You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
T Ə N H A C A N A V A R<br />
Mikayıl müəllim<br />
Saatlar bir-birini əvəz etdi. Səhər açılırdı. Yeni günün<br />
başlanğıcında səhərin sakitliyini pozan güllə səslərini eşidən<br />
Tofiq qan-tər içində yuxudan oyandı. Sən demə, yuxu görürmüş.<br />
Dünənki hadisədən sonra hələ də özünə gələ bilməmişdi.<br />
Müvəqqəti saxlama kamerasının qaranlıq bir küncündə büzüşüb<br />
oturmuşdu. Bədəni tir-tir əsirdi. Onun halını bilən dərk edə<br />
bilməzdi ki, o soyuqdan, yoxsa qorxudan əsirdi. Həqiqətən, o,<br />
çox qorxurdu. Həm də üşüdürdü. Mədəsində kəskin ağrı var idi.<br />
Həm bir sutkaya yaxın aclıq, həm də bədəninin əzilən hissələri<br />
onu lap narahat edirdi. Polis serjantları dünən onu sorğusuzsualsız<br />
xeyli döymüşdülər. İndi artıq Tofiq hər şeydən ümidini<br />
kəsmişdi. İstədiyi yalnız ailəsini görmək idi. Amma bilirdi ki,<br />
bir azdan onu ağır saatlar gözləyir.<br />
Aprel ayının dəyişkən havaları keçirdi. Hava bu gün nə<br />
isə çox soyuq idi. Belə hava sanki qışı xatırladırdı. Həyat öz<br />
axarı ilə davam edirdi. Adətən, belə olduqda iri şəhərdə qaynar<br />
həyat sanki iflic olur. Yol boyu məktəbə tələsən şagirdlər,<br />
şütüyən avtobus və maşınlar görünürdü. Bunlar arasında ətrafa<br />
yüksək səslə sirenası yayılan xüsusi zirehli polis maşını diqqəti<br />
daha çox cəlb edirdi. Həmin maşında Tofiqi aparırdılar. O, bir<br />
andaca hər şeyin nə ilə bitəcəyini bilmək istəyirdi.<br />
Birdən onun yadına düşdü ki, bu gün canı qədər sevdiyi<br />
oğlunun iclasında olmalıdır. Canı ailəsinin yanında qalmışdı.<br />
___________________________________________________<br />
36
Change language