pobierz tekst pierwszej pomocy - Newsletter
pobierz tekst pierwszej pomocy - Newsletter
pobierz tekst pierwszej pomocy - Newsletter
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
PIERWSZA POMOC PRZEDLEKARSKA W WYPADKU KOMUNIKACYJNYM<br />
Umiejętność ratowania życia może przydać się każdemu z nas,<br />
jest również obowiązkiem z prawnego punktu widzenia.<br />
Pierwsza pomoc przedlekarska w wypadku komunikacyjnym<br />
polega na wykonaniu podstawowych czynności mających na<br />
celu ratowanie życia lub zdrowia osób poszkodowanych, przed<br />
przybyciem pogotowia ratunkowego i innych wyspecjalizowanych<br />
służb ratowniczych.<br />
Udzielając <strong>pierwszej</strong> <strong>pomocy</strong> pamiętaj o tym, aby postępować<br />
zgodnie z zasadą „po pierwsze nie szkodzić” , a także o swoim<br />
bezpieczeństwie.<br />
W trakcie <strong>pomocy</strong> zawsze istnieje ryzyko bezpośredniego kon taktu<br />
z płynami ustrojowymi, wydzielinami i wydalinami poszkodowanego,<br />
które mogą być źródłem zakażenia. Do niebezpiecznych<br />
chorób przenoszonych za ich pośrednictwem należą między innymi<br />
HIV i wirusowe zapalenie wątroby. Dlatego też podczas udzielania<br />
<strong>pierwszej</strong> <strong>pomocy</strong> ratownik powinien korzystać z lateksowych<br />
lub foliowych rękawiczek.<br />
Wypadek komunikacyjny<br />
Po zauważeniu wypadku drogowego, przed przybyciem<br />
profesjonalnych służb ratowniczych, zatrzymaj swój pojazd<br />
tak, aby nie powodował zagrożenia dla innych uczestników<br />
ruchu. Nie zapomnij o zabezpieczeniu go przed kradzieżą, włącz<br />
światła pozycyjne, a jeżeli potrzeba oświetl nim miejsce wypadku.<br />
Następnie powinieneś zasygnalizować innym uczestnikom ruchu<br />
drogowego fakt wypadku poprzez ustawienie trójkątów ostrze gawczych<br />
po obu stronach miejsca zdarzenia. Odległość umieszczenia<br />
znaków ostrzegawczych zależy od wielu czynników jak przebieg<br />
drogi, ukształtowanie terenu, pogoda i widoczność, a także rodzaju<br />
drogi, od 30-50 m poza terenem zabudowanym do 100 m na<br />
autostradzie lub na drodze szybkiego ruchu.<br />
Jeśli to konieczne zabezpiecz pojazd przez przewróceniem się.<br />
Ocena stanu poszkodowanych<br />
Po dotarciu do poszkodowanego należy ocenić jego stan:<br />
• czy jest przytomny: czy reaguje na głos, czy reaguje na dotyk,<br />
czy reaguje na ból<br />
• czy oddycha: czy klatka piersiowa rytmicznie się unosi,<br />
czy za pomocą przyłożenia ucha do jamy ustnej i nosa daje się<br />
wyczuć strumień wydychanego powietrza<br />
• czy ma zachowane tętno: kontroli dokonujemy na tętnicach<br />
szyjnych znajdujących się po obu stronach, powyżej krtani,<br />
w zagłębieniu pomiędzy krtanią a mięśniami szyi, używając<br />
drugiego, trzeciego i czwartego palca. Nie wolno badać<br />
tętna jednocześnie na obydwu tętnicach szyjnych.<br />
Kontrola oddechu i tętna powinna trwać przynajmniej 5-10<br />
sekund.<br />
W przypadku braku wyczuwalnego tętna i oddechu należy<br />
przystąpić do pełnej akcji reanimacyjnej.<br />
Poszkodowanemu z wyczuwalnym tętnem ale bez oddechu<br />
należy udrożnić drogi oddechowe i wykonać sztuczne<br />
oddychanie.<br />
