştırmada ele alınan problemin değişkenlerine ve yöntemine ilişkin bazı sınırlılıklar ortaya
çıkabilir. Bu sınırlılıklar zaman, maliyet ve değişkenlerin kontrolüne bağlı sınırlılıklar seklinde
olabilir. Sınırlılıklar araştırmacının yapmak isteyip de çeşitli nedenlerle yapamadığı durumların
gösterimidir.
1.8. Tanımlar
Tanımlar, araştırmanın omurgası niteliğinde olan ve araştırma başlığında anahtar sözcüklerle
ifadesini bulan terimlerle sınırlı olmalıdır. Buna göre, aynı alandaki araştırmacı ve
uygulayıcılarda, yanlış anlamalara ve değişik yorumlara neden olabilecek ve araştırmada sık
kullanılan terimlerin tanımlarının verilmesi uygundur.
Tanımlar, belli soyut kavramlara açıklık getirmek amacı ile, ikinci bir yorumu gerektirmeyecek
şekilde açık seçik ve araştırmaya özgü olmalıdır. Bir kuramın geniş halk kitlelerince
anlaşılabilmesini sağlamak için, teorik yapıların bu kitlelere iletilmesi, anlatılması gerekir.
Bunun etkili bir biçimde yapılabilmesi, kullanılan terimlerin anlamlarının açıklanması ile
mümkündür. Bu tür tanımlar, işlevsel ya da başka bir deyişle operasyonel tanımlar olarak
adlandırılır. İşlevsel tanım, kavramların gözlenebilir ve ölçülebilir özelliklerle tanıtılmasıdır,
soyutun somuta indirgenmesidir.
1.9. Araştırmaya İlişkin Bilgiler
1.9.1. Araştırma Metodunun Belirlenmesi
Araştırmaya uygun bir metodun belirlenmesi, birçok faktöre bağlı olmakla birlikte, öncelikle
araştırma amaç veya amaçlarının açık bir şekilde ifade edilmiş olmasına bağlıdır. Bu nedenle,
iyi bir araştırma kurgusunda araştırmacıdan beklenen, belirsizliklerden arındırılmış, bünyesinde
genellemeler barındırmayan araştırma amaçları belirleyebilmektir.
1.9.2. Araştırma Modeli
Araştırmanın modeli (deseni), araştırma sorularına yanıt vermeyi ya da hipotezlerini test etmeyi
güvence altına alan, verilerin araştırmanın amacına uygun ve ekonomik olarak toplanmasını ve

çözümlenmesini sağlayan koşulların düzenlenmesidir. Araştırma önerisinde çalışmada
kullanılacak model, bu başlık altında ayrıntılı ve gerekçeli olarak tartışılır. Seçilen araştırma
konusuna bağlı olarak çalışılacak araştırma modeli değişebilmektedir.
1.9.3. Evren/Örneklem Grubu
Ampirik çalışmalarda evren ve örneklemin tanımlanması gereklidir. Evren, araştırma
sonuçlarının genellenmek istendiği elemanlar bütünüdür. Örneklem ise, belli bir evrenden belli
kurallara göre seçilmiş, evreni temsil yeterliği olan bir kümedir. Tanımlanan bir evrenden belli
bir örnekleme yöntemi kullanılarak örneklem seçmenin mümkün olmadığı çalışmalar da söz
konusu olabilir. Araştırmacı, ekonomik, zaman ve kontrol güçlükleri gibi nedenlerle evrenin
tümü yerine, evrenden yansız olarak seçilen örneklem üzerinde çalışmak isteyebilir. Evrenin
tüm özelliklerini yansıtan bir örneklemin oluşturulması için kullanılacak örnekleme
yönteminin ve öngörülen ya da hesaplanan örneklem büyüklüğünün araştırma önerisinde
ayrıntılı olarak açıklanması gerekmektedir.
1.9.4. Verilerin Toplanması
Araştırma problemi doğrultusunda seçilen araştırma modeli çerçevesinde ilgili verilerin
toplanması, araç/teknikleri uygulanması ile ilgili tüm adımlar ayrıntılı olarak bu kısımda
açıklanmalıdır. Ayrıca veri toplama sürecinde, işlemlerin araştırma etik kurallarına uygun
olarak yürümesini sağlayıcı ne tür önlemlerin alınacağı/alındığı da açıklanmalıdır.
1.9.5. Verilerin Analizi
Araştırmada toplanan verilerin nasıl analiz edileceği, hangi analiz tekniklerinin ve neden
kullanılacağı, bu analizlerin mekanik mi yoksa bilgisayar ortamında mı yapılacağı, bilgisayar
ortamında yapılacaksa hangi programların kullanılacağı ve sürüm numarası vb. bilgilerine yer
verilir. Ayrıca verilerin analizinde kullanılacak istatistiksel tekniklerin neden tercih
edildiklerine ilişkin gerekçeler kaynaklara dayalı olarak açıklanmalıdır.
2. Tez Projesi Tamamlandığında Sonuç Raporu Neleri İçermelidir?
KAPAK
İÇİNDEKİLER
TABLOLAR DİZİNİ
ŞEKİL DİZİNİ
KISALTMA ve SEMBOLLER DÜZENİ
ÖZET GİRİŞ
(Giriş bölümünde yer alacak konular;
Çalışmanın Konusu ve Kapsamı
Çalışmanın Amacı
Çalışmanın Sunum Planı)
I. BİRİNCİ BÖLÜM
II. İKİNCİ BÖLÜM
III. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
3.1. Araştırmanın Amacı ve Kapsamı
3.2. Araştırma Yöntemi
3.3. Araştırmanın Bulguları
VI. SONUÇ ve ÖNERİLER
KAYNAKÇA
EKLER (Varsa)

