Donna Hosie - Şeytanın Rüya Kapanı The Devils 2

Ş e y ta n ’ m Rüya K a p a n ı
Şöyle bir kafamı sallayıp son bildirgenin de çıktısını
alıyorum. Onayı için Septimus’a gönderiyorum. Mitchell
beni izliyor, gözleri öyle öfke dolu bakıyor ki kâğıdın alev
almaması şaşılacak şey.
“Yürüyüşe çıkmak ister misin?” diye soruyorum.
Kafasını sallıyor.
“Ne anlamı var ki?”
“Kütüphaneye gitmek istiyorum.”
“Oradan nefret ediyorum. Bana kendimi aptal gibi hissettiriyor.
Oradan kitap alacağım zaman, bunu Elinor’dan
rica ederdim bu yüzden orası bana sadece...”
Sesi kesiliyor ama yanımdan ayrılmadan önce mürekkebe
bulanmış, terli parmaklarından yakalıyorum. Böyle
olması umurumda bile değil. Ellerimizi birleştirerek, kütleyene
kadar parmaklarım çekiyorum.
“Burada öylece oturamam,” diye fısıldıyorum. “Bir şey
yapmalıyım, ne olursa.”
“Onu oradan Septimus çıkaramıyorsa bizim nasıl umudumuz
olur?”
“Bu denememek için bir bahane değil.”
Septimus bizi duyuyorsa da bunu belli etmiyor. Belgelerin
içine gömülmüş gibi görünüyor. Son zamanlarda hiç
durmadan bir şeyler yazıyor ama yazdıkları hiçbir anlama
gelmiyor.
Mitchell bana Septimus’un, Cehennem çok kalabalıklaşmaya
başladığı için Şeytan’m Yukarı’ya savaş açmasından
endişelendiğinde Dönüştürücü’yü aldığını söylemişti.
327