Εμπαίζει Ï„Î¿Ï Ï‚ ÎºÏ Î½Î·Î³Î¿ÏÏ‚ - Η Έκδοση Της Ελασσόνας

14:elassona 19/08/2009 9:06 ΜΜ Page 114 l ΣελίδαΤετάρτη 19 Αυγούστου 2009Θέμα: Γιατί, σύντροφοι, ξεχάσατε τον ιδρυτή του ΚΚΕ Αβραάμ Μπεναρό γιατί;(ο οποίος πέθανε σαν φανατικός Σιωνιστής στο Ισραήλ)Διαπιστώνω μετά λύπης,ότι η σημερινή Ηγεσίατου κόμματος, ενώ έχειτιμήσει ένα σωρό ελάσσονεςπροσωπικότητες του ΕλληνικούΚομμουνιστικού Κινήματος,ΞΕΧΑΣΕ τον ιδρυτή του,τον αλησμόνητο Ιουδαίο δάσκαλοτης ΘεσσαλονίκηςΑβραάμ Μπεναρόγια (1887-1981). Γνωρίζοντας πόσο τοτιμημένο ΚΚΕ απεχθάνεταιτον ρατσισμό, βάζω το χέριμου στο ευαγγέλιο ότι η παράλειψηαυτή δεν έχει νακάνει με το ότι ο Μπεναρόγιαήταν 100% Εβραίος και ενώξεκίνησε ως ασυμβίβαστοςκομμουνιστής το 1908 στηνπολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη– πέθανε ως φανατικόςΣΙΩΝΙΣΤΗΣ το 1981 στο Τέλ –Αβίβ!Επειδή, έχω πολλούς εχθρούς,και μερικοί θα με κατηγορήσουν ότιβγάζω από το κεφάλι μου αυτάπου γράφω, σήμερα θα πηγαίνωστην ίδια την πηγή: «Στο τεύχοςΜαϊου – Ιουνίου 2008» του εξαίρετουδιμηνιαίου περιοδικού «ΕΒΡΑΪ-ΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ» (είναι το επίσημο όργανοτου «Κεντρικού ΙσραηλιτικούΣυμβουλίου Ελλάδος) και αποστέλλεταιδωρεάν σε όποιον το ζητήσει)δημοσιεύεται μια αριστουργηματικήβιογραφία του ΑβραάμΜπεναρόγια που υπογράφουν οι έγκυροιμελετητές του ΕλληνικούΕβραϊσμού Κ.Κ.Δ Ρηγίνος και Ρ.Φρεζή. Θα μεταφέρω επι λέξει ορισμένααποσπάσματα αυτής τηςσυγκλονιστικής βιογραφίας, προκειμένουνα πληροφορηθούν και οιαναγνώστες πόσα πολλά προσέφερανστην Ελλάδα οι Εβραίοι τηςΘεσσαλονίκης.ΠΑΝΑΞΙΟ ΤΕΚΝΟ ΤΗΣΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ«Οι βιογράφοι του αναφέρουνότι ο Μπεναρόγια γεννήθηκε στηνπαραδουνάβια πόλη της ΒουλγαρίαςΛούντ και μεγάλωσε στην κοντινήπόλη Βιδίνι, όπου εγκαταστάθηκεη οικογένεια του. Άλλοι αναφέρουνότι γεννήθηκε στο Βιδίνι. Οίδιος, όμως, ο Μπεναρόγια, όπωςαναφέρεται στο βιβλίο του Θ. Μπενάκη«Ελπίδες και πλάνες» (Εκδ.«Στοχαστής», Αθήνα 1989 σελ. 53)γράφει ότι «Είναι αναγκαίο να διορθώσωμερικές παρανοήσεις σχετικάμε τα πρώτα μου χρόνια. Γεννήθηκαστη Θεσνίκη και μυήθηκα στοσοσιαλισμό στη Βουλγαρία». Το1907 είχε διορισθεί δάσκαλος στοεβραϊκό σχολείο της Φιλιππούποληςκαι εκεί άρχισε να διατηρεί σχέσειςμε τους «ελεύθερους σοσιαλιστές»του Χαρλάκωφ που μετείχαν στοσοσιαλιστικό κίνημα της Βουλγαρίας.