3. Bitirme Projesinin Taşıması Gereken Özellikler
Bu konudaki özellikler, bilimsel ve biçimsel olmak üzere iki başlık altında incelenebilir.
3.1. Bilimsel İçerik
Bitirme projesi, yaygın uygulamanın aksine herhangi bir konuyla ilgili birkaç kaynaktan
alıntıların bir araya getirildiği veya yabancı dilden yapılan çevirilerin toplandığı, 70-80
sayfayı bir araya getiren bir çalışma değildir. Ortaya çıkan ürün, mutlaka yazan tarafından
ortaya atılan bir tezi, analizi, bulguyu veya sonucu ortaya koymalı ve bunu bilimsel olarak
incelemelidir.
Bitirme projelerinde amaç,
• Konuya yeni bir bakış açısı getirme veya katkı sağlama,
• Çok güncel olan ve Türkçe olarak kaynak sıkması çekilen bir konuda araştırma,
• Olası durumlarda istatistiksel tekniklerin uygulama olanaklarını araştıran ve ileri sürülen
tezleri veya projeleri istatistiksel analizlerle destekleyen bir çalışma olmalıdır.
Bir bitirme projesi en az 40-50 sayfa olmalı ancak bir tez kadar da uzun olmamalıdır. Böyle
bir çalışmanın bir işletmenin üst düzey yöneticilerine verilecek bir rapor olabileceği
düşünülürse, daha uzun bir dokümanı okumak için kimsenin vaktinin olamayacağı açıktır.
Kullanılan dil olabildiğince açık, net ve anlaşılır olmalıdır.
Bölümler
Bitirme Projesi, üzerinde uğraşılan konunun ve ortaya konulan bulgu, analiz veya sonucun
okuyucu tarafından açık bir şekilde kavranabilmesi için, çeşitli bölümler ve onların alt
bölümlerinden oluşur. Dikkat edilmesi gereken en önemli konu; her alt bölümün, yer aldığı
bölümdeki fikri, her bölümün de projede savunulan tezi destekler nitelikte olması gerektiğidir.
Giriş bölümüne, konuyu açık seçik ortaya koymakla başlanır. Araştırmacının bu konuyu
neden seçtiği, ne gibi pratik yararlar beklediği, daha önceki çalışmalarda konunun hangi
yönleriyle irdelendiği, uygulanan yöntem, dayanılan teorik çerçeve ve konulan
sınırlandırmalar açıklanır.
Teorik Çerçeve
Çalışmanın birinci bölümünde seçilen konunun dayandığı kuram ve kuramlar açıklanmalıdır.
Bu bölümde özellikle kavramlar ile ilgili tanımlar ve açıklamalar yer alır.
İkinci bölümde ise teorik çerçeveyi destekleyen ve aynı zamanda uygulama bölümüne ışık
tutacak değişkenlerin ve ilişkilerin açıklanması gerekmektedir. Bu bölümde uygulama
bölümünde ele alınacak değişkenlerin tanımları ile daha önce bu konuda yapılmış çalışmalar
ve sonuçlarına yer verilir.
Üçüncü bölüm ise ortaya konulan araştırma sorusunun sonuçlarına ulaşmak için yapılan
araştırma tasarımı ve uygulamanın anlatıldığı araştırma yöntemi bölümüdür. Projenin
orijinalliği uygulama bölümünün niteliğine bağlıdır. Hangi yöntemin kullanıldığı ve bu
yönteme ilişkin teorik açıklamalara yer verilmelidir. Sosyal nitelikli çalışmalarda nitel
(kalitatif) veya nicel araştırmalar kullanılabilmektedir.
Nitel araştırmalar sayımı mümkün olmayan verilerin analizi ve yorumudur. Amaç, kişinin
zihnindekini ve bakış açısını keşfetmektir; kişinin duygusunu, düşüncesini, niyetini ve

davranışını belirlemeye yarar. Odak gruplar ve derinlemesine görüşmeler en sık kullanılan
yöntemlerdir. Nicel (kantitatif) araştırmalar ise iki değişkenin ilişkisini ya da birlikteliğini
gösteren tanımlayıcı veya iki değişkenin ilişkisini neden-sonuç ilişkisi içerisinde gösteren
nedenselli çalışmalardan oluşmaktadır. Bununla birlikte ortaya konulan tez ne kadar çok
araştırma yöntemiyle test edilirse o kadar gerçekçi sonuçlara ulaşılabilir.
Sonuç bölümünde ise uygulanan yöntem ile elde edilen bulgular ve bunların yorumu yer alır.
Dipnotlara son şekilleri verilerek taslak düzeltme işlemi sona erer. Taslak düzeltme
işleminden sonraki aşamada metnin üslubu üzerinde durulur. Metnin bilimsel üslupta olması,
fikirlerin açık olarak ifade edilmiş olması, gereksiz sözcük ve cümlelerden kaçınılması,
akıcılığı önleyen kelime ve ifadelerin ayıklanması gerekir. Bu şekliyle metin, son yazıma
hazırlanır.
Son yazımdan önce metnin bir kez daha okunması yararlı olacaktır. Son okuma işleminden
önce, metinle birkaç gün ilgilenmeyip, dinlenmiş bir kafa ile son düzeltmelerin yapılması,
hem tarafsız olmayı hem de gözden kaçan hataların görülmesini kolaylaştırır. Bu okuma
sırasında, metnin üslubu düzeltilir, düzgün kelimeler seçilir, noktalama yanlışları düzeltilir,
cümle düşüklükleri giderilir, tablo, şekil ve dipnot numaralarının sırası kontrol edilir. Yapılan
alıntıların doğruluğu gözden geçirilir. Bu işlemlerden sonra metnin son yazımına geçilebilir.
3.2. Biçimsel İçerik
Bir Bitirme Projesinin bilimsel açıdan etkinlik kazanabilmesi, her şeyden önce, yapılan
çalışmada sunulan bilgilerin düzenli bir şekilde aktarılabilmesine bağıdır. Aksi takdirde, ilgili
proje, bilimsel açıdan ne kadar özgün düşünceler ortaya koysa da gerekli ilgiyi göremeyebilir.
Yazım Fontu ve Büyüklüğü
Projelerin yazımında, profesyonel bir yazım formatı açısından, Times New Roman veya Arial
fontlardan birinin kullanılması tavsiye edilir:
Proje metninin okunması sırasında bir güçlükle karşılaşılmaması için de font büyüklüğü 12 ve
satır aralığı da 1,5 olarak seçilmelidir.
4. Bitirme Projesini Oluşturan Kısımlar
Yazılı bir araştırma metni olarak Bitirme Projesi Ön, metin ve son kısım olarak
adlandırılabilen başlıca üç kısımdan oluşur. Ön kısmı oluşturan kapak sayfası, önsöz,
içindekiler, tablolar ve şekiller listesi, projenin metninden sayılmazlar. Metin kısmı, girişle
başlar, bölümlerle gelişir ve sonuçla biter. Projenin son kısmını meydana getiren kaynakça ve
ekler ise metin kısmının sonunda yer alır.
Araştırmayı bölümlendirmede ondalık numaralandırma sistemi kullanılacaktır. Ondalık
sistemde ilk rakam ana bölümü, ilk basamakta yer alan sayı birinci derece alt-bölümü, ikinci
basamakta yer alan sayı da ikinci alt-bölümü ifade etmektedir. Dördüncü alt-bölüm içindeki
alt-bölümlerin başlıkları altı çizilerek belirtilir.
Ondalık Sistem:
1. BİRİNCİ BÖLÜM
1.1.Birinci Derecede Alt Bölüm
1.1.1.İkinci Derece
1.1.1.1. Üçüncü Derece

