'Sol Parti'si ve ÖDP'nin 'Anti-Kapitalizm' - kardaizler.org

Halktan “kin gütmemesini” isterler;
ama bu duygunun tamamen yokolmas›
da ifllerine gelmez. ‹stedikleri
halk›n kendilerine karfl› kin duymamas›d›r.
Çünkü halk›n kini, kendilerine
yönelirse, iktidarlar› tehlikeye
girer. Kinden, nefretten uzak
durmay› ö¤ütlemelerinin as›l nedeni
budur. Ama öte yandan uluslar›,
halklar› birbirine karfl› kin ve nefretle
dolduran da hep kendileri olmufltur.
Çünkü kinin bu türü, “milli ç›karlar”
gibi söylemlerle ç›karlar›
do¤rultusunda kullanabilecekleri bir
kindir. Bu nedenle de, sevgiyi yücelten
söylemlerine karfl›n, halklar
aras›nda sevginin, sayg›n›n geliflmesine
engel olanlar da yine onlard›r.
Özlem: Mazlum arkadafl›n anlatt›¤›ndan
ç›kard›¤›m ilk sonuç flu:
Egemen s›n›flar “kin gütmeyelim,
her iflin bafl› sevgidir” sözlerini
kendilerine de¤il, halka söylüyorlar.
Halka empoze ettikleri sevgi ve kin
anlay›fl›, tamamen s›n›fsald›r ve burjuvazinin
ç›karlar›n› savunan bir
sevgi ve kin kültürüdür. ‹stiyorlar
ki, halk sömürdükleri, bask›lar ve
yasaklarla yönettikleri için kendilerine
karfl› nefret duymas›n; yapt›klar›
zulümler karfl›s›nda intikam hisleri
beslemesin; ezilenler sömürücüleri
sevsin, hem de tüm kötülüklerine
ra¤men kölece sevsin.
Egemenler sevgiye yabanc›d›r.
Tek sevgileri varsa o da sermaye
sevgisidir, para sevgisidir. Sermayelerini
büyütecek her fleyi severler,
sermayelerine zarar verecek her fleye
karfl› ise kin duyarlar.
Biz hem tarihten, hem yaflad›¤›m›z
dünyadan biliyoruz ki; egemen
s›n›flar, güçlü bir s›n›f bilincine,
güçlü bir iktidar bilincine ve bunun
sonucu olarak güçlü bir s›n›fsal kine
sahiptirler.
Sömürücü s›n›flar›n s›n›f kini
çok köklüdür. Kin duyduklar› fleylere
baz› durumlarda belli oranlarda
tahammül edebilirler; o da esas olarak
demokratik bir tahammül, insan
sevgisinin ürünü olan hümanist bir
tahammül de¤il, yine sömürü düzenlerinin
uzun vadeli ç›karlar› için
gösterdikleri bir tahammüldür. Bunu
bak›n biz nas›l hoflgörülüyüz, bak›n
biz bu ülkenin tüm insanlar›n› nas›l
seviyoruz diye pazarlarlar. Ama iktidarlar›,
düzenleri tehlikeye girdi¤inde
o kini tüm ç›plakl›¤›yla ortaya
koymaktan geri kalm›yorlar.
B›rak›n tüm insanlar› sevmeyi;
halklar›n varl›¤›na bile tahammülsüzdürler.
Afla¤›lar, horlar, bulunduklar›
ortamlarda varl›klar›ndan
rahats›zl›k duyarlar. O lüks ve sefahat
içindeki yaflamlar›n› “halk” olmadan
sürdürebilecek durumda olsalar,
çekinmeden onlar› yoketmenin
yollar›n› ararlard› flimdiye kadar.
Ama sömürü için sömürülecek bir
kitleye ihtiyaçlar› var. Bu anlamda,
onlar› yokedemeyeceklerine göre,
sömürü düzeninin devam› için halk›n
egemen s›n›flara karfl› kin ve öfkelerini
yoketmelidirler.
Kemal: Özlem’in son cümlesi,
asl›nda buraya kadar konufltuklar›m›z›n
özeti, formülasyonudur: Egemen
s›n›flar›n sevgi ve kin, intikam
üzerine söylediklerinin özet amac›:
Halk›n egemen s›n›flara karfl› kin ve
öfkesini yoketmektir.