Osobę nieprzytomną z zachowanym krążeniem i oddychaniem<br />
należy ułożyć w pozycji bezpiecznej (bocznej ustalonej).<br />
Następnie należy dokonać bardziej szczegółowej oceny stanu<br />
poszkodowanego ze szczególnym uwzględnieniem takich<br />
zagadnień jak krwawienie, złamania, uraz kręgosłupa, oparzenia,<br />
wstrząs.<br />
Jeżeli sytuacja nie zagraża życiu to nie ruszaj poszkodowanego!<br />
Pamiętaj, że uszkodzony pojazd grozi zapaleniem bądź wybuchem,<br />
stąd obowiązuje absolutny zakaz palenia w jego pobliżu. Nie ściągaj<br />
klem z zacisków akumulatora gdyż powstała iskra może spowodować<br />
zapalenie i wybuch pojazdu. Samochody które się palą,<br />
w większości przypadków nie wybuchają tylko intensywnie się<br />
palą przez krótki czas. Aby zgasić płomienie pod maską samochodu<br />
uchyl (nie otwieraj) klapę, a następnie wprowadź całą<br />
zawartość gaśnicy.<br />
Po dostaniu się do wnętrza samochodu wyłącz zapłon i zabierz<br />
kluczyki, zaciągnij hamulec ręczny na biegu, włącz światła<br />
awa ryjne. Teraz można przystąpić do udzielenia <strong>pomocy</strong><br />
poszkodowanym.<br />
Jeżeli sytuacja nie zagraża życiu (brak tętna, oddechu, pożar<br />
samochodu) to nie ruszaj poszkodowanego.<br />
rys: ocena stanu poszkodowanego<br />
Wezwanie <strong>pomocy</strong><br />
W każdym wypadku komunikacyjnym należy jak najszybciej<br />
wezwać Pogotowie Ratunkowe oraz ekipę ratowniczą, która<br />
wyposażona w odpowiednie przyrządy umożliwi dostęp do<br />
poszkodowanych we wraku samochodu.<br />
Telefony alarmowe:<br />
• 112 z telefonu komórkowego<br />
• 999 pogotowie ratunkowe<br />
• 997 policja<br />
• 998 straż pożarna<br />
Dyspozytorowi należy przekazać następujące informacje:<br />
Transportem poszkodowanych w wypadku i pomocą medyczną<br />
zajmie się wykwalifikowany personel medyczny.<br />
Jeżeli istnieje na przykład groźba wybuchu samochodu należy<br />
przetransportować poszkodowanych w bezpieczne miejsce. W<br />
<strong>pierwszej</strong> kolejności należy ewakuować osoby w ciężkim stanie.<br />
W celu dostania się do rannych może zaistnieć potrzeba wyłamania<br />
przedniego fotela i przecięcia pasów bezpieczeństwa.<br />
1<br />
• dokładne miejsce wypadku<br />
• co się wydarzyło<br />
• kiedy doszło do wypadku<br />
• jaki jest stan poszkodowanych<br />
• jaki rodzaj <strong>pomocy</strong> został udzielony<br />
Nigdy nie odkładaj pierwszy słuchawki!<br />
Poczekaj na ewentualne pytania dyspozytora.
Resuscytacja<br />
Dzięki akcji resuscytacyjnej zwiększamy szansę przeżycia poszkodowanego<br />
do czasu przybycia wyspecjalizowanego personelu<br />
medycznego.<br />
W przypadku zatrzymania oddychania i krążenia bardzo liczy<br />
się czas i natychmiastowe rozpoczęcie odpowiednich<br />
czynności.<br />
Do resuscytacji należą: udrożnienie dróg oddechowych,<br />
sztuczne oddychanie oraz zewnętrzny masaż serca.<br />
W trakcie pełnej akcji reanimacyjnej na każde dwa wdechy<br />
powinno przypadać 30 uciśnięć mostka.<br />
Oddech i tętno powinno się kontrolować po każdych 4 cyklach.<br />
Objawami wskazującymi na skuteczność resuscytacji są:<br />
• zaróżowienie się skóry<br />
• powrót akcji serca<br />
• zwężenie uprzednio rozszerzonych źrenic<br />
