Spis treœci - Patrz

dostosować się do nadawcy, ale nie odwrotnie. Poza spotkaniami wszystkie inne omawiane tumechanizmy zapewniają komunikację asynchroniczną.Wskazując bezpośrednio lub pośrednio partnerów komunikacji określa się powiązaniaprocesów w przestrzeni. Sposoby powiązania można podzielić w zależności od tego, czynadawca komunikatu jest z góry znany, czy nieznany odbiorcy, oraz czy odbiorca jest z góryznany, czy nieznany nadawcy. Składnia spotkań w CSP wymaga jawnego wskazania zarównonadawcy, jak i odbiorcy komunikatu. Składnia spotkań asymetrycznych (Ada, RPC) wymagajawnego wskazania tylko jednego z uczestników komunikacji. Pozostałe mechanizmywymagają wskazania pośrednika w komunikacji (potoku, kanału, semafora, monitora). Jednaktakie mechanizmy, jak kanały w języku occam czy potoki nienazwane w Unixie, wiążą zawszetylko jedną parę nadawca-odbiorca, zatem w tych przypadkach wskazując pośrednikawskazuje się jednoznacznie partnera. Uznamy, że nadawca rzeczywiście nie zna odbiorcy,tylko wtedy, gdy jego komunikat może odebrać jeden z wielu możliwych odbiorców. Odbiorcanie zna nadawcy wtedy, gdy komunikat, którego się spodziewa, może nadejść od jednego zwielu nadawców. Omówione podziały ilustruje tablica 2.1.TABLICA 2.1 Podział mechanizmów komunikacjiNadawca Odbiorca Synchroniczne(stosowane w systemachrozproszonych)Znanyznanynieznanynieznanyznanynieznanyznanynieznanyspotkania w CSPspotkania w Adziespotkania w Adziespotkania w EdipieAsynchroniczne(stosowane w systemachscentralizowanych)potoki nienazwanepotoki, kanały unixoweprzestrzeń kroteksemafory, monitoryW niniejszej książce przyjęliśmy następujący układ. Najpierw omawiamy ogólnemechanizmy służące przede wszystkim do synchronizacji (semafory i monitory), a następniemechanizmy komunikacji synchronicznej (spotkania) i mechanizmy komunikacjiasynchronicznej (przestrzeń krotek). Na końcu zajmujemy się wybranymi mechanizmamidostępnymi na poziomie systemu operacyjnego Unix, takimi jak semafory, komunikaty i zdalnewywołanie procedury. W ostatnim rozdziale omawiamy mechanizm potoków w systemie MS-DOS.2.8.4 Rodzaje programów współbieżnychW zależności od sposobu komunikacji między procesami wyróżnia się kilka typówprogramów współbieżnych [AnclrOl]. Wspomnieliśmy już o przetwarzaniu potokowym. Każdyproces w programie realizującym takie przetwarzanie pobiera dane tylko z jednego źródła(procesu lub kanału), przetwarza je i wysyła do jednego odbiorcy (procesu lub kanału). Takieprocesy nazywa się filtrami. Przykłady przetwarzania potokowego zawierają zadania l LIII.8.Bardziej złożoną strukturę programu w postaci acyklicznego grafu uzyskuje się wtedy, gdyposzczególne procesy pobierają dane z kilku źródeł i wysyłają wyniki do kilku odbiorców (por.5.3.13, w którym omówiono potok dwuwymiarowy).Inną grupę stanowią programy współbieżne złożone z wielu identycznie działającychprocesów. Zasługują one na szczególną uwagę, gdyż zwykle łatwiej je tworzyć, rozumieć imodyfikować. Struktura powiązań między procesami w takim programie zależy odrozwiązywanego zadania (por. 5.3.15). W skrajnym przypadku komunikaty mogą być29