Kıbrıs'ta yerinden olmak - PRIO

38 Hayat Hikâyeleri: Kıbrıs Türk ToplumuBir keresinde, 2003’te sınır kapıları açılmadan önce Flasu’yu ziyaret etme fırsatı bulur.Barikatlar açıldıktan sonra ise köyünü düzenli olarak ziyarete gider, kendini hâlâ köyüne bağlıhissettiğinden söz eder:Evet, 11 yaşına kadar yaşadım, o da kesik kesik ama buna rağmen mesela, bugün oköye gittiğim zaman şurada şunu yapardım burada bunu yapardım gibi anılarım benihala etkiler. Mesela ben köyüme 35-40 sene sonra bir diş doktoru arkadaş vasıtasıyladöndüğümde bizim köydeki yanık yıkık evin yanına kadar gittik, orayı görünce gözlerimdoldu, duygulandım, bütün çocukluğum bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçti.Çıktığım ağacı, düştüğüm yeri gördüm, eşeğe binişimi, ayağımdaki yara izinin bilenerde olduğunu hatırladım. Beni oraya götüren Rum meslektaşım benim neler hissetti -ğimi anladı çünkü o da bir Güzelyurt göçmeniydi. Anlatılması güç, hüzünlü, kopukduygular yaşadım. Köyüme hala evim, tarlam olmasa da giderim. Ara sıra babam dagitmek ister, oradaki tanıdıklarını görmek ister.Resim 15: Sami’nin Flasu’daki çocukluğunun evinin kalıntıları.