sprawozdanie z metody list inwersyjnych

© COPYRIGHT 2004 MARCIN KARWIŃSKI & MARCIN DZIĘGIELEWSKI
18 z 19
α(PrT,b.nowy)={10,12,13,14,15,22,33,34,35,36,37,38,39}
W ten oto sposób usunęliśmy obiekt Nocoma, a także zaktualizowaliśmy wszystkie listy odnoszące się do
usuniętego obiektu. Proces istotnie zakończony.
Parametry MLI, czyli króciutkie podsumowanie...
Struktura bazy danych
Struktura w tej metoszie jest na pewno bardziej złożona aniżeli jej odpowiednik w metodzie list prostych.
Bierze się to stąd, iż poza pamiętaniem opisów obiektów istnieje konieczność pamiętania w kartotece
wyszukiwawczej wysoce redundantnego systemu list inwersyjnych utworzonych dla deskryptorów tego
systemu. Dodatkowo, dla obiektów o dużych nazwach, bądź występujących w bardzo dużych systemach,
dla ułatwienia i przyspieszenia czynności opartych na kartotece wyszukiwawczej, i dla jej zmniejszenia,
wprowadza się funkcję adresową, która również wnosi pewną redundancję i pewne skomplikowanie owej
struktury.
Redundancja i zajętość pamięci
Metoda ta wnosi dużą redundancję określaną wzorem:
R = (∑ r i=1 #α(d i ) – N)/N,
gdzie r – liczba deskryptorów w systemie, N – liczba obiektów (lub adresów), a symbol #x oznacza moc
zbioru x. Pewne modyfikacje wpływają na zmniejszenie wartości ∑ r i=1 #α(d i ) w podsystemach, albowiem:
1. zmniejszają liczbę deskryptorów r, albo
2. skracają listy inwersyjne.
Zatem modyfikacje tej grupy zmniejszają redundancję w podsystemach przy jednoczesnym zachowaniu
lub tylko niewielkim zmniejszeniu szybkości pracy systemu. Inne modyfikacje zmniejszają redundancję,
kosztem niepełnej informacji uzyskiwanej bezpośrednio bazując na zmodyfikowanej kartotece
wyszukiwawczej. Przez co są odpowiednie tylko dla określonej klasy pytań.
Aktualizacja bazy danych
Wszelkie aktualizacje związane z liczbą obiektów pamiętanych w systemie, zmianą ich opisów, czy pełną
reorganizacją są wykonywane w podobny sposób. Każda aktualizacja wymaga bowiem dokonania zmian
w listach inwersyjnych niezależnie od dodania czy usunięcia samego opisu obiektu w systemie. W
przypadku zmian w opisie natomiast, jesteśmy zmuszeni usunąć obiekt o nieaktualnym opisie,
wprowadzić nowy aktualny, oraz zreorganizować i zupdate'wać odpowiednie listy inwersyjne.
Wprowadzenie natomiast większości modyfikacji pociąga za sobą w tym procesie całościową
reorganizację bazy danych.
Czas wyszukiwania
Czas wyszukiwania w tej metodzie jest bez wątpienia bardzo krótki. W przypadku gdy pytanie jest
zadane w postaci sumy deskryptorów, tj.
t = d 1 + d 2 + d 3 + ... + d k
odpowiedź jest niemal natychmiastowa i czas wyszukiwania τ jest nieomal równy czasowi generowania
list τ g :
τ = τ g ,
czy też jak kto woli czasowi wyszukania w kartotece wyszukiwawczej odpowiednich, uprzednio
wygenerowanych list τ s i ich połączenia.
W przypadku gdy pytanie zadajemy w postaci termu t będącego sumą termów składowych t = t 1 +...+ t m ,
to znaczy pytanie jest sumą pytań składowych t i = d 1 ∙ d 2 ∙...∙ d k czas odpowiedzi na pytanie t jest dłuższy,
gdyż dochodzi czas potrzebny na znalezienie części wspólnej wygenerowanych lis:
τ = ∑ i (τ gi + τ pi ),
gdzie: τ gi – czas generowania i-tej listy, a τ pi – czas porównywania i-tej listy z resztą.
Czas generowania zależy od pytania t i – bo zależy od liczby deskryptorów w pytaniu, czas porównywania
z kolei zależy od liczby deskryptorów pytania t i oraz od długości list związanych z tym pytaniem (τ p >
τ g ). Modyfikacje mogą prowadzić do dodania czasu przeglądu list, zatem czas wyszukiwania będzie
równy:
τ' = τ + τ 0 ,