o_19ni77gus1f4m9inqvovhfep0a.pdf

model bukłaka. Kieszeń na laptop – działa, co tu
więcej pisać? Może tyle, że włazi do niej sprzęt
o przekątnej do 15”. I ani trochę więcej,
to naprawdę górna granica.
Kieszeń EDC – bardzo udany organizer. Upchnie
się w nim chyba wszystko, co jest potrzebne i co
ma być pod ręką. Oprócz tego wejdą tam jeszcze
inne rzeczy, np. pokrowiec na okulary, klucze,
dokumenty – kieszeń jest dość pojemna.
Mała kieszeń na coś, co ma się nie rysować – działa,
jest OK. Oczywiście, jeśli plecak będzie wypchany,
to jej funkcjonalność spadnie, ale gdy nie będzie się
go przeładowywać, to działa poprawnie.
Boczne kieszenie – fajny patent. Używam ich
sporadycznie, więc możliwość „spłaszczenia” jest
dużą zaletą. Jedyne, co bym zmienił,
to umiejscowienie? rzepa – ostry powinien być na
plecaku, nie na kieszeni – drapanie po wierzchu
dłoni może nie jest torturą, ale przyjemne też
nie jest, a jak się ma rękawiczki, to ryzykuje się
zaczepienie o rzep.
Przednia ściana plecaka pokryta jest laminatem
z laserowo ciętymi otworkami – 10 rzędów po
pięć otworów w każdym, na bocznych kieszeniach
otworki są zaś w układzie 5x4.
Daje to wystarczającą ilość miejsca na mocowanie
dodatkowych modułów, przy czym w porównaniu
z „tradycyjnym” MOLLE/PALS użytkownik ma więcej
swobody „w pionie” w umieszczaniu kieszeni.
Wadą paneli z otworkami jest brak szczeliny,
przez którą można by łatwo wytrząsnąć drobne
zanieczyszczenia (piach, igliwie etc.), które mają
tendencję do wpadania przez otworki za laminat.
Teraz trzeba się nieco nagimnastykować,
by je wytrząsnąć lub pogodzić się z ich obecnością.
Taśmy kompresyjne – tu się przyczepię. Generalnie
nie jest źle, ale mają pewną wadę. Dolna taśma
poprowadzona jest poprawnie, ale górna zaczyna
się przy tylnej ścianie plecaka, a kończy na
przedniej. OK, jasna sprawa – blokuje to zamek
błyskawiczny komory głównej, ale tego inaczej
zrobić się nie da. Tylko dlaczego blokuje ona także
zamek kieszeni EDC, do której potrzebny jest stały,
szybki i wygodny dostęp? Gdy taśma jest zapięta,
możliwy jest dostęp tylko do taśmy na klucze i
górnej kieszeni organizera. Chcesz sięgać głębiej?
Grzebiesz na ślepo albo odpinasz taśmy.
A wystarczyło wszyć je PRZED zamkiem,
a nie za nim...
Taśmy kompresyjne na dnie plecaka są OK,
ale przechodzą przez cztery szlufki, które są wszyte
trochę bez sensu – za blisko tylnej krawędzi.
Przez to klamra nie ma możliwości dobrze się
ułożyć i żeby to poprawnie działało, trzeba wysunąć
taśmę ze szlufek przy tylnej ścianie. Niefajne.
Jak się już czepiamy, to nie można nie wspomnieć
o porcie rurki systemu hydracyjnego – jest
wykonany w ten sposób, że łatwo jest wyprowadzić
rurkę, ale jeśli akurat jej nie ma, to port stanowi
swojego rodzaju rynnę, przez którą woda
z ewentualnych opadów będzie dostawać się
do wnętrza plecaka. Wystarczyłoby po prostu
odwrócić zaszewki i byłoby w porządku
– rurka wychodziłaby nie tak ładnie jak teraz,
ale woda trudniej dostawałaby się do wnętrza.
Z mankamentów można jeszcze wspomnieć
o pasku piersiowym, który – moim zdaniem
– ma za mały zakres regulacji w pionie.
Ale to wybitnie subiektywne odczucie. Uchwyt do
przenoszenia w ręku – niewątpliwie bajer, pewnie
też podnoszący cenę. Wygląda oryginalnie, ale też
zwiększa masę, a ta wynosi 1,7 kg – jak na plecak
o pojemności 25 l to dość dużo. Szybko łapie
brud i jest trudna do wyczyszczenia, ale ma
jedną, zasadniczą zaletę – w sytuacji naprawdę
podbramkowej mamy do dyspozycji kilka metrów
paracordu.
Pół roku używania i w zasadzie nie ma się
do czego przyczepić, jeśli chodzi
o wytrzymałość konstrukcji. Jedyna usterka
to wypadnięcie plastikowego uchwytu
z linki przy maszynce suwaka, co naprawiłem
w kilkadziesiąt sekund.
Fajny plecak, ładny, zgrabny, przemyślany
i wygodny. Niestety, dość drogi – w Polsce kosztuje
489 PLN. Dużo, ale to naprawdę wysoka półka,
jeśli chodzi o jakość i projekt.
DIR ECT ACTION
DR AGON
EGG
TRZECIA LINIA
FOCUS ON
www.fragoutmag.com