Zeszyty Historyczne Olkusza Numer 9 Olkusz, 2010

Wykorzystując nasze możliwości dostępu do informacji o budowie mieszkań, przystąpiono
do uzgodnień z władzami miasta Olkusza o usytuowaniu właśnie tutaj tego osiedla, aby wyprzedzić
ewentualną lokalizację w Tychach .
W tym czasie, w związku z ciężką chorobą, a następnie śmiercią Ks. Infułata Lucjana Czechowskiego,
a ponadto ze względu na zmianę planów rozbudowy miasta, spowolnieniu uległo działanie
na rzecz finalizacji ustalenia miejsca i uzyskanie zgody na budowę świątyni.
W roku 1985, początkowo administratorem parafii p. w. Św. .Andrzeja Ap. a następnie po
śmierci Ks. Infułata, proboszczem zostaje Ksiądz Prałat Stefan Rogula.
W wyniku energicznych i konsekwentnych działań Księdza Dziekana Stefana Roguli w dniu
28 kwietnia 1987 roku następuje wskazanie terenu pod budowę świątyni, a w dniu 31 sierpnia
1987 r Wojewoda +Śląski pozytywnie ustosunkowuje się do wystąpienia Księdza Dziekana w
przedmiocie zatwierdzenia lokalizacji. Ksiądz Dziekan bezzwłocznie zleca opracowanie projektu
wstępnego, równocześnie zwraca się z prośbą do Biskupa Ordynariusza o wyznaczenie księdza,
który będzie organizował prace przy budowie świątyni i tworzeniu nowej parafii. Prace te mają
fundamentalne znaczenie dla przyszłej parafii i praktycznie nie mogą być, na żadnym etapie,
realizowane rozdzielnie.
Jan Paweł II uczył „ Parafia , która zgodnie z etymologią tego słowa oznacza dom gościnnie
otwarty dla przybyszów przyjmuje wszystkich i nie dyskryminuje nikogo ,bo nikt nie jest w niej obcy.
Łączy stabilizację i bezpieczeństwo tych, którzy mieszkają we własnym domu , z ruchliwością lub tymczasowością
sytuacji tych, którzy są w drodze . Tam , gdzie poczucie wspólnoty parafialnej jest żywe ,
zacierają się lub znikają różnice między mieszkańcami .....ponieważ przeważa świadomość wspólnej
przynależności do Boga, jedynego Ojca” ( Orędzie na Światowy Dzień Migranta, 1999)
„Chodzi o to, żeby Kościół i każda parafia przemieniała się we wspólnotę braci i sióstr, którzy razem
podejmują czynną odpowioedzialność za Kościół i za sprawę Ewangelii” (Homilia wyłoszona
w Olsztynie w dniu 6 czerwca 1991 r)
Cytat przywołany z Orędzia nie ma co prawda zastosowania in extenso do sytuacji w naszej parafii,
ale jest do niej adekwatny , bo przecież na jej terenie mieli ze sobą żyć , współpracować, modlić się
i wielbić Boga ci mieszkańcy którzy z tą ziemią związani byli „ z dziada pradziada” jak i ci , którzy
stosunkowo niedawno do naszego miasta przybyli związani pracą w Koksowni i Hucie.
Musiał być przełamany , zakorzeniony od wieków podział na miejscowych ( „krzoki”) i napływowych
(„ptoki”) i to miało być jednym z głównych wyzwań dla nowej parafii.
Równie ważną jest sprawa budowy świątyni . Z suchej definicji wydawać by się mogło , że świątynia to
sprawa mało ważna, wręcz banalna , bo przecież takie określenie „ Świątynia -budowla przeznaczona
na miejsce kultu bóstwa i oddawania mu czci przez wyznawców”. ( Słownik języka polskiego), bądź „
Kościół - budynek dostosowany do potrzeb kultu chrześcijańskiego ; w węższym znaczeniu świątynia
rzymskokatolicka” (Encyklopedia PWN) nie oddają tego co czuje każdy wierzący ,gdy myśli o świątyni.
Najlepiej te uczucia oddadzą słowa Ojca Świętego Jana Pawła II wypowiedziane do duszpasterzy
i wiernych parafii p.w. Świętej Jadwigi Królowej w dniu 9 czerwca 1997, a dot. budowy świątyni w Nowej
Hucie - Mistrzejowicach:
8