6KaCgClnZ

su desetkovani. Cijela Bosna je mezaristan nevinopobijenih muslimana, a rijeka Drina na granici saSrbijom je njihova najveća masovna grobnica.Komunistički režim koji je vladao sljedećih skoropola vijeka donio je i nešto dobrog za Bošnjake –nacionalizmi su prigušeni, životi su bili sigurni,Bošnjaci imaju šansu da se školuju i budu dijelomdržavnog i vojnog establišmenta.Nemaju pravo na značajniju imovinu –fabrike, šume, oranice, veće stambene kuće sunacionalizovane. Nemaju pravo na etničko ime,na popisima se vode kao ”neopredijeljeni”, njihovjezik je srpsko-hrvatski, nemaju akademiju nauka,nacionalne i kulturne institucije.Zatvaraju se džamije, medrese, tekije, mektebi.Reisu-l-ulemu faktički imenuje Centralni komitetKomunističke partije. Zabranjen je rad političkihpartija, ukinuti slobodni mediji, svi koji su pružaliotpor ideološkom teroru su pozatvarani.Otpor mladih bošnjačkih intelektualacaorganizovanih u ilegalnu organizaciju ”Mladimuslimani” je skršen drakonskim kaznama.Vođe su strijeljane ili osuđene na višedecenijskekazne.Teror nad Bošnjacima koji se protegao kroz XX.vijek, mijenjajući samo oblike i intenzitet, učinio jeda pretežni dio ovog naroda danas živi u dijaspori.Dva miliona Bošnjaka žive u Bosni, dvostrukoviše je kroz iseljeničke talase otišlo u Tursku, SAD,Australiju i zemlje Evrope.Najteži, genocidni napad na Bošnjake, izvršen jeu vremenu raspada državne zajednice Jugoslavije,početkom devedestih godina XX. vijeka. Podjelateritorije Bosne i Hercegovine između Srbije iHrvatske dogovorena je na sastanku predsjednikaMiloševića i Tuđmana u Karađorđevu 1991.godine. Procijenjeno je da Bosna i Hercegovina,koja nije imala vlastitu vojsku, ne može izdržatiozbiljan napad, da će Bošnjaci pokleknuti preddaleko nadmoćnijim agresorom, pomiriti se sasudbinom i prikloniti se jednoj od strana.Uplitanje sa Istoka i Zapada u unutrašnje stvariBosne i Hercegovine, koje je trajalo kroz sve vrijemenjenog postojanja, ušlo je u najdramatičniju fazu– separatističke snage među bosanskim Srbimai Hrvatima su naoružane, proglašene su srpskeautonomne oblasti koje su obuhvatile većinubosanskohercegovačke teritorije, ustanovljena jehrvatska zajednica Herceg-Bosna.Ipak, na referendumu o nezavisnosti koji jeorganizovan u martu 1992. pokazalo se da jeogromna većina građana, uključujući i dio Srba, aposebno Hrvata, privržena Bosni i Hercegovini. Okodvije trećine stanovništva je izašlo na referendum iskoro stopostotno podržalo nezavisnost.Uslijedio je brutalni napad Jugoslovenske armijei paravojnih srpskih jedinica koje su već bile,nakon povlačenja iz Hrvatske, raspoređenepo cijeloj teritoriji Bosne i Hercegovine. Preko100.000 vojnika, od kojih je većina već ratovala uHrvatskoj i Sloveniji, organizovanih u 6 korpusa,opremljenih stotinama tenkova i oklopnihtransportera, hiljadama raznovrsnih artiljerijskihoruđa i stotinama helikoptera, je napalo nesrpskostanovništvo diljem zemlje. Pokrenut je talasizbjeglica koji će izmijeniti etničku sliku do tadašarolike Bosne i Hercegovine. Krajem 1992. agresijise pridružila Hrvatska aktivirajući Hrvatsko vijećeodbrane, koje je do tada branilo teritorije pretežnonastanjene Hrvatima, u napad na branioce Bosne iHercegovine.Agresiji se pridružila i izdajnička vojska FikretaAbdića sačinjena od Bošnjaka koji su sarađivali sMiloševićem. Branioci Bosne, skoro nenaoružanii u začetku procesa organizacije, zbijeni su uopkoljene gradove i enklave. Rat je trebao bitiizgubljen u roku od nekoliko sedmica. Međutim,potrajao je skoro četiri godine. I nije izgubljen.Ali, izvršeno je svirepo etničko čišćenjestanovništva i temeljito uklanjanje tragovamuslimanske kulture i tradicije. Srušeno je prekohiljadu džamija i medresa, preorani su mezaristani,spaljene čaršije, srušen je čuveni Stari most uMostaru.BAKIR IZETBEGOVIĆ ~ 88 ~ MANDAT 2010. - 2014.