ARALIK KIZI DERGİSİ

M ART 2018
ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
YIL: 1 SAYI: 1
Bülten Başlığı
FİKİR, EDEBİYAT VE SANAT DERGİSİ
Matematik, sibernetik, fizik, müzik,
tüm bunlar, eninde sonunda, sadece,
insanlar şiir okumayı öğrensinler ve
anlasınlar diye gereklidir.
NAZIM HİKMET RAN
1

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
2

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
ARALIK KIZI DERGİSİ
MART 2018 SAYI:1
GENEL YAYIN YÖNETMENİ
&
EDİTÖR
KADER YEŞİLBAŞ
YAZARLARIMIZ
YUSUF UBEYDULLAH
GÜLAÇAR
SEMİHA ÖZGÜR SEZER
ZÜLEYHA YAYLACI
RÜMEYSA KOÇ
ZINAR KEF
RABİA ÖZÇAKAR
ENES DOĞANCI
ELANUR KARADAĞ
ÇİZERLERİMİZ
AYŞENUR TEKİN
NİSA BAŞAK
KAPAK RESMİ
NİSA BAŞAK
İLETİŞİM
İnstagram: aralikkizidergi
E-mail:aralikkizidergi@hotmail.com
EDİTÖRDEN
KADER YEŞİLBAŞ
SANATKAR OLMAK
İÇİNDEKİLER
YUSUF UBEYDULLAH GÜLAÇAR
SEVGİSİZLİK
SEMİHA ÖZGÜR SEZER
SABR
KADER YEŞİLBAŞ
ALESTA BEKLEMEK
ZÜLEYHA YAYLACI
DEDİK
RÜMEYSA KOÇ
KARANLIKLAR ÜLKESİNDE COĞRAFYANIN
KADERİ
ZINAR KEF
ARALIK KIZI DERGİSİ
NAMAAZIN YOKSA NEYİN VAR?
RABİA ÖZÇAKAR
DERT ETME DUA ET
KADER YEŞİLBAŞ
DÜŞLEMEK
ENES DOĞANCI
6
9
10
12
14
15
16
18
20
21
BİLGİ KÖŞESİ / SAĞLIKLI BESLENME
ELANUR KARADAĞ
22
İç Yazı
3

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
ÇİZİM: AYŞENUR TEKİN
4

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
Güzellik ve çirkinlik bir seraptır.
Eninde sonunda herkes içinizi görür...
Frida Kahlo
5

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
EDİTÖRDEN
Ben Aralık Kızıyım.
Doğum günlerinde kutlama faslından sonra cam kenarına
kurulup yere düşen kar tanelerine uzun uzadıya bakan
dünkü küçük kız.
Şimdi ne kar tanelerini izleyecek vaktim var ne de sabrım…
Ve en çokta hayatımdaki o beyazlığı, saflığı özlüyorum biliyor musunuz.
Küçük bedeniyle kara uzanıp kelebek motifi çıkarmak gibi amaçları olan
dahası bununla mutlu olan küçük bir kızdım ben.
Şimdi ise insanların hayatlarında bir kelebekten çok daha fazlası olmak, bu
dünyadan göçüp gitsem de ismimin anılacağı ve bıraktığım yazılarımın her
daim okunacağı bir dünya kurmak gibi niyetlerim var…
Bir ayak izine ya da bir sonraki kar yağışına dek yerde kalacak kelebek
motifinden çok daha fazlasına ihtiyacım var.
Bu yazıyı yazıyorum ve biliyorum ki ben o küçük kız değilim artık. Bu yazıyı
okuyan her bir insan da beni hayallerime, amaçlarıma biraz daha
yaklaştıracak.
Hey sen! Gökyüzüne bakıp Yaradan’ın o mucizevi eseri kar tanelerinin yüzüne
çarpmasına izin veren hayat arkadaşım, din kardeşim. Aynı gökyüzüne
baktığım, aynı mevsimde üşüdüğüm, aynı kar yağışında kardan adam yaptığım.
Botların su alıp çorapların ıslanana dek bana eşlik eden güzel insan, bir kez
daha bana eşlik ettiğin için teşekkürler.
İyi ki geldin, hoş geldin!
6

