ΤΕΧΝΙΚΑ ΥΛΙΚΑ - Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

28
και θερµοκρασίας, αντοχή στον παγετό και στη διάβρωση, ικανή αντίσταση στη
φωτιά και ανθεκτικότητα στη χρήση και στο χρόνο.
Το ειδικό βάρος των τούβλων κυµαίνεται από 19000 ÷ 26000 N/m 3 , η φαινόµενη
πυκνότητά τους από 750 ÷ 2300 Kg/m 3 και το ολικό πορώδες τους από 10 ÷ 50 % κ.
ο (Πίνακας 11).
Πίνακας 11
Βασικές ιδιότητες των τούβλων
Είδος
τούβλου
Συµπαγές
∆ιάτρητο
Μπλόκιο
Φαινόµενη
πυκνότητα
(Kg/m 3 )
1500÷2300
( = 1900)
950÷1300
(ρ = 1100)
750÷900
(ρ = 800)
Συντελεστής
Ολικό Υδροαπορρόφηση Συντελεστής
νερό ( % κ.β.) ( 0 C) × 10 -6 (W/m*K)
πορώδες µετά από 24 h θερµικής θερµικής
(% κ.ό.) εµβάπτιση στο διαστολής αγωγιµότητας
10÷50 7÷15 4÷8 0,40÷0,70
0,20÷0,35
0,17÷0,20
Μέση
αντοχή σε
θλίψη
(ΜPα)
15÷50
Α:≥5
Β≥4 και
ελάχιστο
3,2
Γ:≥3 και
ελαχ. 2,5
(για ελαφρά
επένδυση
1,5)
Η αντοχή σε θλίψη των τούβλων είναι γενικά υψηλή και αρκετά υψηλότερη από την
απαιτούµενη σε τοιχοποιία. Εξαρτάται από το ποσοστό των κενών, την ποιότητα του
αργιλικού υλικού, και τη διεύθυνση φόρτισης σε σχέση µε τη διεύθυνση των κενών˙
Στα συµπαγή τούβλα κυµαίνεται από 15 ÷ 50 ΜPα και στα διάτρητα και στα µπλόκια
από 1,5 ÷ 5 ΜPα (Πίνακας 11).
Η αντοχή σε θλίψη µειώνεται µε το πορώδες και την υδροαπορρόφηση, ενώ
αυξάνεται µε τη φαινόµενη πυκνότητα.
Σε σχέση µε την αντοχή σε θλίψη τα τούβλα διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες. Η
κατηγορία Α είναι για τούβλα υψηλής αντοχής, η Β για µέσης αντοχής και η Γ για
µικρής αντοχής, τα οποία ονοµάζονται και τούβλα πλήρωσης (Πίνακας 11).
Οι αντοχές σε εφελκυσµό και διάτµηση σπάνια προδιαγράφονται,επειδή η πιθανότητα
των τούβλων να υποβληθούν σε εφελκυστικές και διατµηµιτικές τάσεις είναι πολύ
µικρή.Γενικά ή αντοχή σε εφελκυσµό κυµαίνεται από 10 ÷ 30% της αντοχής σε θλίψη
(Πίνακας 11).
Η υδροαπορρόφηση και η υδατοπερατότητα των τούβλων εξαρτώνται από το είδος
των πόρων, δηλαδή αν οι πόροι είναι ανοιχτοί ή κλειστοί.
Από τη µέτρηση της υδροαπορρόφησης των τούβλων µε τη µέθοδο της εµβάπτισης
και παραµονής 5 δοκιµίων στο νερό για 24 h, σύµφωνα µε τους κανονισµούς,
προσδιορίζεται η απορροφούµενη ποσότητα νερού από το τούβλο , η οποία δεν
πρέπει να ξεπερνά το 15% του βάρους του (Πίνακας 11).
Η µεγάλη υδροαπορρόφηση προκαλεί εξανθήµατα, γήρανση και καταστροφή από
παγετό.
Ο υπολογισµός της απορροφούµενης ποσότητας νερού από τα κορεσµένα πλέον
δοκίµια µε βρασµό στο νερό για 5 h οδηγεί στον προσδιορισµό της νέας
υδροαπορρόφησης και στο συντελεστή κορεσµού. Αυτός προκύπτει από το λόγο της
αρχικής και της νέας υδροαπορρόφησης κατ΄ όγκο και αποτελεί δείκτη για την