1.1.1.2. Üçüncü Derece
1.1.2.İkinci Derece
1.2.Birinci Derece Alt Bölüm
2.İKİNCİ BÖLÜM
Kapak Sayfası
Kapak sayfasında, üniversite ve fakültenin adı, projenin başlığı, yapılan çalışmanın ne tür bir
çalışma olduğunu (Bitirme Projesi) gösteren bilgi, projeyi hazırlayanın ve proje danışmanının
adı, projenin yapıldığı tarih ve yer bilgileri, uygun bir format ve şekilde yer almalıdır.
Önsöz
Bu bölüm, projeyi hazırlayan kişinin isteğine bağlı olarak yer almakla beraber, hazırlanılan
konu hakkında iletilmek istenen kişisel görüş, amaç ve dilekler veya projenin hazırlanması
aşamasında katkılarını gördüğü kişi veya kuruluşlara teşekkür mesajlarını içerir. Ayaca önsöz
metninin sol alt kısmına şehir adı ve tarih, sağ alt kısmına ise proje sahibinin adı yazılır.
İçindekiler
Proje içinde yer alan tüm bölüm, alt-bölümlerin başlıklarını, ilgili sınıflandırma ve sayfa
numaralarım, sıralı bir biçimde gösteren kısımdır.
İçindekiler kısmında şekil açısından, bölümlerin kendi aralarında, aynı derecedeki alt
bölümlerin de kendi aralarında bir hizaya gelerek oluşturdukları, merdiveni andıran basamaklı
bir yapı gözlenir. Bir alt-bölüm, üstünde yer alan başlığın altına, iki harf boşluğu içeriden
başlanarak yazılır. Ancak bu özellik, sadece bu kısma ait olmakla birlikte, projenin metni için
böyle bir şekil söz konusu değildir. Metinde tüm başlıklar, blok sisteme uygun olarak (satır
başından, harf boşluğu bırakılmadan) yazılmalıdırlar.

Sayfanın ortasına gelecek şekilde, büyük harflerle "İÇİNDEKİLER", sağ üst köşeye de "Sayfa
No." başlığı konulur. Projeyi oluşturan metin öncesi ve metin sonrası kısımlar dahil, tüm
başlıklar ve karşılarına başlangıç sayfa numaralan (son rakamlar alt alta gelecek biçimde)
yazılır. Bunu yaparken Office Word Programının “sekmeler” özelliği kullanılmaktadır. Metin
içerisinde yer alan başlıklar, hiçbir şekilde kısaltılmadan ve değiştirilmeden, içindekiler
bölümüne aynen aktarılmalıdır.
İÇİNDEKİLER
TABLOLAR DİZİNİ.................................................................................
ŞEKİL DİZİNİ...........................................................................................
KISALTMA ve SEMBOLLER DİZİNİ....................................................
GİRİŞ.........................................................................................................
Çalışmanın Konusu ve Kapsamı ...............................................................
Çalışmanın Amacı .....................................................................................
Çalışmanın Sunum Planı ...........................................................................
I. BİRİNCİ BÖLÜM: .................................................................................
II. İKİNCİ BÖLÜM...................................................................................
III.ÜÇÜNCÜ BÖLÜM......................................................................
3.1. Araştırmanın Amacı ve Kapsamı .......................................................
3.2. Araştırma Yöntemi....................................
3.3. Araştırmanın Bulguları ......................................................................
VI. SONUÇ ve ÖNERİLER......................................................................
KAYNAKÇA ............................................................................................
EKLER (Varsa) .........................................................................................
Sayfa No
Tablolar ve şekiller Listesi
Eğer proje içerisinde çok miktarda tablo ve şekil mevcut ise, bunlar için ayrı ayrı listeler
düzenlemek yerinde olur. Grafik, diyagram, harita, fotoğraf, v.b. resim ve çizimler "şekiller"
grubunda yer alırlar. İlgili listeye, önce tablo veya şeklin numarası ile başlığı, bunun karşısına
da sayfa numaralan yazılır.
Giriş
Projenin metin bölümü, proje yazarının üzerinde uğraştığı problemi tanımladığı, bu problemin
çözümüne ilişkin olarak ortaya koyduğu tezi ve kullandığı model ve çözüm yaklaşımların
sunduğu, yapılan çalışmanın sınırlarından söz ettiği, giriş kısmıyla başlar.
Sonuç ve Öneriler
Projenin metin kısmının son bölümüdür. Araştırma sonucunda ortaya konulan bulgu veya
sonuç belirtilir, yorumlanır. Sonuçlara ilişkin genel değerlendirmeler vurgulanır. Bulguların

