Тука - FRIEDRICH EBERT STIFTUNG Office in Skopje

Развојот на Социјалдемократијатаголемите успеси, во средината на осумдесеттите години, по победата нареганизмот и тачеризмот западна во криза. Старата социјалдемократија,како што ја нарекува проф. Ентони Гиденс (автор на „Третиот пат”),беше сведок на тоа како капитализмот на слободниот пазар создавамногу од проблематичните ефекти кои Маркс ги дијагностицираше, носметаше дека тие можат да бидат намалени, или надминати прекудржавната интервенција на пазарот. Државата има должност да создадејавни подобрувања кои пазарот не може да ги направи или, пак,може да ги создаде на незначителен начин. Силното присуство навласта во економијата и во другите сектори од општеството е нормалнои пожелно, бидејќи јавната моќ во демократското општество јапретставува колективната волја. Колективното донесување на одлуките,во кое се вклучени владата, работодавачите и синдикатите, делумно гизаменуваат пазарните механизми.Економијата на оваа социјалдемократија се потпира врзоценките на економистот Кејнз, според кој капитализмот има некоинерационални карактеристики кои мора да бидат контролирани, со целда се зачува капитализмот во целина. Пазарниот капитализам, спореднего, може да се стабилизира преку менаџментот на побарувањата ипреку создавање комбинирана економија (пазарно-планска, втемеленаврз јавна и приватна сопственост). Некои економски сектори, спореднего, треба да се исклучат од пазарот, не само заради оскудноста напазарите, туку и заради тоа што индустриите кои се важни занационалниот интерес, не треба да бидат во приватни раце.Основните одредници на оваа социјалдемократија, како економскипроект, беа, и се:- Темелна вклученост на државата во општествениот иекономскиот живот;- Доминирање на државата над граѓанското општество;- Кејнзијански менаџмент на побарувачката, вклучувајќи икорпоративизам;- Ограничена улога на пазарите: комбинирана, или социјалнаекономија, која требаше да обезбеди целосна вработеност.Барањето еднаквост е суштинска одредница насоцијалдемократијата. Слободата и еднаквоста меѓусебно сеисклучуваат според некои конзервативни теоретичари. Според нив,барањето еднаквост го ограничува правото, па и можностите напоединецот да се развива слободно. Социјалдемократијата го тврди18