Skrypty powłoki systemu Linux. Receptury - Helion

Skrypty powoki systemu Linux. Receptury
Polecenie gzip moe wczyta plik ze standardowego wejcia stdin, a take zapisa skompresowany
plik w standardowym wyjciu stdout.
W nastpujcy sposób moesz odczyta standardowe wejcie stdin oraz zwróci dane jako standardowe
wyjcie stdout:
$ cat plik | gzip -c > plik.gz
Opcja -c suy do okrelenia danych wyjciowych w standardowym wyjciu stdout.
Moliwe jest okrelenie poziomu kompresji dla programu gzip. Uyj opcji --fast lub --best,
aby zapewni odpowiednio niski i wysoki wspóczynnik kompresji.
To nie wszystko
Polecenie gzip jest czsto stosowane z innymi poleceniami. Oferuje ono te zaawansowane opcje
przeznaczone do okrelania wspóczynnika kompresji. Dowiedz si, jak korzysta z tych opcji.
Zastosowanie programu gzip dla archiwum programu tar
Zwykle w przypadku archiwów programu tar jest uywany program gzip. Takie archiwa mog
zosta skompresowane z wykorzystaniem opcji -z przekazywanej poleceniu tar podczas
archiwizowania i wyodrbniania.
Korzystajc z nastpujcych metod, moesz tworzy archiwa programu tar skompresowane
przez program gzip:
Metoda 1.
$ tar -czvvf archiwum.tar.gz [PLIKI]
lub:
$ tar -cavvf archiwum.tar.gz [PLIKI]
Opcja -a okrela, e format kompresji powinien by automatycznie wykryty
na podstawie rozszerzenia.
Metoda 2.
Najpierw utwórz archiwum programu tar:
$ tar -cvvf archiwum.tar [PLIKI]
W nastpujcy sposób skompresuj utworzone archiwum:
$ gzip archiwum.tar
Jeli w archiwum programu tar ma zosta umieszczonych wiele plików (nawet kilkaset), a ponadto
archiwum wymaga skompresowania, zostanie uyta druga metoda z kilkoma modyfikacjami.
Problem z podawaniem wielu plików jako argumentów polecenia tar polega na tym, e
z poziomu wiersza polece moe ono zaakceptowa tylko ograniczon liczb plików. Aby roz-
228