Bilgi Kaşifleri: Gerçeğin Peşinde

Fatma nine bu curcunada mutfakta masa başına torunlarını toplamak için
çoktan balı kaymakla buluşturup sütü ocağa koymuştu bile. Çocuklar kahvaltıdan
sonra acaba bugün ne yapsak diye aralarında konuşurken, Ceren kedisinin
ortalıklarda olmadığını fark etti. Önce onu bahçede aramaya başladı. Ama
kedisini bulamadı. Kuzenlerine kedisini görüp görmediklerini sordu.
Ayça heyecanla:
- Sabah yürüyüşünden dönerken, uzaklarda bir kedi gördüm, acaba o kedi
Cici olabilir mi, diye düşündüm ama emin olamadım. Belki de dağa doğru giden
kedi Cici’ydi, dedi.
Doruk da katıldı Ayça’ya:
- Hadi çınar ağacına gidelim o zaman. Belki Cici de yolunu kaybetmiş,
oraya gitmiştir. Hem onu ararız hem de ormana gideriz, gezeriz, derelerde
yabani meyveler de toplarız, dedi.
Yavuz’un en büyük merakı, ormanda kaç çeşit ağaç türünün olduğu ve onların
sayısıydı. Çınar ağacına giden yol ormandan geçtiğinden o da bu plana itiraz
etmedi. Çınar ağacı, köyün en yüksek tepesinde yaşayan yaklaşık iki yüz yıllık yaşlı
ve ulu bir ağaçtı. Bu ağaç, çocuklar için oyun oynamaktan mutluluk duydukları,
büyük bir oyun parkı gibiydi. Çınar ağacını görmek herkesi mutlu edecekti.
Zeynep:
- Dağ çileği bulabilir miyiz acaba, bu mevsimde hangi renktedir? Bulunca
resmini yapabilecek miyim, diye sorular sormaya başladı bile.
Ceren ise bir an önce Cici’nin tüylerine dikenler yapışmadan onu bulmak
istiyordu. Bizimkiler hemen yola koyuldular ve kedi Cici’yi aramak için Deretepe’nin
yamaçlarına tırmanmaya başladılar. Köyden epey uzaklaşmalarına
rağmen Cici’den bir iz bile yoktu. Köyü bir tepenin yamaçlarından kuş bakışı
izlediler. Doruk, her zamanki gibi yiyecek arıyordu.
Doruk:
- Burada kim bilir hangi hayvanlar yaşıyordur, bence onların keskin pençeleri
bile vardır, dedi.
12