Dinî Ýlimler ve Kültür Dergisi YIL: 19 SAYI:78 EKñM ... - Yeni Ümit

Biz, günümüzdeki bayramları, önceki bayramlara nispetendaha bir ehemmiyetli, daha bir kucaklayıcı ve birmânâda da koruyucu görüyoruz. Her eyden evvel o,bizleri, günlük hayatın gündelik dedikodularından, “ya-amın” kirli yanlarının tozundan topraından uzaklatırarak,hatta arındırarak kendine benzetir ve aktüalitenin isipasıiçinde bunalmı günümüzün insanına öteden iksirlersunmak suretiyle, onu gerçek insanî deerlere uyarır; uyarırve her yanını saran kirli duygularını, mülâhazalarınıeriterek, çözerek onu tali’inin gülen yüzüyle buluturur.Bilhassa, hayatını kalb ve ruh seviyesinde götürebilenleriçin bayram bazen öyle aaalı ve pırıl pırıl gelir ki, insanonu yaamadan-duymadan asla bıkmaz ve gündüzüngitmesini, gecenin gelmesini, uykunun gelip hayatın üzerineabanmasını kat’iyen istemez. Nasıl ister ki bayram,mü’minlere servet ve vâridâtını israf derecesinde ikrameder ve onunla öyle böyle uzak bir tanııklıı olanları bileo sihirli armaanlarıyla sevindirir ve miadını doldurarakgidip guruba kapandıında da zihinlere bıraktıı fotoraflarlatedâî menfezlerini açık tutar ve her fırsatta duygularımızabir sürü ey söyler: Öyle ki insan ne zaman onunadını ansa, birdenbire hafızasında yüzlerce çarıım vetiresibalar, onun ismiyle zihinlerimizde bir sürü mefhum ekillenir..en taze mânâlar sökün eder gelir ve kendilerine hasçerçeveye oturur, duygularımızda garip kıpırdanılar belirirve hayallerimizin vüs’atine göre, zamanın bilmem hangi dilimindeyaadıımız bayramları bütün saniye, dakika ve saatleriylebir kere daha yaar ve o nefis zaman parçacıklarını,yaadıımız hayatın birer derinlii gibi duyarız. Evet, onuanınca hayalimizde cemaatle tıklım tıklım camiler belirir..kulaklarımızda tekbir ve tehlil avazı uuldar durur.. ak uevkin coturduu gönüllerden taan çılıklar birer mızrapgibi sinelerimize kalkıp inmeye balar. Çocukların cıvıl cıvılsevinçlerini, yalıların vakur ve murâkabeyi andıran durularını,kadın-erkek, genç-ihtiyar herkesin neeyle köpürüpsevgiyle birbirini kucakladıklarını bütün canlılııyla bir keredaha duyar ve kendimizi zaman üstü bir âlemin, her iklimeaçık büyülü bir koyunda sanırız.Ben imdilerde, milletçe yaadıımız o mübarek günlerinhasretiyle hep içimi çekip dursam da, bir zamanlarbayramlarla aydınlanmı, renklenmi o müstesna zamandilimlerini saat, dakika ve saniyeleriyle duyup tadabiliyorve dostlarla el ele, gönül gönüle bulunduum o“eyyâmullah”ı bütün letâfetiyle hissedebiliyorum.. evet,o mübarek günleri, kendi insanımızla, cami hariminde,adırvan baında, mâbed yolunda bütün hususiyetleriyleönce nasıl duymusam, bunca uzaklık ve bunca toz dumanaramen o günkü revnaktarlııyla ruhumda bir keredaha yaayabiliyorum.Evet o eski günlerde hemen herkes, heyecanla dopdolu,saygıyla karılayacaımız bir tela içinde, bir oraya-birburaya koar, yer yer toparlanır, zaman zaman daılır, bayramınebediyet buudlu güzelliklerinden tam nasip alabilmeatmosferinde, namaz, va’z u nasihat, Allah’a iç dökme, camiavlusunda dostlarla sarma dola olma ve onlarla hasbihâletme gibi konularla kendini farklı hâllerle ifade eder, günboyu Allah ve Peygamber’e açık durur, bakalarıyla münasebetlerinisevgi ve efkate balı götürür, çevresine basiretlebakar, her eyi kalbiyle deerlendirir, vicdanıyla tartar ve sabahtanakama kadar çeitli aktivitelerle o mübarek gününtek santimini dahi heder etmemeye çalıırdı...Ruhlarımız o bayramları bir iir, bir mûsıkî gibi dinlerdive o günlerde hemen herkese ve her yerde, kâse kâsebayram ruhu sunulurdu. Çehrelerdeki beâet, sinelerdekigenilik birbirine denk israf hududunda bir cömertlikle,hep verme ve daıtma yarıında bulunur, ne olursa olsunherkes o aydınlık günleri çocuklar gibi pür-nee ama mutlakabir temkin tavrı içinde yaar ve derinletirirdi.Dünya durdukça o bayramlar da bütün canlılııyla hafızalarımızdayaayacak ve gelecek yeni bayramlarımıza birermodel tekil edeceklerdir; model tekil edecek ve ömürlerimizinen ak çizgileri olarak her zaman kanatlarını hayallerimizinufkuna gererek, en karanlık, en tozlu-dumanlı günlerdedahi hafızalarımızda bize ehrâyinler yaatacaklardır.Bizler yıllarca, o nurefân ve rengârenk günlerin füsunuylayaadık. Bir gün –Allah göstermesin– her eyin sesi kesilse,ruhanî hazlarımıza zift püskürtülse ve bütün zevklerimizacılasa, biz yine gönüllerimizin derinliklerinde duyduumuzo rengârenk bayramları hatırlayacak, onların yıllarcayaanmı olmasını, bundan sonra da o tür bayramların ya-anabileceine emare sayarak, her zaman canlı duracak veduygu dumuruna dümemek için de sık sık hatıralar albümündekio bayram fotoraflarını karıtırarak nisyanla savataheyecanlarımızın yanında olmaya çalıacaız.*Bu yazı Sızıntı dergisinin Ocak 2001 tarihli 264. sayısındanalınmıtır.4