1 12. lutego 2007 r. Kierunek: Elektrotechnika Studia ... - ssdservice.pl

2 3
( 1+
AT + BT CT )
RT = Ro
+
(2)
W pewnych zakresach temperatur i dla niektórych metali współczynniki B, C
przybierają pomijalnie małe wartości, wobec czego można wtedy przyjąć, że rezystywność
jest liniową funkcją temperatury.
Zmiana rezystancji termorezystora pod wpływem temperatury jest określona przez
tzw. współczynnik temperaturowy rezystancji α, określający względną zmianę rezystancji
przypadającą na jeden stopień zmiany temperatury:
∆R
R
= 0
(3)
α
∆T
R 0 – rezystancja w temperaturze T 0 , ∆R – przyrost rezystancji na skutek przyrostu temperatury
o ∆T.
Współczynnik ten określany jest w praktyce jako średni współczynnik temperaturowy
rezystancji dla zakresu zmian temperatury w granicach od 0 o C do 100 o C, skąd
wynika następująca postać jego definicji:
R100
− R0
R
⎛ ⎞
=
0 1 R
= ⋅
⎜
100
(4)
α
−1
⎟
0
100 C 100 ⎝ R0
⎠
R 100 , R 0 – rezystancja termorezystora odpowiednio w temperaturach 100 o C i 0 o C.
Metalem najlepiej spełniającym powyższe wymagania jest platyna (Pt). Ponadto
do budowy termorezystorów stosuje się nikiel (Ni) i miedź (Cu). Podstawowe parametry
tych metali podaje Tabela 1.
Tabela 1.
Metal
Zakres zastosowania
Rezystywność
typowy
graniczny
o C
o C µΩ⋅m (20 o C) -
R
100
R
0
Platyna
-200 ÷ +850
-250 ÷ +1000
0,106
1,385
Nikiel
Miedź
-60 ÷ +150
-50 ÷ +150
-60 ÷ +180
–
0,0724
0,0172
1,617
1,426
Rezystancją znamionową termorezystora jest jego rezystancja w temperaturze 0
o C. Wynosi ona z reguły 100 Ω, jakkolwiek spotyka się i inne wartości znamionowe.
28