Zeszyty Historyczne Olkusza Numer 9 Olkusz, 2010

Trzeba tu z całą satysfakcją i zadowoleniem stwierdzić , że integracja społeczeństwa skupionego
w naszej parafii przebiegała bardzo prawidłowo, bo od pierwszej chwili Ksiądz Proboszcz, jak również
przydzieleni do parafii kapłani nie robili żadnej różnicy między mieszkańcami starej części
dzielnicy, jak i nowego osiedla .
W ramach technicznego zabezpieczenia budowy świątyni Ksiądz Henryk wykorzystywał
wszystkie, legalne środki i sprzyjające okoliczności, aby prawidłowo zabezpieczyć pierwszy etap
budowy. W tym celu, między innymi, penetrowaliśmy magazyny Huty Katowice i przedsiębiorstw
budowlanych na terenie Huty , aby pozyskać zbędne materiały , bądź wyposażenie techniczne , jako
że, w tym czasie zawieszono kontynuację budowy Huty . Widomymi „zdobyczami” były : melamina(
przenośny barak), który służył jeszcze bardzo długo w charakterze zakrystii, kabel zasilający plac
budowy, czy wreszcie hangar brezentowy pozyskany z jednostki wojskowej , a który spełniał funkcję
kaplicy polowej do czasu wybudowania kaplicy docelowej.
W międzyczasie zlecono opracowanie projektu architektonicznego świątyni Panu Cezaremu
Milce z Olkusza i Panu Światopełkowi Dudzińskiemu z Krakowa .
W dniu 29 stycznia 1990 roku wydano decyzję lokalizacyjną na budowę świątyni. Z tą chwilą można
było przystąpić do finalizowania spraw związanych z wykupem terenu na którym zlokalizowano świątynię.
Decyzją Księdza Dziekana Stefana Roguli - teren ten , jako dar dla naszej parafii, wykupiła
parafia p.w. Św. Andrzeja Ap.
W dniu 1 czerwca 1990 J. E. Ksiądz Biskup Stanisław Szymecki - Ordynariusz Kielecki wydał
dekret o erygowaniu parafii p.w. Dobrego Pasterza , ustanawiając równocześnie Księdza Henryka
Januchtę jej proboszczem.
Pomysłodawcą wezwania parafii był jej nowy proboszcz.
W dniu 1 września 1990 roku przeżyliśmy szczególną uroczystość . Ksiądz Biskup Ordynariusz
poświęcił plac na którym wzniesiona będzie świątynia . Poświecił również krzyż, który posadowiono
na tym placu , a zwracając się do wiernych zgromadzonych na uroczystości powiedział
w czasie homilii : „Dobry Pasterz - Jezus Chrystus – pierwszy budowniczy .Niech On kieruje . Niech
On buduje kościół na tej ziemi, na tym placu, w waszych sercach, w Waszym osobistym życiu i we
wspólnym Waszym życiu”
Zwracając się zaś do Księdza proboszcza powiedział: „Ja Tobie powierzam ten lud . Oddaję go Twojemu
sercu. Prowadź go , razem z nim buduj. Bądź dobrym pasterzem tego ludu .Niech Ci Pan Bóg
błogosławi”. Jakże pięknie te słowa współbrzmią ze słowami Ojca Świętego Jana Pawła II, który kilka
lat później, w czasie spotkania z duchowieństwem diecezji rzymskiej w dniu 6 marca 2003 r. mówił :
„ Musimy bez lęku utożsamić się z Kościołem , jemu poświęcając samych siebie. Trzeba , abyśmy byli
autentycznymi i wielkodusznymi ludźmi Kościoła.
Kapłańska więź z Kościołem rozwija się zgodnie z typowo chrystologiczną dynamiką Dobrego Pasterza
, który jest jednocześnie panem i sługą Ludu Bożego. Kapłan jest przede wszystkim człowiekiem
Komunii, który niestrudzenie buduje chrześcijańską wspólnotę jako „dom i szkołę komunii”.
W tych , jakże ważnych dla nas dniach roku 1990, po okresie przygotowań , rozpoczęło się
życie nowej parafii - NASZEJ PARAFII-. Jestem głęboko przekonany , że wszyscy wiedzieliśmy jaki
10