Wyrok Nr Sygn. akt II SA/Wr 745/11 z dnia 19 kwietnia 2012 r.

Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego – 8 – Poz. 2959W ocenie Sądu należy bezwzględnie uznać racje Wojewody Dolnośląskiego, zarzucającego w skardze, żeżaden przepis prawa, w tym ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie uprawnia organuuchwałodawczego gminy do zamieszczania w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennegopostanowień należących do materii podziałów nieruchomości. Czynności w tym zakresie stanowią domenęorganu wykonawczego, a kompetencja związana z postępowaniem regulowanym treścią art. 93 i art. 94ustawy o gospodarce nieruchomościami nie może być ograniczona wytycznymi wprowadzonymi przez radęgminy do treści ustaleń planistycznych.Sąd podziela też ocenę organu nadzoru, co do naruszenia przez Radę Miejską w Bystrzycy Kłodzkiejzasad sporządzania planu poprzez zapis § 8 pkt 1 lit. r zaskarżonej uchwały, w którym określona zostałaminimalna powierzchnia działki (2500 m²).Na całkowitą akceptację zasługuje przedstawiona w piśmie pełnomocnika Wojewody Dolnośląskiegoz dnia 14 lutego 2012 r. argumentacja odnosząca się do wskazanego powyżej zapisu, wyprowadzonaw twierdzeniu, że ustawodawca uprawnia radę gminy w przepisie art. 15 ust. 3 pkt 10 ustawy o planowaniui zagospodarowaniu przestrzennym wyłącznie do określenia (w zależności do potrzeb) minimalnejpowierzchni nowo wydzielonych działek budowlanych.Brak jest natomiast w obowiązujących przepisach prawa upoważnienia do określania przez organstanowiący gminy minimalnej powierzchni działki gruntu, a tak należy odczytywać ustalenie zawarte w §8 pkt 1 lit. r zaskarżonej uchwały.Wobec uwzględnienia zarzutów skargi Sąd zobligowany był również do stwierdzenia nieważnościzałącznika graficznego do przedmiotowej uchwały we wnioskowanym przez organ nadzoru zakresie.Mając na względzie przedstawione powyżej okoliczności Wojewódzki Sąd Administracyjny stosowniedo przepisu art. 147 § 1 powoływanej wcześniej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądamiadministracyjnymi, orzekł jak w sentencji.Klauzula zawarta w pkt II wyroku wynika z obowiązku zastosowania przez Sąd przy orzekaniuo uwzględnieniu skargi przepisu art. 152 wskazanej powyżej ustawy.