Την περίοδο αυτή εξέδωσεένα φυλλάδιο με τίτλο «Το εβραϊκόζήτημα και η σοσιαλδημοκρατία»,άρχισε δε να συνεργάζεται με τηνεφημερίδα της Σόφιας «Ο εβραίοςεργάτης», που εξέδιδαν οι εκείΕβραίοι σοσιαλιστές.Το 1908 εγκαταστάθηκε στηΘεσνίκη, εργαζόμενος ως δάσκαλοςτου εκεί εβραϊκού σχολείου.Σύντομα όμως εγκατέλειψε το επάγγελμααυτό για να γίνει τυπογράφοςγιατί όπως έγραψε «ήθελε να αποκτήσειταξική συνείδηση και νααποκτήσει την εμπιστοσύνη τωνεργαζομένων». Λίγους μήνες μετάτην επανάσταση των Νεότουρκων,το Σεπτέμβριο του 1908, συγκέντρωσε30 περίπου συντρόφους τουκαι αποφάσισαν την ίδρυση της«Ισραηλιτικής Εργατικής Λέσχης» μεσκοπό να κάνουν ομιλίες διαλέξειςγια την επιμόρφωση των Εβραίωνεργαζομένων. Ένα χρόνο αργότερατην επομένη της πρώτης επετείουαπό την «Νεοτουρκική Επανάσταση»με πρωτοβουλία του Μπεναρόγια,ιδρύθηκε η «ΣοσιαλιστικήΕργατική Ομοσπονδία» (Fidezationsosialista Laboradera). Η ιδρυτικήΣυνέλευση της Ομοσπονδίας έγινετον Αύγουστο του 1909 και μέσααπό την Φεντερασιόν ο Μπεναρόγιαέμελλε να αναδειχθεί ως εξέχουσαφυσιογνωμία του εργατοσοσιαλιστικούκινήματος στα Βαλκάνια τηςεποχής εκείνης. Μια από τις πρώτεςφροντίδες του ήταν η έκδοση ενόςδημοσιογραφικού οργάνου, η οποίαπραγματοποιήθηκε με την κυκλοφορίατου πρώτου φύλλου, στις15/8/1909 με τίτλο «Η εφημερίςτου Εργάτη» (Τζορνάλε ντελ Λαβοταρόρ).Ήταν εβδομαδιαία, τετρασέλιδηκαι κάθε σελίδα ήταν γραμμένηστα Ελληνικά – Ισπανοεβραικά-Τουρκικά και Βουλγαρικά. Η πολυδάπανηαυτή έκδοση σταμάτησετην κυκλοφορία της το 1911.Εθελοντήςστον Τουρκικό στρατόΟ Μπεναρόγια κατατάχθηκεεθελοντής στον Τουρκικό στρατόπροκειμένου να συμμετάσχει στηνεκστρατεία των «Νεότουρκων» στηνΚων/πολη, που είχε σκοπό την καθαίρεσητου «αιμοσταγούς» ΣουλτάνουΑβδούλ Χαμίτ. Μετά την επιστροφήτου στη Θεσσαλονίκη, το1911 ανέλαβε υπεύθυνος μιας νέαςέκδοσης της Φεντερεσιόν, της εφημερίδος«Εργατική Αλληλεγγύη». (Σολιδαριδάδ Ουβραδέρα). Αν καιεβραίος ο Μπεναρόγια υπήρξε πολέμιοςτης «Σιωνιστικής ιδέας» καιυπέρμαχος της «αφοσίωσης» τωνΕβραίων στις χώρες που ζούσαν. «Ηίδρυση εβραϊκού κράτους δεν έχεικαμμιά έννοια», έλεγε και πρόβαλεπάντα τις ιδέες του για την «επικράτησητου σοσιαλισμού». Ωστόσοδεν δίστασε να καλέσει στηΘεσ/νίκη τους σοσιαλιστές αλλάκαι Σιωνιστές Ιτσχάκ μπεν τσβί καιΔαβίδ Μπεν Γκουριόν, μετέπειταηγέτες του κράτους του Ισραήλ οιοποίοι μίλησαν στη Λέσχη της Φεντερασιόν.