yorumlanması ve sonuçların vurgulanması bu bölümde yapılır. Araştırmanın bulguları ile
benzer araştırmaları yapanların bulguları arasındaki benzerlikler veya karşıtlıklar
belirtilmelidir. Bulgulardan dayalı olarak politika uygulamalarına ilişkin önerilere yer
verilmelidir.
Bu bölüm, uygulama bölümünde ortaya çıkan verileri derler ve tartışmaya hazır hale getirir.
Çalışmada ulaşılan sonuçlar açık ve özlü olarak verilir. Gerekirse sonuçlar maddeler halinde
yazılabilir ve aralarındaki ilişkiler verilebilir. Bu bölümde yapılan çalışmalarda elde edilen
bulgular tartışılarak değerlendirilir. Gerekiyorsa Tartışma, Değerlendirme ve Öneriler
olmak üzere üç alt bölüm de yazılabilir.
Tartışma alt bölümünde bulgular tartışılır ve proje çalışmasının ele aldığı konuların
açınımına veya çözümüne getirdiği yenilikler ortaya konulur.
Değerlendirme alt bölümünde, çalışmanın sağladığı bilgiler ilgili kaynakların bilgileri ile
karşılaştırılır; bulguların olumlu ve olumsuz yönleri ortaya konur.
Öneriler alt bölümünde, projeden elde edilen sonuçların kullanılması veya projenin
değerlendirilmesi ile ilgili olarak önerilerde bulunulabilir.
Kaynakça
Projenin hazırlanmasında yararlanılan tüm kaynakların, alfabetik bir biçimde sıralandığı
kısımdır. Eğer kaynak göstermede dipnot tekniği kullanılmış ise, dipnotlarda yer alan tüm
kaynakların kaynakça bölümünde gösterilmesi zorunludur. Bunun dışında, yazarın
yararlandığı ve özellikle önemli bulduğu kaynakları da kaynakçada göstermesi mümkündür.
Bir yazarın birden fazla yayınının olduğu durumlarda tarih itibariyle en son olan diğerinin
üstünde olacak şekilde sıralama yapılır.
Ekler
Ana bölüm içerisinde yer almaları halinde konuyu dağıtıcı ve sürekliliği engelleyici
nitelikteki, dip not olarak verilemeyecek kadar uzun olan ve konunun daha iyi anlaşılmasına
katkı sağlayacak açıklamalar bu bölümde verilir. Projenin metin kısmında yer aldığında,
bütünlüğü bozan veya dikkati dağıtan malzeme ve bilgilerin, ekler halinde düzenlenip, son
kısımda sunulması gerekir. Ekler kapsamı içerisinde, uzun ve ayrıntılı tablolar, anket
formları, çizelgeler, belgeler, bilgisayar çıktıları, uzun alıntılar, vs. yer alır.
Ekler, Ek A, Ek B veya Ek 1, Ek 2 şeklinde harf veya rakamlarla numaralandırılırlar. Her ek
ayrı bir sayfaya yazılmalıdır ve her eke ait bir de başlık olmalıdır.
Tablolar ve Şekiller
Tablolar ve şekillerde tablo/şekil ismi şeklin üzerinde, kaynağı ise hemen tablonun altında
verilmelidir. Tablo/şekil yazısı no’su ile birlikte verildikten sonra nokta konularak
tablo/şekil ismi yazılmalıdır. Kaynak ise yalnızca kaynak yazısı koyu, devamı normal
olmak üzere yazılmalıdır. Tablolar yatay olarak da kullanılabilir. Tabloların tek sayfaya

sığmadığı durumlarda Tablo no (devam) şeklinde gösterilerek tablo bölünebilir. Tablo ve
şekiller numaralandırılırken hem bölüm hem de sıra numarası birlikte verilmelidir.
Örneğin ikinci bölümde yer alan ilk tablo için gösterim aşağıdaki şekilde olmalıdır:
Tablo 2.1. Dünya Zeytin Alanı ve Zeytinyağı Üretimi Genel Durumu
ÜLKE
ALAN
(HEKTAR)
AĞAÇ
SAYISI
Zeytinyağı
Üretimi
(98/99)/(Ton)
Zeytinyağı
Üretimi
(99/00)/(Ton)
İSPANYA 2.239.000 185.000.000 790.000 550.000
İTALYA 1.147.000 160.000.000 400.000 620.000
YUNANİSTAN 729.000 120.000.000 410.000 400.000
TUNUS 1. 624.000 1.624.000 215.000 200.000
FAS 480.000 480.000 65.000 40.000
CEZAYİR 206.284 206.284 40.000 25.000
TÜRKİYE 900.000 90.000.000 200.000 70.000
DİĞER 1.481.000 471.800.972 283.000 112.000
TOPLAM 8.806.540 818.650.000 2.373.000 2.017.000
Kaynak: GÖKSU, 2000:38.
Madde İmleri
Eğer metin içinde maddeler halinde belirtilen bölümler mevcutsa, bu kısımda madde
işareti olarak içi dolu nokta kullanılmalıdır. Paragraf ayarlarından girinti sol taraftan 1cm
verilmelidir. Böylelikle madde iminin 1cm içeriden başlaması sağlanacaktır(2).
Ankara Üniversitesi Teknoloji Geliştirme Merkezi (2006)
Arı Teknokent-İstanbul Teknik Üniversitesi Teknoparkı
(2002) Batı Akdeniz Metropolis (Akdeniz Üniversitesi)
(2004) Çukurova Üniversitesi Teknoloji Geliştirme Bölgesi
(2004)
Madde imli yazı grubundan önce ve sonra bir satır boşluk verilmelidir.
5. Biçim ve Görünüm
Proje yazımında dikkat edilmesi gereken unsurlar şunlardır:
a) Proje kolay anlaşılır, sade bir Türkçe ile yazılmalıdır.
b) Verilmek istenen bilgiler, kısa ve öz cümlelerle verilmelidir.
c) Proje, Türkçe yazım kurallarına uygun olarak yazılmalıdır. Kararsız kalınması durumunda
Türk Dil Kurumu’nca hazırlanan sözlük ve yazım kılavuzlarına başvurulmalıdır.
d) Proje tezindeki anlatım, bilimsel anlatım yöntemi gereği, üçüncü şahıs diliyle
yapılmalıdır. Örneğin, “yaptım, gördüm, uyguladım” yerine; “yapılmıştır, görülmüştür, elde
edilmiştir, gözlenmiştir, anlaşılmıştır “ gibi.
e) Proje tezinin metin akışında anlatım bütünlüğü olmalıdır. Birbirinden kopuk cümle ve

