Untitled

Belê Wecdî bi salan kurdekî kiçik e lê ji bona dawiyê hêviyekemezin e.Çavên min Wecdî!Eve herwekî te dil kir, min jî welê, benda te êxiste Hawarêû belav kir. Ji benda te re gelek kêfa min hat. Tu pê xeberdoxiyahemî hevsal û hogirên xwe dikî. Belê hevsal û hogirênte jî wek te difikirin, êdîn ew jî dixwazin her tiştî bi zimanêxwe hîn bibin di dibistanên kurdan de bixwînin.Ewle be kurê min, hêdî hêdî, birêve, ew jî dê çêbibin.Heta hingî divêt hon bi xwendina Hawarê rind hînî zimanêxwe bibin.Belê, xebera te ye; xwenda, zana û dewlemendên kurdan,herwekî diviya bû, welê ne hatin hawar û gaziya Hawarê. Lême hêvî heye, ew mirovên cangiran jî hêdî hêdî ji çêrandin ûmezinkirina zikên xwe bigerin û her kes gor halê xwe, hin biqelem, hin bi dirhavên xwe bêne hawara me. Lê em li hêviyawan ne sekinîn û nasekinin jî. Ji ber ko ji hezaran pêrewî repêşrewek divêt.Bi rastî welê ye. Mîna cenabê te jî anî zimên, hê jî gelekji kurdan li zimanê xwe xwedî dernakevin. Tistê ecêb ûkesnedî jî ew e ku kurd ji bo bidestxistina zimanê xweserê xwe didin, derdikevin serên çiyan, di zîndanan dedirizin, lê belê bîr nabin ku ew bi xwe bî zimanê xwebixwînin û binivîsînin.Hê ku sohbeta me li ser teswîqê û zimanê kurdî ye, ezdixwazim bi vê ve girêdayî tu behsa Cemîlê Haco jî bikî.Cemîlê Haco jî mîna Wecdî beg ji Hawarê re nivîsek ni-40