Η όλη δραστηριότητατου Μπεναρόγια στους χώρους τηςεργατικής τάξης τον οδήγησε σεεξορίες και φυλακίσεις: το 1911στη Σερβία, το 1912 στην Κων/ποληκαι στη συνέχεια στην Αθήνα. Το1914 εξορίστηκε στη Νάξο, το 1919στην Φολέγανδρο και το 1924 στιςφυλακές Αβέρωφ στην Αθήνα. Λίγομετά τη διακοπή της έκδοσης τηςεφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη»,που επέβαλαν οι Οθωμανικέςαρχές, ο Μπεναρόγια πρωτοστάτησεστην έκδοση της εφημερίδας«Αβάντι» (Εμπρός), η κυκλοφορίατης οποίας συνεχίστηκε για πολλάχρόνια.Ο ΜΠΕΝΑΡΟΓΙΑΙΔΡΥΕΙ ΤΟ ΚΚΕΤο Σεπτέμβρη του 1918, μετέχονταςστο Πανεργατικό Συνέδριο,πρωτοστάτησε στην ίδρυση της«Γενικής Συνομοσπονδίας ΕργατώνΕλλάδας». (Γ.Σ.Ε.Ε.) και εκλέχθηκεστην 11μελή επιτροπή της.Στις Αρχές Νοεμβρίου του ίδιουχρόνου, μετέχοντας στο ΣοσιαλιστικόΣυνέδριο, υπήρξε από τουςσυνιδρυτές του «Σοσιαλιστικού ΕργατικούΚόμματος Ελλάδος»(Σ.Ε.Κ.Ε.) του οποίου αποτέλεσεένα από τα σημαντικότερα στελέχητου. Δυο χρόνια αργότερα τοΜπέλτσιος Χρήστος του Νικ.Πολιτευτής του ΛΑ.Ο.Σ.Αντιπρόεδρος ΝομαρχιακήςΑξ/κός ε.ν.Σ.Ε.Κ.Ε. ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ σε«Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος»στο οποίο ο Μπεναρόγια ανάλαβεΓενικός Γραμματέας. Εδώ θα σταματήσωτο κείμενο, διότι αν συνεχίσωθα μάθετε πράγματα που δενπρέπει να τα μάθετε. Τη συνέχειαμια άλλη φορά, πάντως εκείνο πουθέλω να ξέρετε είναι ότι: Ο ιδρυτήςτου ΚΚΕ κατατάχθηκε εθελοντήςστον Τουρκικό στρατό και πέθανεσαν φανατικός Σιωνιστής στο Ισραήλτο 1981.Σημείωση Α: Η δίκη μιας Σουδανήςδημοσιογράφου, η οποίακινδυνεύει να της επιβληθεί ποινή 40μαστιγώσεων επειδή φορούσε παντελόνι,μια ενδυμασία που θεωρείται«απρεπής», αναβλήθηκε για τις7 Σεπτεμβρίου. Και μετά μας φέρνουντους Σουδανούς στην Ελλάδανα μας κατηγορούν για…καταπίεσηκαι…καταπάτηση των δικαιωμάτωντους!!Σημείωση Β: Αρχίζει στις 20 Αυγούστουη κυνηγητική περίοδος.Οπότε, αντί για τα βουνά, δεν ροβολάτεκατά Αθήνα μεριά, πέριξ τουΣυντάγματος; Ξέρετε πόσους…μπούφους έχει;Αυτός ο μήνας είναι η περιπέτειατης ζωής μας. 1 Ιουλίου το 1948 επιστρατεύτηκααπό τον ΔημοκρατικόΣτρατό και στις 20 Ιουλίου τραυματίστηκακαι αιχμαλωτίστηκα απότον Τακτικό Στρατό. Για το διάστημααυτό έχω γράψει για τις μάχεςπου έδωσα, είχα δώσει πέντε μάχεςη πέμπτη είναι που τραυματίστηκακαι επειδή ήμουνα επιστρατευμένοςέκανα μόνον 16 μέρες φυλακή καιαπολύθηκα από το στρατόπεδο Κοζάνηςήμουνα 19 χρονών. Μετάαπό τέσσερα χρόνια το 1952 ήμουνα23 χρονών κάλεσαν την κλάσημου, ντύθηκα στρατιώτης και με “ρίξανε”στο ΚΕΒΟΠ στο Χαϊδάρι σταβαρέα όπλα, πολυβόλα πραονίκ.