paragrafların alt alta ya da yan yana sıralanmasından kaçınılmalıdır. Akışkanlığı artırmak
için cümleler “bu anlamda, öte yandan, yanı sıra, dolayısıyla, ayrıca, ancak, açıklanan
düzlemde” gibi bağlaçlarla birbirine bağlanmalıdır.
f) Kural olarak, metinde maddeler halinde verilecek anlatımlarda, madde işareti yerine, harf
ya da numaralı maddeleme tercih edilmelidir.
Tez projesinin üslubu, evrensel anlamda araştırma standartlara uygun olmalıdır. Yani, proje;
açıklık, doğruluk, netlik, tutarlılık, ilgililik, kanıtlanabilirlik, yerindelik, derinlik, genişlik ve
hakkaniyet ölçütlerine uygun olmalıdır. Metin, araştırmacının kişisel becerisini ve
yaratıcılığını ortaya koymalıdır. Aralarında ilişki kurulmadan, yoruma-değerlendirmeye
tutulmadan birbiri ardına sıralanmış aktarmalardan oluşan çalışmalar, özgün nitelik taşımaz.
Üslupla ilgili aşağıdaki noktalara dikkat edilmelidir:
a) Çalışmada, nesnel anlamda kanıtlanamayacak iddialar ve genellemeler yer almamalıdır.
b) Anlamayı zorlaştıracak türde gereğinden uzun cümleler ve açık olmayan ifadeler
kullanılmamalıdır.
c) Genellemelerin her kesimi ve kitleyi kapsaması beklenir. Bu bakımdan nesnellik
içermeyen (kişisel görüşe dayalı) dinsel, etnik ve politik değerlendirmelerden kaçınılmalıdır.
d) Sosyal bilimlerin doğasındaki görelilikten hareketle, genel olarak tezin bütününde,
özellikle de yorum-tartışma sürecinde “kesinlik belirten” ifadelerin kullanımından ve
genellemelerden kaçınılmalıdır.
e) Anlatımda kullanılan dil, ilgili bilim dalının gereklerine uygun olmalıdır. Bu anlamda
metin, günlük dilden farklı olarak, belli bir sözcük zenginliği de içermelidir. Metinde aynı
sözcüğün aynı cümle içinde birden çok kullanılmasından, tekdüze anlatım yaratmaktan
kaçınılmalıdır.
f) Metinde bir iki satırlık paragraf kurgusundan kaçınılmalı, paragraflar birbirini tamamlar
bir akıcılık içinde düzenlenmelidir.
6. Kaynak Gösterimi
Bilimsel olabilmenin gereklerinden biri de projede kullanılan bilgilerin nasıl, nereden ve ne
şekilde alındığının belirtilmesidir. Ayrıca, kaynakların gösterilmesi, projenin güvenilirliğine
gölge düşürmesine olanak vermez. Kaynak göstermede temel ilke, neyin, nereden ve nasıl
alındığını gösterebilmektir. Bu amaçla, başka kaynaklardan alınan her bilgiyi anında
belirterek kaynağını tanımlanması gerekmektedir.
Kaynak gösterme yöntemleri dipnotlu kaynak gösterme yöntemi ve metin içi kaynak
gösterme yöntemi olmak üzere ikiye ayrılmaktadır:
6.1. Dipnotlu Kaynak Gösterme Yöntemi
Bu yöntemde başvurulan kaynaklar metin içerisinde numaralarla belirtilir ve sonra sayfa
sonuna bir çizgi çizilerek o sayfadaki dipnotları sırasıyla bu çizginin altına yazılır.
Dipnotlarını göstermek için kullanılan rakamlar, metinde ilgili kelimenin üzerine yazılır ve
rakamla birlikte ayrıca nokta, virgül, parantez veya benzeri işaretler konulmaz.
Kelime üzerindeki dipnot rakamları ve sayfa sonundaki dipnot rakamları, küçük puntolar ile

yazılmalıdır. Her dipnotu kullanıldığı sayfanın sonuna yerleştirilir. Dipnotlarının bir sonraki
sayfaya kaymamasına dikkat edilmelidir. Dipnotlar aralık verilmeden ve normal yazıdan
daha küçük puntolarla yazılır.
6.2. Metin İçi Kaynak Gösterme Yöntemi
Metin içi kaynak gösterme yöntemi kendi arasında üçe ayrılır:
• Yazar-Tarih Yöntemi,
• Yazar-Sayfa Numarası Yöntemi
• Numaralı Yöntem.
Yazar-Tarih Yöntemi, Amerikan Psikoloji Derneği'nin benimsediği yöntem olup, Sosyal
Bilimler alanında yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Literatürde APA Yöntemi
(American Psychological Association: APA) olarak geçmektedir.
Yazar-sayfa numarası yöntemi ise Amerika'daki Modern Filoloji Derneği'nin Beşeri Bilimler
için önerdiği bir sistemdir ve daha çok edebiyat, tarih, felsefe, ilahiyat gibi alanlarda
kullanılır.
Numaralı yöntem ise daha çok kimya, bilgisayar, matematik, fizik ve tıp bilimlerinde
kullanılmaktadır.
6.3. Metin İçi Kaynak Gösterim Örnekleri
Tek Yazar için:
Metinde yapılan aktarmadan sonra parantez içinde, kullanılan kaynağın “yazar soyadı” ve
“yayın tarihi” virgülle ayrılarak yazılır. Yayın tarihinden sonra üst üste iki nokta konularak
alıntı yapılan sayfa ya da sayfalar yazılır ve parantez kapatılır. Kaynakça bağlacı cümle
sonunda verildiğinde, bitişe ilişkin nokta işareti parantezden sonra konulur.
Örnek: Örnekleme yanılgılarının bir bölümü örnekleme tekniğinin doğasından kaynaklanır
(Aydıner,1990: 135).
Metinde anlatımı güçlendirmek ya da çeşitlendirmek için yazar adı cümle içine alınıp
cümleyle bütünleştirilebilir. Bu durumda kaynakça bağlacı farklı biçimde düzenlenir.
İki ya da Daha Fazla Yazarlı Esere Gönderme
Metinde iki yazarlı bir esere gönderme yapıldığında, kaynakça bağlacı içinde her iki yazarın
soyadı arasına “ve” yazılır. Örnek: (Ergun ve Polatoğlu, 1992: 58-67).

