sił powietrznych - Ministerstwo Obrony Narodowej

NR 2/2013inne armieszło 75 pilotów z tego 7 najmłodszych, od1 stycznia 2012 roku nie zaliczyło ich około300 pilotów wojskowych, nawigatorów i członkówzałóg, z tej liczby około 60 to piloci wojskowipromocji 2010–2011. Średniorocznie zewzględów zdrowotnych szeregi personelu latającegoSił Powietrznych i Obrony Powietrznejopuszcza około 15 doświadczonych pilotów,można ocenić, że do 2015 roku, po osiągnięciu25 lat służby, ubędzie ich około 350. Uzupełnianiewykruszeń absolwentami wyższych szkółoficerskich nie gwarantuje rozwiązania narastającegoproblemu kadrowego. Od 2003 rokuśrednioroczna promocja obejmuje około 270 pilotów,z tej liczby około 80 wykonuje loty; pozostalisą wyznaczani na stanowiska nawigatorówlub operatorów pokładowych – ich przekwalifikowaniewymaga dodatkowo około dwóch latszkolenia. Reasumując, brak wyraźnej poprawyi utrzymanie tempa wykruszeń wskazuje, że do2015 roku rosyjskie Siły Powietrzne i ObronyPowietrznej mogą utracić około 70 procent personelulatającego, dlatego też rozwiązanie problemuzwiązanego z płacami oraz sferą socjalno-bytowąmoże stanowić priorytet o znaczeniuwiększym niż utrzymanie właściwego ich tempamodernizacji i przezbrajania.•Autor jest starszym specjalistą Oddziału Analiz i WymagańOperacyjnych Dowództwa Operacyjnego SZRP.Uczestniczył w VII zmianie PKW w Iraku.przypisy1 Wieloletnie zaniedbania w finansowaniu potrzeb remontowo-obsługowychskutkowały katastrofalnym stanem technicznymparku lotniczego. W latach 1982–1984 radzieckieSu-27 i MiG-29 stanowiły wiodące konstrukcje lotnicze. W ciągu20 lat w siłach powietrznych innych państw odnotowanorewolucję w konstrukcji samolotów oraz systemów precyzyjnegorażenia, które zwiększają zdolności starszych samolotów(samoloty V generacji F-22, eksportowy wariant F-35 orazmodernizowane F-15 i F-16, które utrzymują przewagę nadradzieckimi myśliwcami), w tym czasie rosyjskie odpowiednikiwykorzystywały zapasy radzieckich środków rażenia.Symptomem postępującej degradacji technicznej starzejącegosię parku samolotowego (średnia wieku około 20–25 lat)był wzrost liczby katastrof lotniczych. Spektakularne pozostająkatastrofy MiG-29 z 5 i 17 października 2008 r. W wynikukontroli 80% utrzymywanych MiG-29 (75% ogólnej liczby samolotów)wyłączono z eksploatacji.2 M. Barabanow: Nowaja armia Rossii. Moskwa 2010,s. 58–59.3 Dyrektywą Ministra Obrony FR nr 011 z 18.07.2010 r.,SG nr 314/4/0654 z 19.07.2010 r., rozkazem dowódcy ZachodniegoDOS z 13.09.2010 r. nr 4/1/016 do 01.12.2010 r.,1 Dowództwo Operacyjne SPiOP przeniesiono z St. Petersburgado Woroneża.4 Bazy lotnicze podzielono na I i II kategorię. W bazach lotniczychI kategorii pozostaje kilka lotnisk operacyjnych zajmowanychprzez grupy lotnicze w składzie 1–5 eskadr lotniczych.Bazy lotnicze I kategorii stanowią ekwiwalent dywizjilotniczej. Bazy lotnicze II kategorii z jednym lotniskiem operacyjnymstanowią ekwiwalent pułku lotniczego.5 W tym około 37 eskadr lotnictwa myśliwskiego (10 szt.MiG-29/S/SMT, 12 szt. MiG-31, 15 szt. Su-27/SM), 14 eskadrlotnictwa bombowego (12 szt. Su-24M oraz 2 szt. Su-24M2),14 eskadr lotnictwa szturmowego (12 szt. Su-25 i 2 szt.Su-25SM), 9 eskadr lotnictwa rozpoznawczego Su-24MR i 13eskadr lotnictwa szkolnego i szkolno-bojowego.6 Z tego: 19 szt. An-124 (kolejne 7 w rezerwie), 129 szt.Ił-76 (kolejne 40 w rezerwie), 12 szt. An-22, 59 szt. An-12,12 szt. An-72 (kolejne 4 w rezerwie), 125 szt. An-24/26 (kolejne30 w rezerwie). Możliwości przerzutu wojsk uzupełniaokoło 430 śmigłowców Mi-8 oraz około 20–27 szt. Mi-26.7 8–9 szt. BUK-M1, 8–9 szt. S-300W, 70–72 szt. S-300PS,30–33 szt. S-300PM, 4–5 szt. S-300PM-2, 10 szt. S-400.6.08.2007 r. w system dyżurowania włączono pierwszy dywizjonS-400/606prOP, drugi dywizjon pułku – w 2009 r.17.02.2009 r. zakończono przezbrojenie dwóch dywizjonów210 pr OP. 6.04.2012 r. w obwodzie kaliningradzkim (Gwardiejsk)rozpoczęto rozmieszczanie S-400. 8.06.2012 r. na poligonieKapustin Jar do 589 pr OP (w rejonie Nachodka). Piątypułkowy zestaw S-400 przekazano 22.12.2012 r. do1537 pr OP (Noworosyjsk).8 Łącznie z WLąd około pięć baterii OSA-AKM, dwie baterieKUB M3 i dywizjon S-300W, z Floty Bałtyckiej – dwa dywizjonyS-300PS, Floty Czarnomorskiej – pięć baterii OSA-AKM,Floty Oceanu Spokojnego – dwa dywizjony S-300PS.9 Porozumienie z Armenią oraz umowa w ramach ZwiązkuBiałorusi i Rosji (3.02.2009 r.) przyspieszyły formowaniepierwszego rzutu systemu OP. Na kierunku północno-zachodnimw skład połączonych sił obrony powietrznej włączono5 jednostek lotnictwa myśliwskiego, 5 wojsk rakietowych,102przegląd sił powietrznych