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
7

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
ÇİZİM: AYŞENUR TEKİN
8

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
SANATKAR OLMAK
Sanat nedir? Evet çok standart bir soru oldu. Sanat kimine göre standart bir soru,
kimine göre aşk, kimine göre haram, kimine göre ise Allah'a ulaşma yolunda en
güzel vesiledir. Elbette bu örnekler çoğaltılabilir. Peki o zaman sanatkar nedir?
Herhangi bir enstrümanı çalan mıdır? Yoksa felsefe yapmak mıdır ya da oturduğu
yerden laf atmak mı? Herkes sanatkar olabilir mi peki? Ya da sanatkarlık ünvanını,
vasfını edinmek Allah'a karşı haddi aşmak olabilir mi? Elbette bu sorular dünyasında
ve kavram karmaşasında karşımıza birçok soru, problem çıkmaktadır. Bunların
hepsinden bir yazıda, en azından bu yazıda bahsedemeyeceğimi belirtmem gerekir.
Bundan ötürü soruları çoğaltma noktasında bu konuda anahtar sayılabilecek soruları
sorup geri kalanları siz okuyucuların tasarrufuna bırakıyorum. Sorularımızı
cevaplayacak olursak göreceli olması hasebiyle birçok farklı cevap ile karşı karşıya
kalabileceğimizi de ayrıca belirtme gereği duyuyorum.
İlk olarak, Sanat nedir? sorusunun cevabını sizlere bırakıyorum. Sanatkarlık ve
herkesin sanatkar olabilme noktasına gelince, sanatkar olabilmek için -kanımcavarolmak,
yaratılmış olmak gayet yeterlidir. Nasıl yani dediğinizi duyar gibiyim.
Hemen izah ediyorum. Yaratılanlar arasında her şey -bir taştan tutun bir insana
kadar- kendi içinde bir estetik, bir özellik, bir güzellik barındırır. Bu özelliklere
sahip oluşu - biz kimi zaman bunu fark etmesekte- hareketlerinde varolan özelliği
yansıtabilme yetisine sahip olduğu anlamına gelir. O zaman bu özelliklere sahip bir
varlığın hareketlerinden kaynaklı olarak bir icracı sanatkar olduğu düşünülemez mi?
Sanatkar dediğimiz zaman aklımıza hemen ressam, müzisyen, heykeltıraş, mimar
gelmemeli. Her yaratılan bir icracı sanatkar olabilir. Örneğin bir insanın yoldan
geçerken bir kaldırım taşına bakıp onun ölçülü oluşu veya ölçüsüzlüğü hakkında
yorum yapması bile kendi içinde bulundurduğu icracı sanatkar ruhun dışa vuran
hıçkırıklarıdır. Varolan her şeyin yaratıldığı gerçeğinden yola çıkarak hareket
edecek olursak icracı sanatkar pozisyonundaki yaratılan, asıl sanatkar durumundaki
Yaradan’ın eserlerini yansıtan bir aynadır ve bundan dolayı da hiçbir şekilde haddi
aşma durumu söz konusu değildir.
Son olarak bu çalışmasında bana yer verdiği için Aralık Kızı Dergisi ailesine edebiyat
dünyasında başarılar dilerim. Dergi ailesine ve özellikle Kader Yeşilbaş’a teşekkürü
bir borç bilirim. Bu tür çalışmaların artması ümidiyle.
Yusuf Ubeydullah GÜLAÇAR
İTÜ - Türk Müziği Devlet Konservatuarı 3. Sınıf öğrencisi
9

