Guzel_Yazi_Defteri_Sayi_4_

ve gözleri fal taşı gibi açıldı.
Jordy babasına oğlu olduğunu anlatmaya çalışırken hırsız yavaşça çantayı ihtiyarın elinden
almış, oradan uzaklaşmıştı. Hırsız zaferle gülümsedi. Bu karmaşa arasında unutulup
gitmişti.
“Enayiler.’’
hırsız gülmeye başladı. Ömrü boyunca hatırlayacağı bir anıydı. Aynı şekilde Jordy’de
bunu acı ve kederle hatırlayacaktı ama ihtiyar için bu durum geçerli değildi. Oğluna ona
inandığını söylediği anda sendeledi.
Hırsız ihtiyarın çantasının içerisine baktığında içinde eski püskü bir saat olduğunu gördü.
Saat ilerlerken birden durdu. Hırsız, işe yaramaz olduğunu düşünerek yere attı ve üstüne
basarak geçmeyi ihmal etmedi. İhtiyarın kalbi gibi paramparça olmuştu eski saat.
Jordy babasının kendisine gelmesi için bağırdı, yalvardı, yakardı ama ihtiyarın ağzından
sadece bu sözcükler dökülüyordu;
“Saatim nerede, saatim! o olmadan olmaz, yaşayamam. Bu ihtiyar ölür gider. Bul saatimi!
bul, bul, bul...’’
“Ne işe yaramaz saatti bu.’’ dedi hırsız.
İhtiyar, sesi gittikçe azalırken dizlerinin üstüne düştü. “Bul, bul, bul...O olmadan olmaz..’’
“İhtiyar bu saat için mi bu kadar debelendi?’’ dedi hırsız alayla gülerek.
İhtiyar son nefesini verdiğinde o da buhar olup bilinmezlik dolu gökyüzüne doğru
süzüldü. Bu son süzülen nefesi idi. Yere yığıldı, kaldı. Bu, zamanın aldığı son buhardı.
Onu kaybederse zamanın arasına sıkışıp kaybolacağını sanıyordu.
46 GÜZEL YAZI DEFTERİ / SAYI 04