Αφού κάναμε την βασική εκπαίδευσηκαι πήραμε ειδικότητά μας προτούνα αποσπαστούμε για τα τάγματαμια μέρα ο διοικητής του κέντρουμας συγκέντρωσε και μαςείπε ότι έχουμε στρατό στην Κορέακαι πρέπει να πάμε να τον αντικαταστήσουμε.Μετά αποσπαστήκαμεγια τα τάγματα. Με “ρίξανε” στο 593τάγμα ευζώνων η έδρα του ήτανστην Κατερίνη, αλλά το τάγμα ήτανστον Όλυμπο πίσω από τον Κοκκινοπλόη θέση του τάγματος λεγότανΒαρλαμάς και Ξερόλακας. Εκεί κάναμεόλες τις ασκήσεις λόχου, τάγματοςκαι μεραρχίας. Αυτά όλα τελείωσανστις 28 Οκτωβρίου, κάναμεκαι την παρέλαση μέσα στην Κατερίνη.Γυρίζοντας από την παρέλαση,μας μάζεψαν τον λόχο βαρέωνεκεί υπαγόμασταν, τα πραονίκΟ μήνας της περιπέτειαςκαι οι όλμοι και αφού μας χώρισανστείρα και γαλάρια, στείρα ήταναυτό που έπαιρναν εγώ η τύχη μουήταν στα γαλάρια. Αυτά που γράφωστείρα και γαλάρια είναι όπως έναςτσοπάνος χωρίζει τα πρόβατα, έτσιέκαναν και μ' εμάς. Όταν μας έβγαλανδεν βγήκε κανένας εθελοντήςαλλά όταν κατεβήκαμε στην μεραρχίαμέσα στην Κατερίνη εκείσυγκεντρωθήκαμε από όλη την μεραρχίαεξήντα άτομα.Εκεί ο ταξίαρχος μας έβαλε σεεξάδες, 10 εξάδες, εγώ ήμουναστην τρίτη μπροστά μου είχα παιδιάαπό τον λόχο μας ενώ μας βγάλανεμε το ζόρι όταν περνούσε ο ταξίαρχοςαπό κοντά τους και χαιρετούσανκαι ανάφεραν το όνομά τοχωριό νομό και επαρχία σε ρωτούσεο ταξίαρχος πας με όλην τηνκαρδιά σου και έλεγαν ναι. Ότανήρθε στην δική μου εξάδα ήρθε ναμε χαιρετήσει και ανάφερα μουείπε και εμένα αν πάω εθελοντής καιτου είπα όχι και μου είπε έβγα στηνάκρη και αφού βγήκα έξω από τηνεξάδα πήραν θάρρος και βγήκαν άλλοιτρεις και γίναμε τέσσερις αλλάδεν σωθήκαμε με αυτό που κάναμεαφού τελείωσε όλους ξανά μας βάζειστην σειρά τους τέσσερους καιπρώτος εγώ και μου είπε Έλληναςφαντάρος και να πεις όχι; Του είπαήμαστε πέντε αδέρφια και ο μεγαλύτεροςείμαι εγώ, του είπα είμαστεδυο παιδιά και τρία κορίτσια τότε ταπέντε αδέρφια δεν ήταν πολύτεκνητα έξι μόνον απαλλάσσονταν καιέτσι με άρπαξε από τον γιακά καιμου είπε πήγαινε να κάνεις χαρτιάνα απαλλαγείς. Και έτσι από τουςτέσσερις που ήμασταν μόνον έναςγλίτωσε δήθεν έκανε εγχείριση,άφησαν αυτόν και πήραν άλλοναπό τον λόχο του πήρε άλλος τηνμπόρα και θέλω να πω για την Κορέαδεν κοιτούσαν αριστερούς. Μόνονόταν παίρναμε τρόφιμα στονοσοκομείο