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
SEVGİSİZLİK
SEMİHA ÖZGÜR SEZER
Aile Danışmanı – Köşe Yazarı
Alemi ervahla vedalaşır, dünyaya merhaba der ‘minik bebek.’
Her bebek, dünya hayatına dikilmiş birer çiçektir. Alemi ervahtaki gibi ağırlanmayı bekler her biri. Onu
hep yanındayım diye kucaklayan iki kol arasında, bir çift anne ile bakışmayı ister. Dil öğrenmek için,
daha erken olsa da kendi lisanıyla, kollanmayı, öpülmeyi konuşulmayı, anlaşılmayı ister.
Sevgisizlik, suyu eksik çiçektir. Öldürür/öldürmezse süründürür. Çocuk suçlarının, hatta daha da ileriye
bakalım; yetişkin suçlarının temelinde bile, bu sevgi ve ilgi yoksunluğu yok mudur?
Sevgisizlik bir çocuğun hayatına atılacak en kötü baltadır. Bir ömür boyu bu yoksunluğun neticeleri ile
savaşmak zorunda kalır. Veyahut toplumsal sorunumuz olarak bize dönüt verir.
Katil, hırsız, yolsuz, avare, tinerci, serseri, sorumsuz vs. sonu gelmeyen bu etiketleri yapıştırdığımız
bireyler, doğduklarında bir anne ve babanın yavrusu iken şimdi toplum için neden yüz karası oluyor? Bu
süreçte neler oldu, bakmak lazım değil mi?
Daha anne karnına düşmeden başlar insanoğlunun macerası. Her aşama bir kimlik tuğlasıdır. Sevgi
bebeğin mamasıdır. Aidiyet duygusunu oluşturur. Bu yüzden ilk sözcüğü ‘anne/baba’ dır. Bence bu her
şeyi anlatıyor.
Konuyla ilgili okuduğum şu araştırmanın belleğimde unutulmaz yeri vardır. ‘Alman imparatoru Federic,
doğuştan gelen dil konusunda elli bebek üzerinde araştırma yapıyor. Bu çocuklara bakıcılar yalnız
mamalarını veriyor, altlarını değiştiriyor ve başka temas olmadan yataklarına koyuyor. Sonuç olarak
bebeklerle hiç konuşmadılar. Peki, bebekler hangi dili konuştu? Kimse bilemedi, çünkü konuşacak yaşa
gelmeden elli bebeğin ellisi de öldü.’ Bu araştırma; fizyolojik ihtiyaç kadar, ruhun ihtiyaçlarının
giderilmesinin, (kucaklamanın, konuşulmanın, dokunulmanın, öpülmenin ve sürekli etkileşim
ortamının) bebeklerin sağlıklı gelişimi için önemli olduğunun bir örneği.
Çocuk doğumundan altı saat sonra örtük bellek dediğimiz dil öncesi belleğine kayıtlar yapmaya başlar.
Ve bizim ona gönderdiğimiz her türlü mesajı duygusal yaşamın merkezi olan hipokampusa kaydeder.
Çocuk bu mesajlar ile ihtiyaçlarını giderir. Olumsuz mesajlar, yaşaması için gerekli salgıları engeller ve
yavaş yavaş beyni ölen bebeğin fizyolojik direnci de hastalıklara karşı azalır. O yüzden ilgisiz ve sevgisiz
çocuklar hastalıklar konusunda daha hassastır. Bununla beraber sevgi ve ilginin zihinsel gelişim
üzerindeki etkisi bir çok bilimsel araştırmalara konu oluyor. Araştırmalara göre ilgi görmeyen bebeğin
beyin faaliyetinin, görene göre çok daha az olduğunu açıkça gösteriyor…
Bir araştırma sonucunu daha sizler ile paylaşmak istiyorum; Yeni doğan bebeğin beyin ağırlığı 330 gram,
bu ağırlık 2 yaşında 990 grama çıkıyor. İnsanların beyni hayatlarının ilk iki senesinde geliştiği kadar
hiçbir zaman gelişmiyor. Altın yaşlar denilen ilk 2-3 seneden inanılmaz bir öğrenme ve gelişme
kapasitesi var. İlk 3 sene beyindeki sinapslar, yani beyindeki sinir hücreleri arasındaki iletişim tüm insan
hayatının en üst düzeyine ulaşıyor. 15 yaşından itibaren kullanılmayan kısımlarda bir düşüş yaşanıyor,
yani bir ince ayara gidiliyor. 40′tan sonra ise artık yavaş yavaş var olanları kaybetmeye başlıyoruz.
Yaşlara göre beyin sinirleri arasındaki iletişim yoğunluğu farkı. Soldan sağa; yeni doğan, 3 yaş ve 15 yaş .
Bebeklerin az ya da çok uyarı alması hem beyin gelişimleri hem davranışları üzerinde çok etkili. Sevgi ilgi
gören anne babası ile vakit geçiren bebeklerin beyin faaliyetleri çok daha yoğun oluyor. Dolayısıyla çok
daha fazla sinaps gelişiyor. Denekler üzerinde yapılan araştırma sonucunda İlk 3 sene çocuğunuza
ayıracağınız vakit bu açıdan çok önemli.
Sevgi,ilgi ile pırıl pırıl zekalarını ve kişiliklerini işlemek,yoğurmak ve topluma iyi bir insan olarak
kazandırmak en önemli görevimiz.
Toplumun refahı için sağlıklı bireylere ihtiyacımız var. İlgisiz yetişen çocuk, toplum için bir tehdittir. Zira
Sevgi ile büyüyen tohumlar ormana ağaç olur.
10