• powrót spontanicznego oddechu<br />
Akcję resuscytacyjną należy kontynuować do czasu przybycia<br />
personelu ratowniczego lub do momentu odzyskania przez<br />
ratowanego czynności życiowych.<br />
Opisany schemat resuscytacji dotyczy osób dorosłych.<br />
otwarte usta do rozchylonych ust ratowanego i robi wydech<br />
usta-nos: jedna ręka przytrzymuje żuchwę zamykając szczelnie<br />
usta ratowanego, ratujący szeroko otwartymi ustami obejmuje<br />
szczelnie nos ratowanego i wydycha powietrze z płuc.<br />
Częstość oddychania powinna wynosić około 10-12 wydechów<br />
na minutę. Powietrze należy wydychać spokojnie, następnie<br />
wycofać swoją głowę od ratowanego obserwując ruchy klatki<br />
piersiowej.<br />
Zewnętrzny masaż serca<br />
Najpierw trzeba ułożyć poszkodowanego na płaskim,<br />
twardym podłożu.<br />
Następnie ułożyć jeden nadgarstek na jednej trzeciej dolnej<br />
mostka. Drugi nadgarstek układamy na pierwszym splatając<br />
bądź unosząc palce obu rąk, aby nie spowodować dodatkowych<br />
obrażeń żeber.<br />
Wykonujemy ucisk na głębokość 3-5 cm, używając ciężaru<br />
swojego tułowia wyprostowanymi ramionami z barkami<br />
pionowo nad mostkiem.<br />
Następna faza rozluźnienia polega na zdjęciu ciężaru z mostka<br />
bez odrywania nadgarstka z miejsca ucisku, dzięki czemu<br />
klatka piersiowa wraca do pozycji wyjściowej.<br />
Częstość uciskania mostka powinna wynosić w miarę możliwości<br />
80-100 uciśnięć na minutę.<br />
W trakcie prowadzenia zewnętrznego masażu serca może<br />
dojść do złamań żeber i mostka, co nie jest powodem do<br />
przerwania resuscytacji.<br />
Rys: Resuscytacja<br />
Sztuczne oddychanie<br />
Najpierw należy udrożnić drogi oddechowe poprzez usunięcie<br />
ewentualnych ciał obcych, protez zębowych, wymiocin lub<br />
pokarmu z jamy ustnej.<br />
Następnie należy wykonać odchylenie do tyłu głowy poszkodowanego.<br />
Jedną rękę układamy na czole i ostrożnie odchylamy<br />
głowę do tyłu jednocześnie pociągając drugą ręką podbródek<br />
ku górze. Aby zachować tę pozycję należy podłożyć poduszkę<br />
lub zwinięty koc pod barki.<br />
Rys: Zewnętrzny masaż serca<br />
Krwotoki<br />
Do krwotoku dochodzi na skutek przerwania ściany naczynia.<br />
Utrata krwi powyżej 1,5 litra stanowi bezpośrednie zagrożenie<br />
życia.<br />
Krwotoki dzielimy na:<br />
• wewnętrzne gdy utrata krwi następuje do tkanek i jam ciała<br />
• zewnętrzne gdy krew wydostaje się na zewnątrz<br />
Rys: Sztuczne oddychanie<br />
Przy podejrzeniu uszkodzenia kręgosłupa szyjnego w wy padku<br />
komunikacyjnym należy zrezygnować z odchylenia głowy!<br />
Istnieją dwie metody sztucznego oddychania:<br />
usta-usta: jedna ręka oparta o czoło za pomocą kciuka o palca<br />
wskazującego szczelnie zaciska nos, ratujący przyciska swe szeroko<br />
2<br />
Objawami krwotoku są:<br />
• osłabienie<br />
• bladość skóry<br />
• przyspieszenie tętna<br />
• spadek ciśnienia tętniczego krwi<br />
Pierwsza pomoc przy krwotoku zewnętrznym polega na<br />
ułożeniu poszkodowanego w pozycji przeciwwstrząsowej, a<br />
jeśli krwawienie pochodzi z kończyny uniesieniu jej powyżej<br />
poziomu serca, a następnie zastosowaniu opatrunku uciskowego<br />
na miejsce krwawienia.