Kaynakça bağlacında, üç yazara kadar tüm yazarlar soyadıyla verilir. Örnek: (Can, Gemici
ve Uysal, 2009: 48).
Daha fazla yazarlı kaynaklar için ise, kaynakça bağlacı içine ilk yazarın soyadı yazılarak
“vd.” kısaltması kullanılır. Örnek: (Battal vd., 2003: 67).
Yazarın Aynı Yıl Yayımlanan Eserlerine Gönderme
Aynı yazarın aynı yıla ait birden fazla eserine gönderme yapılıyorsa yayın tarihinden
itibaren her eserin yayın yılı yanına alfabetik sırayla bir harf konulur. Kaynakça
düzenlemesinde de aynı harfleme yöntemine yer verilir. Örnek: (Tural, 2009a: 152)., (Tural,
2009b: 12).
Yazarı Belli Olmayan Esere Gönderme
Gönderme yapılacak eserde yazar adı belirtilmemiş ise kaynakça bağlacı yazılırken, tırnak
içine alınarak eser adının ilk birkaç sözcüğü kullanılabileceği gibi, özellikle kurum yazarlı
yayınlarda kurum adı kısaltması ya da “anonim” terimi tercih edilebilir.
Örnek 1: Diğer bir kaynakta (“Dünyada Memurlar ve Sendika”, 1996) da belirtildiği gibi,
….”
Örnek 2: (MEB, 2009: 34).
Örnek 3: (Anonim, 2009b: 45).
Aynı Soyadı Taşıyan Yazarlara Gönderme
Tez metninde aynı soyadını taşıyan farklı yazarlara gönderme yapılıyorsa, cümle içinde
yazarların soyadından önce adları, eser yılları ile birlikte kullanılır.
Örnek: Stanford Shaw (1992: 86), Ezel K. Shaw (1993: 90).
Aynı soyadını taşıyan farklı yazarlar kaynakça bağlacı içinde verildiğinde, soyadından önce
ad kısaltması yapılır.
Örnek: (S. Shaw, 1992: 86)., (E.K. Shaw, 1993: 90).
Birden Çok Esere Gönderme
Bir cümlede iki ya da daha fazla esere gönderme yapılıyorsa, kaynakça bağlaç bilgileri
birbirlerinden noktalı virgülle ayrılır.
Örnek: (Çitçi, 1989; Şaylan, 1998).
Kişisel Görüşme ve Elektronik Postalara Gönderme
Kişisel görüşmeler ve elektronik posta üzerinden sağlanan veriler belge vurgusu içerir.
Bunlara yönelik göndermeler, ilgili cümle sonunda; ad soyad, eylem türü ve ay, yıl bilgisi
verilerek yapılır. Kişisel görüşme ve elektronik posta üzerinden sağlanan bilgilerle ilgili
bağlaç açılımları kaynakçada yer almaz.

Örnek 1: (Fikret Ar, kişisel görüşme, Şubat 2006).
Örnek 2: (Metin Kömürcü, e-posta, Aralık 2009).
İkincil Kaynak Üzerinden Gönderme
Başka bir (birincil) kaynaktan ‘doğrudan alıntı’ biçimde aktarılarak alınan bilginin
bulunduğu diğer kaynak, o bilgi açısından ikincil kaynaktır. Birincil kaynağa ulaşılamaması
halinde, bu kaynaktaki bilgiye ikincil kaynak üzerinden gönderme yapılabilir.
İkincil kaynaklar üzerinden birincil kaynaklara yapılan göndermelerin sayısı arttığı ölçüde,
tezde bir değer aşınması ortaya çıkabilecektir. O nedenle, ikincil kaynak üzerinden birincil
kaynağa gönderme, ancak birincil kaynağa ulaşılması çok güç olduğunda söz konusu
olabilir. Bu durumda, kaynakça bağlacı içinde asıl kaynak ve ikincil kaynak (/) işareti ile
ayrılarak birlikte verilir. Kaynakçada ise; asıl kaynak yazar soyadı, yayın yılı ve eser
adından sonra köşeli ayraçlar içerisinde “aktaran:” ifadesinin ardından ikincil kaynak
künyesi yazılır.
Örnek: (Silars, 1989/ Seçim, 1998: 21).
İkincil kaynak üzerinden birincil kaynağın Kaynakçada gösterilişi:
Sillars, A.C. (1989) Modern Organizations. [Aktaran: Seçim, H. (1998)
Halkla İlişkiler, İstanbul: Bilim Yayınları.]
6.4. Metin Sonu Kaynak Gösterim Örnekleri:
Metin içinde kullanılan tüm atıflar kaynakça bölümünde tam künyeleri ile verilmelidir.
Kaynakça hazırlanırken atıfların (çoğunlukla) yazar soyadı ve tarih sırasına göre olması
gerekmektedir.
Çelik, D. (1986). ………
Çelik, D., ve Işık, H. (1987). ………
Çelik, H. (1983). ………
Çelik, H. (1991a). Ders anlatımında görsel ………
Çelik, H. (1991b). Ders çalışma becerileri ………
Çelik, A. L. (1990). ………
Çeliker, A. K (1990). ………
Louise, J. R., & M’Carthy, H. L. (1967). ………
Louise, J. R., & M’Carthy, H. L. (1968). ………
Kurum/grup isimleri kısaltma değil açık olarak verilmelidir.
Türk Psikologlar Derneği (1997). ………
Türk Tabipler Birliği (1997). ………