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
ÇİZİM: NİSA BAŞAK
11

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
SABIR
Terk edilmiş bir istasyonda gelmeyecek bir treni bekliyorum.
Gelmesi muhtemel bile olmayan bir treni…
Üstelik o tren beni istediğim yere götürecekmiş gibi de hevesliyim.
Neyin hevesi bu anlamıyorum.
Oturmaktan, beklemekten yorgunum.
Keşke kilometrelerce koşsam sonra yorulsam ama ben ne yazık ki
beklemekten yorgunum.
Aslında hiç koşmuyor değilim, bazen koşuyorum.
Ama bir çemberin etrafında.
Dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum.
Aynı istasyonda bekliyorum ‘gelmeyecekler listesini’
Beklerken bir de olmayacak dualara amin diyorum.
Ne tren gelecek, ne gemi, ne de araba…
Neyi beklediğimi biliyorsam gelmeyecek, biliyorum.
Keşke bilmesem ya da beklemesem belki o zaman gelir ama
yapamıyorum.
Ve bu keşmekeşin içinde tek iyi yaptığım, iyi yaptığımı bildiğim şey;
sabr.
YA SABR!
KADER YEŞİLBAŞ
12

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
13

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
ALESTA BEKLEMEK
ZÜLEYHA YAYLACI
Kilometrelerce mesafeye rağmen
Yüreğinde hissedebilmek.
Her an dokunarak değil de
Gözlerine bakmanın
Hayali ile yılları geçirebilmek.
Kokusunu getirmiştir belki diyerek rüzgarı,
Onun şehrinden gelmiştir belki diyerek kuşları,
Ona çıkar diye yolları sevmek.
Aynı gökyüzünde,
Bir yıldızda,
Bir bulutta
Göz göze gelebilmeyi umut etmek.
Çünkü yanı başındakini sevebilir insan.
Asıl marifet;
Yıllarca içindeki o sevgiyi,
Mesafelere rağmen
İlk gün ki masumluğuyla koruyabilmek!
14

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
Sevdik, fazlası dedik. Başardık yetmedi, fazlası dedik.
İlgi gördük yetmedi, fazlası dedik. Sonra ne oldu peki?
Elimizdekinin değerini bilemedik. Fazlası hep fazlası…
Doyumsuzduk çünkü. Doymadık, doyamazdık.
Elimizdekileri de kaybedince şanssız ilan ettik kendimizi.
Kadersiziz dedik. Nankörlüğümüzün adını bahtsızlık
koyduk. Oysa ki ne güzel nimetler vardı önümüzde;
Sağlık, aile, dost, kardeş. Nasıl da kör olduk bu
güzelliklere. Gözümüz hep ulaşamadıklarımızdaydı. Hani
dedim ya daha fazlasında. Biz insanoğlu haddimizi aştık.
Hakkımızdan fazlasına, hakkımız olmayana göz diktik.
Ve bundandır serzenişlerimiz,
Bundandır mutsuzluğumuz...
RÜMEYSA KOÇ
15

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
ZINAR KEF
K aranlık, güneşin yine o muazzam güzelliğine karşı
dayanamayıp diz çökmüştü karanlıklar ülkesinde. Karanlık
yine yenilmişti ve güneş aydınlığını bir kez daha yeryüzüne
indiriyordu. Saat beşi beş geçiyordu. Bir grup çiftçi ve ben
araziye gitmek için hazırlanıyorduk. Sanki her şey güneşin
ışıklarıyla birlikte doğmuştu.
Makinaların, traktörlerin
hazırlıkları yapıldıktan sonra
oraya gidecektik. Biraz sonra
uzun bir yolculuk
başlayacaktı. Belki de bir
seferi andıracak bir şekilde.
Sınırdan doğan güneş
kendisini yeryüzüne
hazırlarken biz de yola
çıktık. Gökyüzünün insana
enerji verdiği bu saatte her
şey çok sessizdi: dağlar,
ovalar, nehirler, kuytuluklar…
sanki bu tenhalıktan bir kişi
çıkıp özgürlüğü verecekti. O
derece özgürlük yakındı
insana.
Yürümesi bile zor olan bu
yolda traktör ağır ağır
ilerliyordu. Bizim gideceğimiz
son durak bir sınır arazisiydi.
16