Złamania<br />
Złamania polegają na przerwaniu ciągłości tkanki kostnej.<br />
Złamania dzielimy na:<br />
• zamknięte gdy skóra wokół złamanej kości jest nienaruszona<br />
• otwarte gdy dochodzi do rozerwania skóry a kość może<br />
zostać narażona na zanieczyszczenia z zewnątrz<br />
Objawami złamania mogą być:<br />
• ból, obrzęk i zasinienie nasilające się przy uciśnięciu lub<br />
próbie poruszenia kończyną<br />
• trudności w poruszaniu uszkodzoną kończyną<br />
• deformacja kształtu kończyny<br />
W przypadku złamań otwartych widoczne odłamy kostne<br />
Pierwsza pomoc w przypadku złamań polega na:<br />
• unieruchomieniu miejsca złamania wraz z przynajmniej<br />
dwoma sąsiednimi stawami (poniżej i powyżej miejsca<br />
złamania)<br />
• zatamowaniu krwawienia w przypadku złamań otwartych<br />
Uraz kręgosłupa<br />
Uraz kręgosłupa należy do najbardziej niebezpiecznych obrażeń,<br />
w wyniku którego może dojść do uszkodzenia rdzenia kręgowego<br />
a w jego następstwie do porażenia kończyn a nawet śmierci.<br />
Uraz kręgosłupa należy podejrzewać gdy występuje:<br />
• brak lub osłabienie czucia dotyku<br />
• porażenie lub niedowład kończyn<br />
• promieniujący ból od kręgosłupa<br />
Pamiętaj aby nie przemieszczać poszkodowanego<br />
z samo chodu, chyba że istnieje bezpośrednie zagrożenie<br />
życia. Należy wówczas ułożyć chorego na siebie z zastosowaniem<br />
wyciągu na szyję trzymając za brodę, co powinno<br />
zabezpieczyć kręgosłup szyjny.<br />
Pozostawiając poszkodowanego w samochodzie należy<br />
pamiętać o udrożnieniu dróg oddechowych, jednak bez<br />
odginania głowy do tyłu, ze względu na możliwość uszkodzenia<br />
rdzenia kręgowego.<br />
Oparzenia<br />
Oparzenie polega na uszkodzeniu skóry i tkanek pod nią leżących<br />
na skutek działania wysokiej temperatury, substancji chemicznych,<br />
a także prądu elektrycznego i promieniowania jonizującego.<br />
Wstrząs<br />
Wstrząs jest stanem, w którym dochodzi do wielonarządowych<br />
zmian powstałych na skutek przedłużającego się upośledzenia<br />
przepływu, czyli perfuzji krwi w łożysku naczyń włosowatych<br />
i niedotlenienia tkanek.<br />
Objawami wstrząsu są:<br />
• silne uczucie osłabienia<br />
• niepokój<br />
• bladość skóry<br />
• zimne poty<br />
• przyspieszony i płytki oddech<br />
• przyspieszone, słabo wyczuwalne tętno<br />
• utrata przytomności<br />
Poszkodowanego należy ułożyć w pozycji antywstrząsowej.<br />
Polega ona na ułożeniu poszkodowanego na wznak i uniesieniu<br />
nóg nad poziom głowy na wysokość około 30-40 cm.<br />
Gdy poszkodowany jest nieprzytomny należy go ułożyć w<br />
pozycji bezpiecznej.<br />
Uwaga, pozycji antywstrząsowej nie wolno stosować przy<br />
podejrzeniu urazu kręgosłupa!<br />
Pozycja bezpieczna<br />
Pozycja bezpieczna czyli boczna ustalona jest stosowana w celu<br />
zabezpieczenia nieprzytomnego poszkodowanego z zachowanymi<br />
czynnościami życiowymi (oddychania i krążenie) do czasu<br />
przybycia lekarza.<br />
Aby ułożyć poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej:<br />
• zegnij bliższą nogę w stawie kolanowym, wsuwając jej stopę<br />
pod kolano drugiej nogi<br />
• bliższą rękę ułóż wzdłuż ciała poszkodowanego wsuwając<br />
dłoń pod pośladek, częścią grzbietową ku górze<br />
• drugą rękę zegnij w stawie łokciowym i połóż na piersi<br />
poszkodowanego, tak aby dłoń spoczywała pomiędzy szyją a<br />
