ΛΑΡΙΣΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ

Οικονόμου ο εξ Οικονόμων Κωνσταντίνος (1780-1857)
Διαπρεπής λόγιος, ευρυμαθής ρήτορας, εξέχουσα φυσιογνωμία της Ορθόδοξης
Εκκλησίας, συγγραφέας και ιεροκήρυκας. Αποτελούσε χαρακτηριστικό
παράδειγμα ηθικής, σύνεσης, μόρφωσης αστείρευτης πηγής ενέργειας και γνώσης.
Διέθετε την ιδιαίτερη ικανότητα να απαγγέλλει ραψωδίες του Ομήρου και να
γράφει στίχους στην ομηρική γλώσσα. Το γεγονός ότι ήταν πολυμαθής και
οξυδερκής με ιδιαίτερη ευφράδεια λόγου, τον βοήθησε να καταξιωθεί και να
χαρακτηριστεί μεγάλη μορφή της Εκκλησίας και του ΄Εθνους. Γεννήθηκε στην
Τσαριτσάνη τη χρονιά που γεννήθηκε και ο Καραϊσκάκης.
Ήταν γιος του ιερέα Κυριάκου Οικονόμου. Ο πατέρας του και οι παππούδες του
ήταν οικονόμοι, γι’ αυτό και έλαβε τον τίτλο «ο εξ Οικονόμων». Στα Αμπελάκια
πήρε τις βασικές γνώσεις και διδάχτηκε γαλλικά και ιερά γράμματα.
Αργότερα ανέλαβε τη θέση του πατέρα του ως κληρικός και οικονόμος της
Επισκοπής Ελασσόνας. Δίδαξε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και υπήρξε ευεργέτης
αυτής. Έμπρακτη απόδειξη του ενδιαφέροντός του για την πνευματική ανάταση
του τόπου, ήταν η προσφορά του πατρικού του σπιτιού για διδακτήριο, καθώς
επίσης και ενός σεβαστού ποσού για τη μισθοδοσία των διδασκάλων.
Το 1806 φυλακίστηκε από τον Αλή Πασά ως ύποπτος και αφού ελευθερώθηκε,
έφυγε για τις Σέρρες και αργότερα ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη. Στην Σμύρνη,
διατέλεσε δάσκαλος και σχολάρχης και έπειτα από πρόσκληση του πατριάρχη
Κωνσταντινούπολης πήγε στην Πόλη, όπου ονομάστηκε «καθολικός ιεροκήρυκας
της Μεγάλης Εκκλησίας και πασών των ορθοδόξων του ελληνικού γένους
Εκκλησιών».
Ταξίδεψε στην Οδησσό, στην Πετρούπολη, όπου έγινε δεκτός από τον τσάρο
Αλέξανδρο τον Α΄. Μετά το χαμό της οικογένειάς του εγκατέλειψε τη Ρωσία και
ταξίδεψε δυτικά. Αφού περιπλανήθηκε σε χώρες της Δύσης, βρέθηκε στην Αθήνα
20