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
Oraya vardığımızda saat altıyı biraz geçmişti. Her şey yerine
oturmuştu ve herkes görevini biliyordu: tırmık çekenler,
traktörü kullananlar, ot biçenler, toplayanlar, şakalaşanlar ve
tırpanını ayarlayanlar…
Benim görevim ise ya çalışanlara su götürüyordum ya
da sınıra bakıp uzun uzadıya dalıyordum. Düşüncelerim
ile konuşurken bir anda yazmadığım bir dilde bir çiftçi
çağırıyordu ve “bize su getir” diyordu. Nehirden
getirdiğim sular sanki cennetin suyunu andıracak bir
tattandı.
Ara sıra ihtiyaçları olduğunda beni
çağırıyorlar ve benim görevim de
buydu zaten. İşte bu kadardı. Ve
bana düşünmek için epeyce vakit
kalıyordu. Kimse yargılamıyordu
düşüncelerimi.
Yemekler yapıldı, yiyildi. Yedikten
sonra kimileri dinlendi, kimileri
hazırlığını yaptı. Biri ise kafasını
bir bağa yaslayıp uzun düşüncelere
daldı.
Geçim sıkıntısı vardı. Eminim, çünkü çok belliydi. Nasıl akşamı
bulacağım, ay sonunu nasıl getireceğim, nasıl köy bakkalına hesabımı
kapatacağım, nasıl bir kısmını verebileceğim, bu kışı nasıl
geçireceğim diye hesaplar yapıyordu. Çok belliydi yüzünden. Ve
bakışlarıyla geleceğe uzanıyordu.
Her şey bundan ibaretti. Düpedüz sıradan bir şeydir zaten bu
yaşam. Böylesi bir yaşama direnebilmek ise coğrafyanın verdiği bir
kaderdir.
17

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
NAMAZIN YOKSA NEYİN VAR?
Hiç düşündün mü cenneti?
Bu dünya bile bu kadar güzel yaratılmışsa, en küçük yaprakta bile
belli bir düzen, ahenk var ise bu dünya imtihanını başarı ile geçen
Müslümanların ödüllendirileceği cennet nasıl bir güzelliktir?
Maalesef ki bizim buna aklımız ermez. Ama biliriz ki Rabbimiz bizim
için tüm güzellikleri düşünür. Böyle bir yere gidip sonsuz ve mutlu
bir hayatı yaşamayı kim istemez ki? Eminim hepimiz isteriz. Lakin
kimse tam anlamıyla çaba göstermez. Cennetin anahtarı olan beş
vakit namazı bile kılmayan o kadar çok Müslüman var ki. Peki ona
her gün beş vakit verilen o şansı neden kullanmaz insan? Hadi ama,
tüm suçu şeytana ve nefsinize atmayın. Onlara söz geçiremeyen
sizler suçlusunuz asıl. İmtihan tam olarak burada başlıyor ya zaten.
“(ALLAH’tan) yardım dileyin. Şüphesiz namaz, ALLAH’a derinden
saygı duyanlardan başkasına ağır gelir.”(Bakara Suresi 45)
Ağır gelmesin o namaz. O seccadenin üzerine çıktığında aklını
boşalt. Bugün izlediğin diziyi, işteki patron azarını, tüm sıkıntılarını
bırak. Ve sadece Rabb’ini düşün, ona kulluk et. Zaten namazın amacı
da odur. Ona kulluğunu secdede göstermek. Bu yüzden namaz kılmak
için değil de Rabb’inle buluşmak için kılmalısın namazını .
18

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
“ Sizin dostunuz ancak Allah’tır,
Sonunda Resulüdür seni bekleyen ve Allah’ın cenneti emirlerine düşün.
Şehadet boyun ettiğin eğerek ve namazı inandığın kılan, Rabb’inin zekatı
yolundan veren ayrılma. mü’minlerdir.” Boş işleri, günahkar
arkadaşları (Maide ve Suresi daha 55) nicesini Rabb’inin
yolunda terk et. Emin ol arkadaş
kaybetmek Rabb’inin rızasını
kaybetmekten
Cenneti bileti
çok
elinde
daha iyidir.
işte. Kullanmak
sana kalmış ama ben yine de sorayım.
“ Sizin dostunuz ancak Allah’tır,
Resulüdür ve Allah’ın emirlerine
boyun eğerek namazı kılan, zekatı
veren mü’minlerdir.”
(Maide Suresi 55)
Namazın yoksa neyin var?
Cennet bileti elinde işte.
Kullanmak sana kalmış.
Ama ben yine de sorayım.
Namazın yoksa neyin var?
RABİA ÖZÇAKAR
19