έμπαινες, το είχα γράψεικαι άλλη φορά, ο πατέρας μουείχε πλευρίτιδα και πήγα στην πρόνοιακαι ζήτησα χαρτιά απορίαςκαι μου είπε αυτός που ήταν στηνπρόνοια και έδινε το χαρτί θα σουαπαντήσω μετά. Το μετά σήμαινεκατάσταση εθνικοφρόνων και μηεθνικοφρόνων και όταν τον είδανστον πίνακα ότι ήταν στο λαϊκό δικαστήριογια εισαγγελέας ο πατέραςμου ήταν απλός δικηγόροςαλλά αφού τον δόσαν προαγωγήτους ευχαριστούμε και με αυτό μεαπόρριψαν και δεν μου έδωσανχαρτί. Και έτσι το εβδομαδιαίο παζάριτότε γινόταν το Σάββατο έβγαλατην γελάδα που αρμέγαμε τηνπούλησα και με τα λεφτά της γελάδαςτον πήγα στον γιατρό τοΣαμαρά τον Γιώργο και τον έκανακαλά. Και θέλω να καταλήξω, ότανμας πήραν για την Κορέα τότε δενείχαν καταστάσεις να μη μας έστελνανστην Κορέα. Ποιός να το καταλάβειγιατί στέλναν αριστερούς,εμάς μας στέλναν για κοπριά για λίπασμαελληνικό. Προχθές του ΠροφήτηΗλία πήγα στο δρυμό, είχανπανηγύρι και έχω έναν φίλο, ήμαστανμαζί στην Κορέα αλλά είναιυπέρ εθνικόφρονας και του είπα τηγίνεται εσύ είσαι εθνικόφρονα μήπωςσε δώσαν τίποτα λεφτά κρυφάαπό εμάς και δεν τα μαρτυράς όχιμου λέει γιατί ήταν εθελοντής καιτον κώλυσα. Τον είπα τα μπακίρια,τα παράσημα τα έχεις και μου είπεμόνον φωτογραφίες με παράσημαέχω αυτά δεν τα πιάνουν. Τώρα ναφτάσουμε εκεί που έγραψα στηνεπικεφαλίδα για τον μήνα Ιούλιο τοιστορικό για τον μήνα αυτόν έγραψαμπροστά για τον δημοκρατικόστρατό πως με πήραν και πως τραυματίστηκακαι πως πιάστηκα. Εδώθα γράψω πως τον Ιούλιο φτάσαμεστην ανακωχή και γλυτώσαμε. Σήμεραπου γράφω είναι η γιορτήτης Αγίας Παρασκευής. Το χίλια εννιακόσιαπενήντα τρία 26 Ιουλίουβρισκόμουν στην Κορέα στην πρώτηγραμμή μας φώναξε ο λοχαγόςΓράφει οΣυμεωνίδης Κυριάκοςνα υπογράψουμε όλοι οι φαντάροικαι οι αξιωματικοί την ανακωχή καιυπογράψαμε σαν σήμερα 26 Ιουλίουκαι σαν αύριο 27 το βράδυ η ώραδέκα παρά τέταρτο σταματάει τομπαμ και από τις δυο μεριές εδώαγαπητοί μου φίλοι στην μια μέρααυτήν είναι ζωή και θάνατος για τις26 Ιουλίου χάσαμε ακριβώς 10 παιδιάκαι την επόμενη της 27 χάσαμεάλλα δύο αυτά τα 12 παιδιά ή 10 γιαδύο μέρες και το δύο για μία μέραέμειναν εκεί. Τραυματίες είχαμε εννέατις 26 και 5 τις 27 Ιουλίου.Αυτό το ιστορικό έχω αυτόν τονμήνα Ιούλιο του 1948 και το 1953αυτή είναι η ιστορία της ζωής μουκάθε χρόνο τα θυμάμαι και τα εξιστορώστους φίλους μου. Όχι καλαμπούριεμένα με γλίτωσε το παράσημοτης λούφας μελετήστε τοκαλά.