Tek Yazarlı Kitap
Kural Yazar Soyadı, A. (Yayın Yılı). Kitap Adı. Yayın Yeri: Yayınevi.
Örnek Savaş, A.İ. (2007). Osmanlı Diplomasisi. İstanbul: 3 F Yayınları.
Çok Yazarlı Kitap
Kural
Örnek
Yazar 1, Yazar 2 ve Yazar 3 Soyadı, A. (Yayın Yılı). Kitap Adı. Yayın Yeri:
Yayınevi.
Beck, C.A.J., Sales, B.D., Walter, M.D. ve Heynes, A.P. (2002). Managing
Diversity in the Classroom. Washington DC: New Age Printing.
Editörlü Kitap İçinde Bölüm ya da Makale
Kural
Örnek
Yazar Soyadı, A. (Yayın Yılı). “Eser Adı”. Editör (Haz./Ed.). Kitap adı (sayfa
numaraları). Yayın yeri: Yayınevi.
Karluk, S.R. (2005). “Kıbrıs’ın AB Üyeliği AB’yi Böler mi?”. Oğuz Kaymakçı
(Ed.). Avrupa Birliği Üzerine Notlar (s. 263-287). Ankara: Nobel Yayın
Dağıtım.
Kurum Yayınları
Kurumlar tarafından hazırlanan rapor veya eserler yazarsız olabilmektedir.
Kural
Örnek
Kurum Adı (Yayın Yılı). Yayın adı. Yayın Yeri: Yayınevi.
DPT (Devlet Planlama Teşkilatı) (1984). Türkiye’de Sanayileşme Sorunları.
Ankara: DPT Yayınları No: 102.
Çeviri kitaplar
Kural
Örnek
Yazar Soyadı, A. (Yayın Yılı). Kitap adı (Çev. Adı Soyadı). Yayın yeri:
Yayınevi, Kaynak Yapıtın Yayın Yılı.
Heyd, W. (2001). Yakın-Doğu Ticaret Tarihi (Çev. E.Z. Karal). Ankara: Türk
Tarih Kurumu, 2000.
Tez
Kural
Örnek
Yazar Soyadı, A. (Yayın Yılı). Tez Adı. Enstitü Adı, Tezin Türü, Yer.
Gençoğlu, M. (2008). I. Meşrutiyetten Cumhuriyet’e Kadar Osmanlı
Devleti’nin Batı’ya Gönderdiği Öğrencilerin Grup Biyografisi. Hacettepe
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
El kitapları
Kural
Örnek
Yazar Soyadı, A. (Yayın Yılı). Eser. Yayın Yeri: Yayınevi
Özgüven, İ.E. (1992). HKE Hacettepe Kişilik Envanteri El Kitabı (İkinci
Revizyon). Ankara: Odak Ofset.
Yazarı Olmayan Eser

Kural
Örnek
Eser (Yayın Yılı). Yayın Yeri: Yayınevi.
The Chicago Manual of Style (14th edition) (1993). Chicago: The University of
Chicago Press.
Popüler Dergi Makalesi
Yazarı Belli
Kural Yazar Soyadı, A. (Ay Yıl). “Makale Adı”. Dergi Adı, cilt: sayfa numarası.
Örnek Kenar, N. (Nisan 2006).” Kayıt Dışı İstihdam”. Popüler Yönetim, 9: 44–47.
Yazarı Belli Değil
Kural “Makale Adı” (Ay Yıl). Dergi Adı, cilt: sayfa numarası.
Örnek “Yerel Bilginin Küreselleştirilmesi” (Nisan 2006). Focus, 12: 14–17.
Bilimsel Dergi Makalesi
Tek Yazarlı
Kural
Örnek
Yazar Soyadı, A. (Yayın Yılı). “Makale adı”. Dergi Adı, cilt(sayı): sayfa
numarası.
Beşirli, M. (2004). “II. Abdülhamid Döneminde Osmanlı Ordusunda Alman
Silahları”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (16): 121-
139.
Çok Yazarlı
Kural
Yazar 1, Yazar 2 ve Yazar 3 Soyadı, A. (Yayın Yılı). “Makale Adı”. Dergi Adı,
cilt (sayı): sayfa numarası.
Örnek Erkan, S., Tuğrul, B., Üstün, E., Akman, B., Şendoğdu, M. ve Kargı, E. (2003).
“Okul Öncesi Öğretmenliği Öğrencilerine Ait Türkiye Profil Araştırması”.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23: 108-117.
Gazete Makalesi
Kural Yazar Soyadı, A. (Gün Ay Yıl). “Makale Adı”. Gazete Adı, sayfa numarası.
Örnek Turan, R. (26 Mayıs 2008). “Bugünlere nasıl geldik?”. Hürriyet, 22.
Yabancı Dilde Makale
Kural
Örnek
Yazar Soyadı, A. (Yayın Yılı). “Makale Adı”. Dergi Adı, cilt(sayı): sayfa
numarası.
Akça, H. (2006). “Assessment of Rural Tourism in Turkey Using SWOT
Analysis”. Journal of Applied Sciences, 6(13): 2837-2839.

Bildiri
Yayımlanmış
Kural
Örnek
Yazar Soyadı, A. (Yayın Yılı). “Bildiri Adı”. Editör (Ed.). Kitap Adı (sayfa
numarası). Yayın Yeri: Yayınevi.
Gündoğdu, C. (2005). “Pâdişah-Tarîkat Şeyhi Münasebetleri Açısından Azîz
Mahmûd Hüdâyi ve Çağdaşı Abdülmecid-i Sivâsî” [Bildiri]. H.K. Yılmaz (Ed.).
Aziz Mahmud Hüdâyî Uluslararası Sempozyum Bildirileri, 20-22 Mayıs 2007,
(ss. 179-195). İstanbul: Üsküdar Belediye Başkanlığı.
Yayımlanmamış
Kural
Örnek
Örnek
Konuşmacı Soyadı, A. (Yıl). “Bildiri Adı” [Bildiri]. Toplantı Adı, Toplantı
Tarihi, Toplantı Yeri.
Tonta, Y. (2006). “Bilgi Yönetiminde Son Gelişmeler: Amazoogle, İşbirliği ve
Açık Erişim” [Bildiri]. Akademik Bilişim’06, 9-11 Şubat 2006, Denizli.
Çetin, A.K. (2006). “Türkiye’de Ekonomi Politikalarının Etkinliği” [Bildiri],
Uluslararası Ekonomi Konferansı, 11-13 Eylül 2006, Sheraton Kongre Merkezi,
Ankara.
Poster
Kural
Örnek
Yazar Soyadı, A. (Ay Yıl). Posterin Adı [Poster]. Toplantı Adı, Toplantı Yeri.
Önal, İ. (Ağustos 2002). Historical Perspectives on School Librarianship
[Poster]. 68th IFLA General Conference and Council, Glasgow.
Ansiklopedi Maddesi
Kural
Yazar Soyadı, A. (Yayın Yılı). “Madde Adı”. Yapıt Adı (cilt no: sayfa no)
Yayın Yeri: Yayınevi.
Örnek Ersoy, O. (1973). “Kağıt ve Kağıtçılık”. Türk Ansiklopedisi (XXI: 112-115).
Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
Rapor
Kural
Örnek
Kurum Adı. (Yayın Yılı). Rapor Adı (Rapor No). Yayın Yeri: Hazırlatan
Kuruluş.
Devlet Planlama Teşkilatı (2004). Devlet Yardımlarını Değerlendirme Özel
İhtisas Komisyonu Raporu (Rapor No: DPT: 2681). Ankara: DPT.
Yasa ve Yönetmelikler
Kural
Örnek
Yasa Adı. (Kabul Edildiği Yıl). Yayın Adı, Sayı, Gün Ay Yıl.
İlköğretim ve Eğitim Kanunu. (1961). T.C. Resmi Gazete, 10705, 12 Ocak
1961.