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
DERT ETME DUA ET - KADER YEŞİLBAŞ
“Ben hayata gülüyorum, hayat bana hep somurtuyor. Bu yüzden oturup karalar
bağlayacağım, isyan edeceğim” dediğiniz oluyor mu? OLMASIN!
Bana da geliyor bazen. Tam ağzımdan olur olmadık bir söz çıkacakken kendimi
frenliyorum. İki avucumun arasına kafamı yerleştirip, uzun uzadıya düşünüyorum. Bu
dünyadan uzaklaşıp kendi iç dünyamda en tenha köşeye kurulmuş düşünüyor…
Senin neyine isyan etmek, neyine karalar bağlamak!
Bu dünyanın yükünü taşıyamayacağımı düşündüğüm anlarım bile oluyor.
İki kötü söz, bir ihanet yetiyor bazen bu dünyadan nefret etmeme. Bir insanın tek bir
hareketi yetiyor tüm insanlardan soğumama. Acı ama böyle ne yazık ki durumlar. Sizde de
böyle mi peki?
Hani yataktan çıkmak istemediğimiz, bütün günü öldürmek istediğimiz zamanlar oluyor ya.
Tam da o zamanlarda kendimle yaptığım bir konuşmadan bahsetmek istiyorum sizlere.
Adeta sözleriyle vuruyor beni iç sesim.
Sen diyor, sen tüm güzelliklere sahip, en önemlisi Müslüman olan bir ülkede ailenle
beraber belli bir düzen ve varlık içinde yaşarken böyle karalar bağlama hakkını kendinde
nasıl buluyorsun! Nasıl en acı imtihan seninmiş gibi davranabiliyorsun. Hiç mi denk
gelmedin ana haber bültenlerinde korkunç ölüm anlarına.
Hiç mi şahit olmadın bomba sesleriyle uyanan bir çocuğun feryadına!
İçim ürperiyor, gözümün önünde onlarca sefalet görüntüsü, onlarca ölü beden, onlarca
çaresiz minik.
Kendimden utanıyorum.Üzüntülerimden, kaş çatıklarımdan...
Hatırlasana!
7.2 lik depremle sarsılırken binadan çıkmaya çalıştığın andan daha mı çaresizsin şimdi? Ya
da depremden bir gün sonra çocuğunun karnını doyurmak isteyen ama etrafta açık tek bir
fırın, market bulamayan, üzüntüden ağlayan bir anneden daha mı harapsın? Enkazdan
çıkarılan ölü bedenlerden daha kötü neyi görmüş olabilir ki gözlerin? Karlar içinde, buz
gibi havada çadırda ölüm korkusuyla uyuduğun günleri ne çabuk unuttun.
Unutma! Geçmişteki kötü günleri sürekli an demiyorum sana. Ama unutma da…
BU VESİLEYLE BAŞTA ŞEHİTLERİMİZ OLMAK ÜZERE VAN DEPREMİNDE
HAYATINI KAYBEDENLERE BİR KEZ DAHA ALLAH’TAN RAHMET, GERİDE
KALANLARA İSE BAŞSAĞLIĞI DİLİYORUM.
20

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
ENES DOĞANCI
Düşler insan, ulaşamadığı ne kadar güzellik var ise umut eder ve
düşte bir yol tutar, seyreder. Düşlemek, yaşam içerisinde yaşam
aramaktır. Bir kapıdır ve en karanlık dönemlerde açılır. Hüznün
arasından, hasretin arasından, karanlıklar ardından aydınlığa aralanır.
Bir kaç adım da mutluluğa varır insan. Bir ayrılığı vuslata dönüştürür,
uzaklıkları yakınlığa. Bazen kurak topraklara bir yağmurun yağışıdır.
Bazen uçurumun kenarına varır, kanatları varmışcasına kendini
bulutların üzerinden boşluğa bırakır.
Kavgasız bir dünya arayışımız, hüznün kederin olmadığı bir hayat
arayışımız. Tüm bu güzellikler adına çıkarız düş yolculuğuna. Son
bulur, bulmasını istediğimiz ne varsa. Kurduğumuz düşler dahi bir kaç
dakika sürer, bazen ise yalnızca bir kaç saniye.
Yeni bir yaşam arayışıdır düşlemek. Geleceğe dair, güzel bir gelecek.
O gelecek ise Allah'ın bir vaadidir insana. O vaad ise (Cennet) Dârü’s-
Selâm'dır. Ve bir işarettir düşlemek, Cennet'in varlığına bir işaret.
Yaşanılan tüm güzelliklerin bir bir son bulması ile, sonsuzluğu
arayıştır. Sonsuzluğu gün gelecek sonda bulacaktır. Bir son tüm
sonların sonu olacak ve sonsuzluk, insana en güzel hediye olacak.
21

