The Book of Psalms in polish language.pdf

Psalmów
1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa. 2 Panie! w mocy twojej raduje się król, a w zbawieniu twojem
wielce się weseli. 3 Dałeś mu żądość serca jego, a prośby ust jego nie odmówiłeś mu. Sela. 4 Albowiemeś go
uprzedził błogosławieństwy hojnemi; włożyłeś na głowę jego koronę ze złota szczerego. 5 Prosił cię o żywot,
a dałeś mu przedłużenie dni na wieki wieków. 6 Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem; chwałą i
zacnością przyodziałeś go; 7 Boś go wystawił na rozmaite błogosławieństwo aż na wieki; rozweseliłeś go
weselem oblicza twego. 8 Gdyż król nadzieję ma w Panu, a z miłosierdzia Najwyższego nie będzie
poruszony. 9 Znajdzie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twoja dosięże wszystkich, co cię w
nienawiści mają. 10 Uczynisz ich jako piec ognisty czasu gniewu twego; Pan w popędliwości swojej wytraci
ich, a ogień ich pożre. 11 Plemię ich z ziemi wygubisz, a nasienie ich z synów ludzkich. 12 Albowiem czyhali na
twoje złe; zmyślali radę, której dowieść nie mogli. 13 Przetoż wystawisz ich za cel; cięciwę twą wyciągniesz
przeciwko twarzy ich. Podnieśże się, Panie! w mocy twojej, tedy będziemy śpiewać i wysławiać możność
twoję.
Psalmów 22
1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. 2 Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił?
oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego. 3 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w
nocy, a nie mogę się uspokoić. 4 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich. 5 W tobie nadzieję mieli
ojcowie nasi; nadzieję mieli,a wybawiłeś ich. 6 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie
byli pohańbieni. 7 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa. 8 Wszyscy,
którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc: 9 Spuścił się na Pana, niechże
go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha. 10 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc
mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej. 11 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki
mojej tyś Bogiem moim. 12 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby
ratował. 13 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię. 14 Otworzyły na mię gębę swą jako lew
szarpający i ryczący. 15 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce
moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich. 16 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój
przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię. 17 Albowiem psy mię obskoczyły,
gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje. 18 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni
na mię patrząc, przypatrują mi się. 19 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali. 20 Ale ty,
Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz. 21 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej
jedynaczkę moję. 22 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię. 23 Tedy opowiem
imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę. 24 Mówiąc: Którzy się boicie Pana,
chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie
Izraelskie. 25 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza
swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go. 26 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby
moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją. 27 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy
go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki. 28 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i
kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów. 29 Albowiem Pańskie jest królestwo, a
on panuje nad narodami. 30 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego
kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą. 31 Nasienie ich
służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku. Zbieżą się, a będą opowiadali
sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
Psalmów 23
1 Psalm Dawidowy. Pan jest pasterzem moim, na niczem mi nie zejdzie. 2 Na paszach zielonych postawił mię;
a do wód cichych prowadzi mię. 3 Duszę moję posila: prowadzi mię ścieszkami sprawiedliwości dla imienia
swego. 4 Choćbym też chodził w dolinie cienia śmierci, nie będę się bał złego, albowiemeś ty ze mną; laska
twoja, i kij twój, te mię cieszą. 5 Przed obliczem mojem gotujesz stół przeciwko nieprzyjaciołom moim;
pomazałeś olejkiem głowę moję, kubek mój jest opływający. 6 Nadto dobrodziejstwo i miłosierdzie twe pójdą
za mną po wszystkie dni żywota mego, a będę mieszkał w domu Pańskim na długie czasy.
Free Bibles: http://freebiblegospeltoallnations.blogspot.com 9