Yüzy›llar boyunca din arac›l›¤›yla,
idealist felsefe arac›l›¤›yla –biraz
önce Mazlum arkadafl dinin sevgi ve
kin konusundaki çifte standart›n›
anlatm›flt›, k›saca idealist felsefenin
de benzer bir rol oynad›¤›n› ekleyeyim;
felsefe de yüzy›llar boyunca,
adaletsizli¤in, eflitsizliklerin, kötülüklerin
gerçek kayna¤›n› gizlemifl,
tüm sorunlar›n mesela “sevgi ve erdem
toplumu” olmakla çözülece¤ini,
sevginin tüm sorunlar› halledece-
¤ini vazetmifl, böylece halklar›n tepkilerinin,
memnuniyetsizliklerinin
törpülenmesinde köle sahiplerinin,
feodallerin, burjuvazinin hizmetinde
olmufltur.– evet, yüzy›llarca din
ve felsefe arac›l›¤›yla sürdürülen bu
çaba, 20. yüzy›lda burjuvazi taraf›ndan
daha inceltilmifl “dünya görüflleri”
olarak piyasaya sürüldü. Bu teorilerin
özellikle sosyalist sistemin
geriledi¤i, da¤›ld›¤› 80’lerden itibaren
daha fazla piyasada görüldü¤ünü
ve daha revaçta oldu¤unu özel
olarak açmaya gerek yok san›r›m.
Burjuvazi, özellikle 80’lerden
33
25 Aral›k 2005 / 32
E
gemen s›n›flar “kin gütmeyelim,
her iflin bafl› sevgidir” sözlerini
kendilerine de¤il, halka söylüyorlar.
Egemen s›n›flar›n sevgi ve kin,
intikam üzerine söylediklerinin
özet amac›: Sömürü düzeninin
devam› için halk›n egemen s›n›flara
karfl› kin ve öfkesini yoketmektir.
itibaren bu teorileri “s›n›f mücadeleleri
döneminin kapand›¤›” teziyle
birlikte iflledi. Önce “s›n›flar›” yokediyor,
s›n›fsal düflünmeyi “dinazorluk”,
“geçmifle tak›l›p kalmak”,
“dogmatiklik” olarak ilan ediyor.
Tabii s›n›flar olmay›nca, s›n›f kini
diye bir fley de olmaz zaten. S›n›flar
yoksa, s›n›f savafllar› gereksizlefltiyse,
art›k “zor”a dayanan mücadeleler,
devrimler de gündemden ç›km›flt›r;
o zaman “her türlü fliddete
hay›r” demenin de bir mahsuru
yoktur... “Önce insan”, “her fleyin
bafl› sevgi” ve benzeri teoriler de,
buna ba¤l› olarak moda yap›ld›.
Bunlar, zincirleme olarak birbirini
izleyen düflüncelerdir. Birini savunmaya
bafllad›¤›n›zda, bir süre sonra
ötekileri de savunursunuz. Yine bu
zeminde, iktidara, egemenlerin düzenine
karfl› bir tehdit oluflturmayan
bir “sivil toplumcu” olursunuz.
Mazlum: Bu teoriler, diyalektik
ve tarihsel materyalizme ayk›r›
oldu¤u kadar, toplumbilimin, sosyolojinin
en temel kurallar›na da ayk›r›d›r.
“Önce insan”, “herkesi sevmek”
gibi teorilerin pratik sonuçlar›
nedir mesela? fiöyle somutlayabiliriz:
Yüzbinlerce insan› sömüren, sefalete
sürükleyen tekelci patronlar
asl›nda çok iyi insanlar da olabilirler.
Çünkü o patron da olsa “önce
insan”d›r. Bir baflkas›, mesela iflkenceci
bir polis veya katliamc› bir
general de olsa “önce insan”d›r.
Ama e¤er sözkonusu olan bir devrimciyse
“önce terörist”tir, “insan”
olmas› duruma göre dikkate al›n›r
veya al›nmaz.
Düzen, sömürmüfl, katletmifl olabilir.
Ama yine de intikam düflünülmemelidir.
Çünkü “intikam insana
yak›flmaz”m›fl. Niye? Kim söylüyor
bunu. Oysa, intikam insana yak›flan-