Elektronik Kaynaklar
Basılı Kitabın Elektronik Sürümü
Kural
Örnek
Yazar Soyadı, A. (Yayın Yılı). Kitap Adı [Elektronik Sürüm]. Yayın Yeri:
Yayınevi.
Başar, H. (1999). Sınıf Yönetimi [Elektronik Sürüm]. İstanbul: Milli Eğitim
Bakanlığı.
Basılı Makalenin Elektronik Sürümü
Kural
Örnek
Yazar Soyadı, A. (Yayın Yılı). “Makale Adı” [Elektronik Sürüm]. Dergi Adı,
cilt(sayı): sayfa numarası.
Beşirli, M. (2004). “II. Abdülhamid Döneminde Osmanlı Ordusunda Alman
Silahları”, [Elektronik Sürüm]. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Dergisi, 16: 121-139.
Veritabanında Makale ya da Madde
Kural
Örnek
Yazar Soyadı, A. (Yayın Yıl). Makale Adı. Dergi Adı, cilt (sayı): sayfa
numarası. [Erişim: Gün Ay Yıl, Veritabanı Adı, Kayıt/Makale No].
Saracho, O.N. (1999). “A Factor Analysis of Preschool Children’s Play
Strategies and Cognitive Style”. Educational Psychology, 19(2): 165. [Erişim:
08 Ocak 2000 EBSCO (Academic Search Elite), http://www.ebsco.com].
Veritabanında Rapor
Kural
Örnek
Kurum Adı (Ay Yıl). Rapor Adı (Rapor No). Erişim: Gün Ay Yıl, http://ağ
adresi.
Devlet Planlama Teşkilatı (Temmuz 2004). e–Dönüşüm Türkiye Projesi Kısa
Dönem Eylem Planı: Değerlendirme Raporu (Rapor No: 2). Erişim: 02 Nisan
2006, http://212.175.33.22/kdep/rapor/ KDEPHaziran2004.pdf.
7. Bilimsel Araştırmalarda Etik
Araştırma etiği, bilim insanının eserinde hangi bilgiye nasıl ulaştığını açıklıkla ve
dürüstlükle ortaya koymasını gerektirir. Bu bir bakıma eserini değerlendirmeye ve
eleştirmeye açması anlamına gelmektedir.
Bir araştırmanın değerini ve güvenilirliğini azaltan her türlü girişim “bilimsel yanıltma”
olarak tanımlanmıştır. Bilimsel yanıltmada araştırıcı, bilinçli ve amaçlı bir yaklaşımla
çalışmanın metod ve sonuçlarını ‘kötü niyetle’ saptırmaktadır. Bilimsel yanıltma, genel
olarak üç grupta toplanmaktadır: Birincisi, başkalarının verilerini izni olmadan almak ki, bu
durum bilimsel korsanlık olarak adlandırılmaktadır. İkincisi, başkalarının çalışmalarından
yararlanıp, atıf yapmadan kendi çalışması gibi gösterip yayınlamaktır. Üçüncüsü de verilerin
saptırılması ya da olmayan bilgilerin/verilerin ‘yoktan var edilmesidir.

8. Proje Hazırlamak ve Akademik Yazım Kuralları için Önerilen Kaynaklar
BAYRAKTAR, E., YILDIZ, A., TOPALOĞLU, İ., ve KILINÇCI, Ö., (1995), “Bitirme
Projesi Hazırlama ve Yazım Kılavuzu, Dokuz Eylül Ü., Mühendislik Fakültesi, İzmir.
DAY, R. A (2000), “Bilimsel Bir Makale Nasıl Yazılır ve Yayımlanır” (G. A. Altay, Çev.),
TÜBİTAK: Ankara (Orijinal çalışma basım tarihi, 1994).
http://journals.tubitak.gov.tr/kitap/maknasyaz/
DEDEOĞLU, A.Ö. (2008), “Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri”, Ders Notları, Ege
Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, İzmir.
DİNLER, Z. (2006), “Bilimsel Araştırma ve E-Kaynaklar”, Ekim Kitapevi Yayınları, 5.
Baskı: Bursa.
EGE AKADEMİK BAKIİ DERGİSİ, Yazım Kuralları,
(http://eab.ege.edu.tr)
EGE ÜNİVERSİTESİ, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, “Kılavuzlar”,
http://www.iibf.ege.edu.tr/iktisat/guides/yphk.pdf
LYONS, L.H. ve COURTER, K.B. (1984),” Research Matters”, NewBurry House
Publishers, Cambridge.
SEYİDOĞLU, H. (2003), “Bilimsel Araştırma ve Yazma El Kitabı”, Güzem Yayınları, 9.
Baskı: İstanbul.
SEYİDOĞLU, Halil, (1992), “Bilimsel Araştırma ve Yazma El Kitabı”. 4.basım, Güzem
Yayınları, İstanbul.
TURNER, R.P.,(1987), “Report Writing: 104 Expository Writing”, M.E.T.U,
Ankara
UÇAK, N. Ö ve BİRİNCİ, H. G (2008), “Bilimsel Etik ve İntihal”, Türk Kütüphaneciliği
Dergisi, Cilt: 22 (2):187-204. (http://www.kutuphaneci.org.tr).
http://www.todaie.gov.tr/dosya/tez_yazim_yonergesi.pdf
http://sbe.karatekin.edu.tr/dosyalar/file/Metin%C4%B0%C3%A7iKaynakG%C3%B6sterme
Sistemi.doc
http://egitim.ankara.edu.tr/UserFiles/File/tez_yazim_klavuzu.pdf