LENA 0

BEYAZ SAYFA & BEYAZ PERDE
BİR SÜRE YERE PARALEL
GİTTİKTEN SONRA
İntihar eden Başak ve bu intiharın
çevresindeki hikayeler. Birinin ölümü,
romantize edilmediği takdirde,
yalnızca o kişinin yok olması ve geride
olduğu gibi kalanlara ifade edilebilir.
İşte tam da bu yüzden kalanları ele
alan, günlük hayatta gelecekteki bir
ölüme nasıl yaklaşıp
uzaklaşabileceğimizde vuku bulan,
birbiriyle bağlantılı ama birbirinden
bağımsız bir öykü topluluğu.
Barış Bıçakçı; kronolojisinde ortalara
yaklaşması sebebiyle aklımızı
yitirmemizi sağlayan betimlemeleri,
basitliğin içinden süzülen katman
katman cümleleri ve nahif anlatımıyla
yine kendisine kapılıp gitmemizin asıl
nedenini bize hatırlatıyor.
Hayat devam eder.
Bazı çiçekler susuzluğa
ve unutulmaya dayanır.
Hayat her zaman devam
eder, bunu
herkes bilir.
TROIS COULEURS: BLEU
Polonyalı yönetmen Krzysztof
Kieślowski filmografisinin temel
taşlarından olan Üç Renk
Üçlemesi’nin ilk kalp atışı.
Fransız bayrağı; üçlemeye renkleriyle
dokunuşta bulunurken devrimci
toplumun özgürlük, eşitlik ve
kardeşlik algılarını da nakşetmiş
olacak ki üçlemenin her halkasında –
bireyci bir yerden de olsa- buna şahit
olmak mümkün. Mavi, filmde
özgürlüğü hiç hesaba katmadığımız
bir kolundan tutuyor ve melankolinin
rengi olmasının hakkını fazlasıyla
veriyor.
Eşini ve çocuğunu kaybeden Julie’nin
geçmişin esaretinden kurtulup
bireysel özgürlüğüne ulaşma
çabasına ansızın zorunda bırakılan
yüzleşmeler beraberinde tanıklık
ediyoruz. Bu esnada bize sürekli
öksürüyor olmaktan rahatsız olan
kadın, kahveyi 5 saniyede emen şeker
ve Juliette Binoche’un feda ettiği
elleri eşlik ediyor.
“Daima tutunacak bir şeyler bulmak
gerekir.”