YANSIMALAR

“Hiç Bilenlerle Bilmeyenler Bir Olur Mu?”
Kuran-I Kerim, Zümer: 9
DİN KÜLTÜRÜ
Hz. Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura 3 genç girerler, derler ki:
-Ey halife bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü ne gerekiyorsa lütfen
yerine getirin. Bu söz üzerine Hz. Ömer suçlanan gence dönerek:
-Söyledikleri doğru mu? diye sorar.
Suçlanan genç derki ‘’Evet doğru!’’ bu söz üzerine Hz. Ömer
-Anlat bakalım nasıl oldu diye sorar.
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki:
-Ben bulunduğum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım.Ailemle beraber
gezmeye çıktım,kader bizi bu arkadaşların bulunduğu yere getirdi.Hayvanlarımın
arasında bir güzel atım var ki dönen bir defa daha bakıyor hayvana ne yaptıysam bu
arkadaşların bahçesinden meyve koparmasına engel olamadım, arkadaşların babası
içerden hışımla çıktı atıma bir taş attı atım oracıkta öldü, nefsime bu durum ağır geldi,
ben de bir taş attım babası öldü, kaçmak istedim, fakat arkadaşlar beni yakaladı,
durum bundan ibaret, dedi.
Bu söz üzerine Hz. Ömer ‘’ Söyleyecek bir şey yok bu suçun cezası idam, madem
suçunu da kabul ettin…’’
Bu sözden sonra delikanlı söz alarak:
-Efendim bir özrüm var, ben memleketinde zengin bir insanım.Babam rahmetli
olmadan bana epey bir altın bıraktı, gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak
zorunda kaldım şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiğiniz için
Allah indin’de sorumlu olursunuz bana 3 gün izin verirseniz ben emaneti kardeşime
teslim eder gelirim, bu 3 gün içinde yerime birini bulurum der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki:
-Bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki? der.
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar der ki:
-Bu zat benim yerime kalır der. O zat Hz. Peygamber (s.a.v) efendimizin en iyi
arkadaşlarından , daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr ibni Asr’dan başkası değildir.Hz.
Ömer Amr’a dönerek:
-Ey Amr delikanlıyı duydun, der.
O yüce sahabi:
-Evet ben kefilim, der ve genç adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten hala bir haber yoktur.
Medine’nin ileri gelenleri Hz. Ömer’in yanına gelerek gencin gelmeyeceğini, dolayısıyla
Amr ibni Asr’a verilecek idamın yerine, maktülün diyetinin verilmesini teklif
ederler, fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz,derler.
Hz. Ömer kendinden beklenen cevabı verir, der ki:
-Bu kefil babam olsa fark etmez, cezayı infaz ederim.
Hz. Amr ibni Asr ise tam bir teslimiyet içinde der ki:
-Biz de sözümüzün arkasındayız.
Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasında genç görünür.
Hz. Ömer gence dönerek der ki:
-Evladım gelmeme gibi önemli bir fırsatın vardı neden geldin?
Genç vakurla başını kaldırır ve:
-Ahde vefasızlık etti demeyesiniz diye geldim,der.
Hz. Ömer başını bu defa çevirir ve Amr ibni Asr’a der ki:
-Ey Amr sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu da onun yerine kefil oldun?
Amr ibni Asr:
-Bu kadar insanın içerisinden beni seçti, insanlık öldü dedirtmemek için kabul
ettim der.
Sıra gençlere gelir derler ki:
-Biz bu davadan vazgeçiyoruz, bu sözün üzerine Hz. Ömer:
-Ne oldu biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da
vazgeçiyorsunuz?
Gençlerin cevabı dehşetlidir:
-Merhametsiz insan kalmadı demeyesiniz diye.
GÜZEL BİR ANEKDOT
Hz. Ömer(r.a.)bir gün peygamberimizin davranışından esinlenerek, toplulukta
birinizden bir şey alıp da parasını ödememişsen söylesin ödeyeyim.
Birisini incitmişsem gelsin o da beni inciterek hakkını alsın der.
– Kölesi kalkar bir gün benim hatama fazla öfkelenip kulağımı çok çekmiştin.
Onu da ödeyecek misin? Der.
– Hz. Ömer’de “Gel hakkını al, kıyamete kalmasın.“ der.
– Köle Hz. Ömer’in kulağını tutar çok az çeker.
– Hz Ömer: “Çek daha hakkını almadın, canım acımadı.“ der.
– Köle: “Fazla çekersem senin hakkın bana geçmiş olur. “ cevabını verir.
HAYAT VE NİZAM
Dünyada milyonlarca canlı yaşamaktadır. Belki de bilinmeyen
bir bu kadar daha canlı vardır. Canlılar içinde ALLAH(C.C)
birini eşrefi mahlûkat olarak yaratmıştır. Tüm canlıları ve evreni
onun hizmetine sunmuştur. O da insandır.
İnsan doğar, büyür ve birlikte yaşamaya başlar. İşte o hayat
başlar. Hayat muhakkak ki adalet, sevgi, saygı ve merhametle perçinleşir.
Bu konuda insana, ALLAH pusulasını da vermiştir. O pusula
Kur’an nizamı ve ahlakıdır. Hz. Muhammed “Bir kul günaha girerim
korkusuyla yapılması sakıncalı olan şeylerden uzak durmadıkça
muttakiler derecesine çıkamaz“ (Tirmizi) buyurmuştur.
İnsanoğlu gıybet, iftira, saygısızlık, kul hakkı, haksızlık vb.
yasaklanmış davranışlardan uzak durması gerektiği gibi, insanı
kötülüğe götürebilecek davranışlardan da uzak durmalıdır. Günümüzde
ise sakıncalı davranışlardan uzak durulmadığından
haksızlıklar ve zulümler hat safhaya ulaşmıştır. Peygamberimiz
bir başka hadisinde de:“ Hakkı bilip onunla hükmeden cennettedir.
Hakkı bildiği halde zulmedip haksızlık yaparsa cehennemdedir.(Terkip
ve Terhib cilt: 3 sayfa: 438) buyurmuştur. Dünyamızı
ve ahiretimizi cennete çevirebilmek için emir olunduğumuz gibi
dosdoğru olmalıyız.
Nagehan ALINMAZ
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmeni
- Bir adamın bir çok hüner,fen ve bilgi sahibi olduğuna bakma! Verdiği sözde
duruyor mu, vefası var mı? Asıl ona bak!
-Dostlarını daima vefa ile hatırla can! Arayan sen ol,bulan sen;tanıyan sen
ol,kucaklayan yine sen. Kula vefası olmayanın Hakk’a vefası olmaz.
-Vefa nedir,bilir misin? Vefa arkanda bıraktığını giderken yaktığını yabana
atmamandır. Vefa; dostluğun asaletine, bir dua sonrası verilen sözlere,hayallere
ihanet katmamandır.Vefa; ötelerin sonsuz mükafatı karşısında,cehennemi hafife
almaman,ulvi güzellikleri dünyaya satmamandır.(Mevlana)
-Edebin başı akıllıca hareket etmektir.Yapılmayan, yerine getirilmeyen
sözde hayır yoktur. Cömertlik olmayınca malın,vefa olmayınca arkadaşın hayrı
yoktur.(Ahmed bin Kays)
19