barkiem strony przeciwnej<br />
• przewróć poszkodowanego na swoją stronę jedną ręką<br />
ciągnąc za biodro, a drugą asekurując za głowę<br />
• kończynę górną, którą uprzednio włożyłeś pod pośladek<br />
wyciągnij za ramię do tyłu<br />
• odchyl głowę poszkodowanego do tyłu i zabezpiecz ją drugą<br />
ręką<br />
• nie zapomnij o konieczności kontrolowania czynności życiowych<br />
poszkodowanego<br />
Wyróżniamy trzy stopnie oparzeń:<br />
• stopień I zaczerwienienie skóry, obrzęk i uczucie pieczenia<br />
• stopień II na zaczerwienionej i obrzękniętej skórze pojawiają się<br />
pęcherze wypełnione płynem surowiczym, towarzyszy ostry ból<br />
• stopień III dochodzi do martwicy skóry na całej jej grubości,<br />
z towarzyszącym uszkodzeniem głębiej położonych tkanek<br />
jak tkanka podskórna, mięśnie i ścięgna. Krańcową formą<br />
oparzenia III stopnia jest zwęglenie tkanek.<br />
Pierwsza pomoc w oparzeniach polega na schładzaniu czystą,<br />
zimną wodą miejsca oparzenia przez okres 15-20 minut.<br />
Jeżeli odzież przylgnęła do ciała nie wolno jej odrywać.<br />
Następnie ranę osłania się jałowym opatrunkiem, nie może<br />
on jednak wywierać ucisku na miejsce oparzenia.<br />
Rys: Pozycja bezpieczna<br />
3
• Najpierw ostrożnie zbadaj ofiarę. Należy ocenić jego<br />
miejsce pod kątem bezpieczeństwa dla siebie i chorego.<br />
Również ze względu bezpieczeństwa do leżącej ofiary<br />
podchodź od strony głowy.<br />
• Sprawdź jego reakcję. Spytaj się „Co się stało?”, jeśli nie<br />
odpowie - uszczypnij go pod nosem.<br />
Zanim zaczniesz ratować<br />
problemach zdrowotnych - alergiach lub chorobach wymagających<br />
specjalnego postępowania - ewentualnie bransoletki<br />
lub wisiorka, które by o tym informowały.<br />
• Nie zabieraj ze sobą dokumentów poszkodowanego.<br />
Przekaż je lub lepiej wskaż gdzie leżą osobie upoważnionej<br />
(rodzina, policja).<br />
• Sprawdź czy język, wydzieliny lub jakieś obce ciało nie<br />
blokuje dróg oddechowych ofiary? Jeśli drogi oddechowe<br />
nie są drożne, oczyść je. Delikatnie odchyl jego głowę do tyłu -<br />
często ten ruch przywraca normalny oddech.<br />
• Czy ranny oddycha? Jeśli nie, zastosuj sztuczne oddychanie.<br />
• Czy ma tętno? Jeśli nie ma, serce nie pracuje. Zastosuj reanimację.<br />
• Czy ma krwotok? Jeśli jest, staraj się go zatamować.<br />
Jeżeli jest co najmniej dwóch ratujących, jeden z nich udaje<br />
się po pomoc, zaraz po stwierdzeniu, że poszkodowany nie<br />
oddycha.<br />
Meldunek o wypadku powinien zawierać następujące dane<br />
(dotyczy wszystkich numerów ratunkowych):<br />
• CO? - rodzaj wypadku (np. zderzenie się samochodów),<br />
• GDZIE? - miejsce wypadku,<br />
• ILE? - liczba poszkodowanych,<br />
• JAK? - stan poszkodowanych,<br />
• CO ROBISZ? - informacja o udzielonej dotychczasowo <strong>pomocy</strong>,<br />
• KIM JESTEŚ? - dane personalne osoby wzywającej pomoc<br />
Pamiętaj!!!<br />
Nigdy nie odkładaj pierwszy słuchawki !!!<br />
Gdy na miejscu wypadku jest jeden ratujący, a posz kodowany<br />
jest osobą dorosłą, która nie oddycha, nale ży natychmiast wez wać<br />
pomoc (najpierw wzywasz pomoc, a następnie reanimujesz,<br />
gdyż masaż serca może przedłużyć się do kilkudziesięciu minut),<br />
ostateczna decyzja zależy od dostępu środków łączności ze<br />
służbami ratowniczymi.<br />
W przypadku prawdopodobieństwa utraty przytomności<br />
