sprawozdanie z metody list inwersyjnych

© COPYRIGHT 2004 MARCIN KARWIŃSKI & MARCIN DZIĘGIELEWSKI
14 z 19
list inwersyjnych. Otrzymany zbiór obiektów przglądamy następnie metodą list prostych, aby znaleźć
adresy obiektów, w których opisie są pozostałe deskryptory pytania, co opisuje poniższy wzór:
σ(t i ) =X ti = {x є X D' , ρx(ai) = vi, (ai, vi) = di є t i oraz di∉D ' }.
• Przypadek trzeci – wszystkie deskryptory pytania ti∉D '
W tym przypadku nie pozostaje nam nic innego jak znaleźć odpowiedź metodą przeglądu zupełnego.
Właściwa kartoteka, czyli widać zmniejszenie redundancji...
Uzbrojeni w młodzieńczy zapał oraz tonaż wiedzy teoretycznej budujemy kartotekę wyszukiwawczą
zmodyfikowanej MLI.
α(Clock,b.szybki)={12,13,14,15,22}
α(L2,O)={16,17,18,19,21,37,38,39}
α(FSB,4)={14,15,16,34,37,38,39}
α(PrT,b.nowy)={10,12,13,14,15,22,33,34,35,36,37,38,39}
Jak widać tak zredukowana kartoteka, dla D' = {(Clock,b.szybki),(L2,O),(FSB,4),(PrT,b.nowy)} nie dość
że zmniejszy redundancję to jeszcze, co było do przewidzenia, znacznie poprawi parametr z którego
słynie MLI (oczywiście wciąż mówimy o pewnej klasie pytań – to jest przypadek pierwszy na pewno tu
pasuje, drugi natomiast zależnie od czasu jaki będzie potrzebny na przegląd zupełny zawężonego
podzbioru N lub X). Dodatkowo zastosowaliśmy tu dodatkową metodę czasową (3 z wymienionych w
części teoretycznej), która dodatkowo powinna skrócić czas wyszukiwania odpowiedzi.
MLI ze zmniejszonym zbiorem list inwersyjnych – przykłady
Przejdźmy więc do podstawowych procesów/czynności jakie możemy na kartotece wyszukiwawczej w
tej modyfikacji wykonać.
Przykład 1 – wyszukanie obiektu
Pomijamy prymitywny przypadek, gdy pytanie zawiera tylko i wyłącznie deskryptory, względem których
dokonaliśmy modyfikacji, bowiem wtedy nie byłoby to niczym interesującym i nie wniosło by do tematu
żadnej informacji. Niech dane nam będzie zadanie znalezienia tych jąder procesorowych, które oferują
maksymalny zegar leżący gdzieś w przedziale (2.5GHz-3.5GHz), z ogromnym cachem L2 (tj. powyżej
512KB) i szyną systemową 200MHz lub procesory produkowane w procesie technologicznym 130nm
debiutujące w ramach rodziny Inetl Pentium4.
Mamy więc:
t = (Clock,b.szybki)•(L2,O)•(FSB,4) + (PrT,b.nowy)•(Proc,P4)
czyli t = t 1 + t 2 po wydzieleniu termów składowych pytania.
Zatem bazując na teorii mamy:
σ(t 1 ) = α(d 1 ) n α(d 2 ) n α(d 3 )
σ(t 2 ) = α(d 4 ) n α(d 5 )
Jak widać odpowiedź na term składowy t 1 , tj. σ(t 1 ), zostanie wyznaczona w sposób klasyczny w ramach
zawężonej kartoteki wyszukiwawczej, bo wszytkie deskryptory d i termu składowego t 1 należą do D'.
Otrzymujemy więc, że:
σ(t 1) = α(d 1) n α(d 2) n α(d 3) = {12,13,14,15,22} n {16,17,18,19,21,37,38,39} n {14,15,16,34,37,38,39} = Ø
W drugim termie składowym sytuacja nieco się komplikuje, bowiem o ile deskrytpor d 4 =(PrT,b.nowy)
jest jednym z wyodrębnionych deskryptorów, względem których przeprowadzony był proces
optymalizacji, o tyle drugi deskryptor (d 5 = (Proc,P4)) już do tego wyodrębnionego zbioru D' nie należy.
Mamy zatem przypadek drugi opisany w podczęści „Trochę teorii nie zawadzi...”. Postępując zgodnie z
podaną tam techniką wyznaczamy zbiór przybliżony odpowiedzi generując listę α(d 4 ):
N ti | D' = α(d 4 ) = α(Pr.T,b.nowy) = {10,12,13,14,15,22,33,34,35,36,37,38,39}
następnie korzystając z funkcji adresującej uzyskujemy obiekty będące przybliżoną odpowiedzią na nasze
pytanie: