Design Schneider5.qxd+ - Schneider Electric

TASARIM“Resmi b›rak›p baflka bir fley yapmak istedimve sonunda limon satmaya karar verdim.Doktoruma sordum olmaz,“senin resim yapman laz›m, oturlimon resmi yap” dedi.”ne¤in Bo¤az yal›lar›n› minyatürlemeye bafllam›flt›m. Üzerine Japonya’yagidip e¤itim ald›ktan sonra senede binlerce resim yapmayabafllad›m. Y›llar geçti, orada baflar›lar elde ettim, çocu¤umdo¤du. Fakat zaman geçtikçe insan kendini aflmak istiyor. AmaJaponya çok bask›l› ve tutucu bir ülke.Bir Japon’la evli olman›n ne gibi farklar› var?Tutucu olduklar›ndan bir Japon olarak evlendim ve Japon gibiyaflad›m. Kimonolar›m vard›, çay törenlerine kat›ld›m. Hem çokkeyifli hem de çok zordu. Japon serami¤ini ö¤renirken bir yandanda giyinmeyi ö¤rendim. ‹kebana ve lake kültürünü ö¤rendim,gerçek Japon kültürünü hatmettim. Sadece okulda ö¤rendiklerimlebunlar› yapmam mümkün olmazd›. O kültürü çok sevdim,iyi ki gitmiflim. Sanat hayat›nda ilerlemek isteyen herkesinde¤iflik kültürleri görmesinde fayda var.Türkiye’ye neden döndünüz?Evlili¤imde çok ciddi sorunlar ç›kmaya bafllad›, eflimin psikolojiksorunlar› vard›. Bu arada vatan hasreti de a¤›r basmaya bafllam›flt›.Sonunda çocu¤um alt› yafl›na geldi¤inde eflimden ayr›ld›m.Kesin dönüfl yapt›m. Ama bir anda sudan ç›km›fl bal›¤a döndüm,“ben neredeyim, nereden bafllayaca¤›m” pani¤ine kap›ld›m. Japonkimli¤inde yaflamak beni harap etmiflti. Bu nedenle bir senetedavi gördüm. O süre içinde evden ve annemin koynundan ç›kmad›m.Çocu¤um okula bafllad› bu arada. Resmi b›rak›p baflkabir fley yapmak istedim ve sonunda limon satmaya karar verdim.Doktoruma sordum olmaz, “senin resim yapman laz›m, otur limonresmi yap” dedi. Ailem aya¤a kalkt› tabii, “para kazanmakistiyorsan limonlar› senden biz sat›n alal›m” dediler. Ama kafamakoymufltum limon satmay›. Evde aynan›n karfl›s›na geçipelimde limonlarla poz veriyordum. Aradan zaman geçtikten sonradoktorum bunun nedenini anlatt›. Tamamen görsellik üzerindeduran bir kiflilik oldu¤umu, sürekli siyah giydi¤im için sar›n›nbana yak›flaca¤›n› düflünerek limon satmay› kafama koydu¤umuanlatt› bana. Çünkü her zaman çok fl›k giyinen ve kendine ait tarz›olan bir kad›n›m. Yani limonu kendimle özdefllefltiriyorum.Derken bir gün m›s›r çarfl›s›na gittim, sepetin içine limonlar› koydumve Galata Köprüsü’nden geçtim ve tak›nt›mdan kurtuldum.Ve resim yapmaya bafllad›n›z herhalde...K›z kardeflim Avrupa’dan Japon resim malzemeleri getirdi ve yata¤›m›nüstünde küçük resimler yapmaya bafllad›m. Kendimi, ‹stanbul’u,gözyafllar›m› ve Bo¤az’› yapt›m. Sonra hepsini birbirinediktim, çünkü büyük resimler yapmak istiyordum. Apartmankomflumuz Ergin ‹nan o s›rada aç›lan bir resim yar›flmas›na girmemitavsiye etti. Orada da ilk elli kiflinin aras›na girdikten sonraresim hayat›m ikinci kez bafllam›fl oldu.Ama yine rahat durmad›n›z...Evet, sahneye ç›k›p hissettiklerimi beden lisan›yla anlatmak istiyordumçünkü. Tabii yine herkes karfl› ç›kt›. Ama bunu da kafamakoymufltum. Aya ‹rini’de “Bin y›l›n ‹stanbul”unu yapt›m. Tan›t›m›n›gazete gazete dolafl›p kendimi yapt›m, kimse beni tan›-mazken iki bin kifli geldi. Sahneye on tane heykel koydum, 11. deben oldum. Kostümümü Issey Miyake haz›rlad›. Davul çald›m,ba¤›rd›m, a¤lad›m ve resim yapt›m. ‹stanbul’u performansla anlatt›m.Tüm izleyiciler hüngür hüngür a¤lad›. Karfl› ç›kanlar bile18