ARCHITEKTURA I RUDOWNICTWO
ARCHITEKTURA I RUDOWNICTWO
ARCHITEKTURA I RUDOWNICTWO
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Konstrukcje żelbetowe suteren zabetonowano częściowo z użyciem cementu glinowego „Alka"—wobec<br />
wejścia prac betonowych w okres zimowy.<br />
Zastosowanie „Alki" do betonowania powoduje — niezależnie od znacznej<br />
nadwyżki ceny materiału — wzrost czasu roboczego z uwagi na trudność mieszania i staranniejszego<br />
rozprowadzania betonu, co ma na celu uniemożliwienie tworzenia się komór pustych w betonie. Roboty<br />
betonowe, rozpoczęte 12 listopada 1936 r. i prowadzone na trzy zmiany, ukończono 18 grudnia tegoż<br />
roku. Suma ich wyrażała się liczbą blisko 1800 m 3 betonu, wprowadzonego łącznie do konstrukcji ław<br />
i głowic oraz szkieletu żelbetowego suteren.<br />
Dla umożliwienia wykonywania budowy w okresie zimowym, zdecydowano wykonanie jako konstrukcji<br />
nośnej, szkieletu stalowego spawanego, złożonego z kształtówek i blachownie od poziomu + 0. Wszystkie połączenia<br />
wykonano techniką spawalniczą przy pomocy łuku elektrycznego. Większość słupów uformowano<br />
w dolnych poziomach jako zamknięte, w górnych — z nakładkami. Przeciętna rozpiętość belek w stropach<br />
iniędzykondygnacjowych = 1,75 m. Konstrukcja szkieletu w trakcie podwórzowym, z uwagi na układ i charakter<br />
ścian elewacyjnych, zaprojektowana została tylko do poziomu II piętra; powyżej — podstawę<br />
stropów (belek żelaznych) stanowią podciągi, wsparte na filarach międzyokiennych murowanych. Celem<br />
uproszczenia techniki montażu, wbudowano w trzony tych ostatnich lekkie słupki żelazne (tzw. montażowe),<br />
mające za zadanie umożliwienie ukończenia prac montażowych przed przystąpieniem do następnej serii<br />
robót (murarskich). Trzykondygnacjowa ściana elewacyjna traktu poprzecznego (łącznika) wspiera się,<br />
jak wskazuje przekrój przez salę kasową, na blachownicy o wysokości równej 1,70 mtr., powyżej wyprowadzono<br />
blok techniką analogiczną do sposobu, opisanego wyżej dla górnych kondygnacyj traktu podwórzowego.<br />
Ściany zewnętrzne bloku frontowego skonstruowane są systemem podciągów nośnych, wspartych na<br />
szeregu słupków żelaznych obudowanych, ustawionych w odstępie równym 1,645 mtr.<br />
Kształtówki żelazne słupków (zarówno jak i podciągi) zostały na całej wysokości obetonowane, tworząc<br />
trzon o przekroju prostokątnym, który następnie zaizolowano. (Wskazane na rysunku ankry żelazne<br />
mają za zadanie utrzymanie bloków piaskowcowej okładziny kamiennej).