w wyniku braku oddechu, oraz gdy poszkodowanym jest<br />
niemowlę lub dziecko ratujący powinien przez około 1 minutę<br />
wykonywać zabiegi przywracające podstawowe czynności<br />
życiowe (oddech, praca serca). Jeśli jesteś sam, chwilę czasu na<br />
wezwanie pogotowia będziesz miał po wykonaniu pierwszych<br />
4 serii reanimacji.<br />
W niektórych przypadkach można bezpiecznie zmieniać poło żenie<br />
ciała rannego. Gdy jednak ofiara ma poważne obrażenia szyi<br />
lub pleców, nie wolno jej ruszać - chyba że ratujemy ją przed<br />
pożarem, wybuchem itp.<br />
• Sprawdź, czy ofiara nie ma uszkodzonego kręgosłupa.<br />
U ofiar wypadków samochodowych zawsze musisz podejrzewać<br />
uszkodzenie kręgosłupa.<br />
• Jeśli wymiotował - a masz pewność, że nie uszkodził kręgosłupa<br />
- ułóż go na boku w pozycji bocznej ustalonej, by się<br />
nie udusił.<br />
• Okryj go kocami lub płaszczami, by nie tracił ciepła.<br />
• Jeśli to konieczne, rozetnij ubranie. Nie zdzieraj ubrania<br />
z poparzonych miejsc, chyba że wciąż się tli.<br />
• Uspokój ofiarę i sam zachowaj spokój. To pozwoli rannemu<br />
opanować strach, dzięki czemu nie wpadnie w panikę.<br />
• Nie podawaj płynów osobie nieprzytomnej lub półprzytomnej,<br />
jak też osobie skarżącej się na ból brzucha ( obrażenia<br />
narządów wewnętrznych ).<br />
• Nie próbuj jej cucić, poklepując bądź potrząsając nią,<br />
ponieważ osoba taka po dojściu do siebie w pierwszym<br />
odruchu może spróbować ci oddać.<br />
• Wśród rzeczy ofiary poszukaj informacji o szczególnych jej<br />
• Pamiętaj o zapewnieniu sobie bezpieczeństwa, sam nie<br />
możesz stwarzać sobie stanu zagrożenia<br />
• Zaparkuj przed miejscem zdarzenia celem zabezpieczenia<br />
miejsca i kierując koła w stronę pobocza, włącz światła<br />
awaryjne.<br />
• Ustaw trójkąty ostrzegawcze lub światła w odpowiedniej<br />
odległości (wg kodeksu ruchu drogowego) od miejsca wypadku<br />
z obu stron.<br />
• Wyłącz zapłon we wszystkich uszkodzonych pojazdach.<br />
• Zajmij się w <strong>pierwszej</strong> kolejności tymi, których życie jest<br />
zagrożone.<br />
• Bezzwłocznie, jeśli jest potrzeba, przystąp do reanimacji<br />
i opatrz obrażenia zagrażające życiu lub wyglądające niebezpiecznie.<br />
Jeśli to możliwe, zajmij się poszkodowanymi nie<br />
zmieniając ich pozycji (wyjątek - reanimacja).<br />
• Wstępnie zawsze zakładaj, że nastąpiło uszkodzenie kręgów<br />
szyjnych. Podtrzymuj rękami głowę i szyję ofiary, tak aby mogła<br />
ona swobodnie oddychać.<br />
W celu wyjęcia poszkodowanego z pojazdu<br />
należy:<br />
• stanąć z tyłu poszkodowanego,<br />
• włożyć ręcę pod jego pachy,<br />
• jedną ręką przytrzymać brodę poszkodowanego,<br />
• lekko naciągnąć wzdłuż osi ciała (nie na boki),<br />
• położyć jego głowę między swoim barkiem a głową,<br />
przez cały czas utrzymując ją w tej ustabilizowanej pozycji,<br />
• drugą ręką chwycić za przedramię,<br />
w takiej pozycji wyciągamy z samochodu.<br />
Uwaga! Stopy, szczególnie u kierowcy, mogą być zaklinowane<br />
przez pedały hamulca i sprzęgła. W takim przypadku w <strong>pierwszej</strong><br />
kolejności delikatnie odblokowujemy nogi lekko zginając<br />
je w kolanach.<br />
Po wydobyciu z pojazdu należy kontynuować stabilizację<br />
głowy i szyi równocześnie udrożniając drogi oddechowe.<br />
4<br />
Wykorzystano materiały: www.ratownictwo.win.pl, www.autocentrum.pl