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
BİLGİ KÖŞESİ
Sağlıklı Beslenme
Günümüz trendlerinden biri haline dönüşen sağlıklı beslenme
hakkında neler biliyoruz? Nedir sağlıklı beslenme denilen şu çılgın
akım? Az yiyip her şeyi yemek midir? Yoksa sağlıklı besinlerden
vücudun ihtiyacını karşılayabilecek kadarını tüketmek mi ?
Hadi bir göz atalım.
Günümüzde hayatın rutin yoğunluğu nedeniyle birçok şeye zaman
ayıramıyoruz. Spor yapmak, kitap okumak, yürüyüş yapmak gibi
yemek yemekte bunlardan biri. İş hayatım çok yoğun, okula
gidiyorum ayak üstü ne bulsam onu yiyorum, öğrenciyim bu yüzden
makarnadan başka bir şey yiyemiyorum dediğinizi duyar gibiyim.
Ama sakin olun sağlıklı beslenme hiçte öyle sandığınız kadar zor
değil. Sadece ufak bir püf noktası var. O da yediğimiz şeyleri
doğru seçmek, yani iyi karbonhidrat, iyi protein ve iyi yağ tüketmek
ve aşırıya kaçmadan vücuda yetecek miktarda yemek. Örneğin
kahvaltı için vaktiniz yok mu? Önemli değil hemen bir kaseye
biraz süt, yulaf ve birkaç dilim muz sizin için gayet pratik bir
kahvaltı olacaktır ve böylece hem tok tutacak hem de günlük
almanız gereken karbonhidrat, yağ ve proteini almış olacaksınız. Ve
yediğiniz şeylerin daha lezzetli olduğunu, doğru seçim yaptığınızı
kendiniz de göreceksiniz.
22

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
Peki iyi protein, iyi karbonhidrat ve iyi yağ nedir? bunların kötüsü
de mi var?
İyi karbonhidrat, yağ ve protein dediğimiz şey aslında vücudun
kolayca sindirebildiği besinler yani vücuda herhangi bir zarar
vermeden vücudun kolayca parçalayıp enerjiye dönüştürebileceği
besinlerdir. Kötü karbonhidrat, protein ve yağlarda bu durumun
tam tersi. Mesela kahvaltıda yumurtanın yanına bir dilim ekmekle
karbonhidrat ihtiyacınızı karşılaya bilirsiniz ama dikkat etmeniz
gereken bir şey var. Tam tahıllı ekmek tüketmek sizin vücudunuz
için iyi karbonhidrat olurken beyaz ekmek kötü karbonhidrattır.
Çünkü yediğimiz beyaz ekmekte tahılın un özü kullanılıyor yani
nişasta. Ama tam tahıllı ekmekte kepek ve rüşeymi kısmı
kullanıldığından vücudumuz için iyi karbonhidrat oluyor ve vücut
daha rahat sindirebiliyor.
Vücudumuzun karbonhidrat ve proteine olduğu gibi yağlara da
ihtiyacı var. Bu yağ ihtiyacını trans veya doymuş yağlar yerine
kuruyemiş veya avokado gibi yararlı yağlardan karşılarsak hem
günlük almamız gereken yağı tüketmiş olacağız hem de bizim için
sağlıklı bir seçim olacaktır.
Son olarak şunu diyebilirim: Hayatımızda nasıl ki yaşam
alanlarımıza değer veriyorsak, temiz ve düzenli olmasına dikkat
ediyorsak, vücudumuz da bizim yaşam alanımız. Ne kadar düzenli
ve seçimlerimize dikkat ederek beslenirsek daha iyi bir yaşam
alanımız olur. Böylece hem ruh hem beden sağlığımız iyi olur.
Sağlıkla kalmanız dileği ile…
ELANUR KARADAĞ
23

ARALIK KIZI DERGİSİ—SAYI 1—MART 2018
24