Bilgi Kaşifleri: Gerçeğin Peşinde

Aslında Doruk, korkudan ormanın derinliklerine pek de girmek istemiyordu.
Ama ormandaki meyvelerin görüntüsü onu bu maceraya sürüklüyordu. Ormana
hızlıca daldı. Tam o sırada Doruk’un ayağı bir ağacın köküne takıldı ve bir çukura
yuvarlandı. Burası o ana kadar hiç fark etmedikleri kocaman bir çukurdu.
Doruk, imdat çığlıkları atarken kuzenleri de başına toplanmıştı. Bu çukur, büyük
bir mağaranın girişine benziyordu. Yavuz’un çantasından çıkardığı bir iple Doruk’u
çukurdan çıkarmayı başardılar. Sonra “Acaba kedi Cici, bu çukurun içine
düşmüş olabilir mi,” diye soran gözlerle birbirlerine baktılar. Bu çukurun diğer
yanından mağaraya giden bir de yol olduğunu fark ettiler. Çocuklar birbirlerine
bu çukurun burada nasıl oluştuğunu sormaya başladılar. Bir süre sonra kediyi
aramak için bu çukura indiler. Ardından çukurdan gelen yüksek seslerden herkes
ürkmeye başladı. Ceren, Zeynep’in arkasına saklandı. Zeynep saçından çıkardığı
kalemle elindeki kağıda daha önce çizdiği resme bu kocaman çukuru da ekledi.
Zeynep:
- Bu kadar büyük bir yer, bir canlının evi mi acaba? Eğer öyleyse, bu kadar
derin bir çukuru hangi canlı ve nasıl kazmış olabilir? Peki, bu çukur neden kazılmış
olabilir, diye kendi kendine sorarak bir yandan da başını kaşıyordu.
Bu sırada vadiden toz ve duman yükseldiğini fark ettiler, ardından da şiddetli
bir gürültü duyuldu. Bu arada Doruk:
- Biri acıkmış olmalı, bakalım kimi yakalayıp yiyecek, diye bağırarak köye
doğru koşmaya başladı.
Kuzenleri de Doruk’un arkasından gittiler. Hepsi de bir solukta kendilerini
köye atmışlardı. Bu arada kedi Cici çoktan eve dönmüş, verandanın köşesinde
öğlen uykusuna dalmıştı bile.
Köydekiler, dumanı ve gürültüyü hissetmemişlerdi. Çocuklar, o gün gördükleri
çukur ve dumana bir anlam veremedikleri için Fatma nineye bir şey söylemediler.
Hiçbiri bugüne kadar ne böyle bir çukur görmüşlerdi ne de böyle bir
ses duymuşlardı. Hepsi biraz korkmuş ve yorulmuşlardı. O gece beşi de yaşadıkları
günün garipliğiyle kafalarında bin bir soruyla uyudular.
14