12.07.2015 Views

wprowadzenie do obserwacji online - Qualitative Sociology Review

wprowadzenie do obserwacji online - Qualitative Sociology Review

wprowadzenie do obserwacji online - Qualitative Sociology Review

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Piotr MillerWprowadzenie <strong>do</strong> <strong>obserwacji</strong> <strong>online</strong>: warianty i ograniczenia techniki badawczejMożna zaryzykować stwierdzenie, że obser-obserwowanej grupy. O ile mając <strong>do</strong> czynieniawariancie <strong>obserwacji</strong> – jest punktem wyjścia dlasposoby komunikowania się w czasie rzeczy-wacja <strong>online</strong> może <strong>do</strong>ść często przybierać for-ze zbiorowością, której działania są realizowa-rozpoczęcia badania, a po drugie na poddawa-wistym (wideokonferencje, transmisje głosowemę <strong>obserwacji</strong> quasi-uczestniczącej czy wręczne wyłącznie <strong>online</strong>, sytuacja nie jest jeszcze takniu analizie przede wszystkim własnych prze-wykorzystujące technologię VoIP, komunikatory<strong>obserwacji</strong> nieuczestniczącej. Jest to pierwszyzłożona i ogranicza się przede wszystkim <strong>do</strong>żyć i odczuć z tym uczestnictwem związanychumożliwiające transmisję audiowizualną, jak naz możliwych wariantów <strong>obserwacji</strong> <strong>online</strong>.Mowa tu o sytuacji, w której badacz – uznająctaką strategię zbierania danych za zasadną orazmożliwą <strong>do</strong> realizacji pod względem technicznymi etycznym – decyduje się na zbieranie danychprzez podpatrywanie (collecting material bylurking, Clarke 2000: 6, por. „członkostwo peryferyjne”[peripheral membership], Adler, Adler 1987:36–46). Jak wspomniano wyżej, Internet oferujeduże możliwości „cichego” podpatrywania zdarzeńz pozycji stojącego na uboczu widza. Nieaktywnyuczestnik czatu czy forum tematycznegobardzo często nie budzi absolutnie żadnych podejrzeńczy zastrzeżeń innych użytkowników –każdego dnia tysiące ludzi rejestruje się w różnychmiejscach w sieci, nie uczestnicząc późniejaktywnie w życiu serwisu. Niemniej jednak –o czym wspomniano powyżej – należy pamiętać,że równie często „lurkerzy” są przez stałychbywalców niektórych miejsc w sieci traktowaniz dystansem lub wręcz stosuje się wobec nichrozmaite sankcje, z wykluczeniem z grona użytkownikówkonkretnego serwisu włącznie.Jeżeli natomiast uczestnictwo w <strong>obserwacji</strong> rozumiemyszeroko – jako długotrwałe, osobistezaangażowanie w życie analizowanej zbiorowości(co było – jak się zdaje – pierwotnym zamysłemwykorzystania <strong>obserwacji</strong> uczestniczącejw badaniach społecznych i co jest zbieżne z ro-rozstrzygnięcia etycznych i technicznych dylematówuczestnictwa wspominanych powyżej,o tyle komplikuje się ona znacząco, gdy zbiorowośćprowadzi podwójne życie – zarówno <strong>online</strong>,jak i offline. Wówczas uczestnictwo wymagałobyzapewne równoległego zaangażowaniasię badacza zarówno w prowadzenie tradycyjnierozumianej <strong>obserwacji</strong> uczestniczącej, jak i <strong>obserwacji</strong>prowadzonej <strong>online</strong>, ewentualnie znalezieniajakiegoś innego skutecznego sposobuumożliwiającego jednoczesne podpatrywanieobu aspektów funkcjonowania zbiorowości (dlaprzykładu: połączenie <strong>obserwacji</strong> <strong>online</strong> z jakąśformą analizy danych wizualnych czy wideoanalizycodziennego życia badanych poza siecią).Możliwy jest również pewien wariant pośredni(por. uczestnictwo aktywne – active membership,Adler, Adler 1987: 50–63), w którym badacz niejest wprawdzie tak intensywnie i przez tak długiczas zaangażowany w życie zbiorowości, bypostrzegać siebie samego jako jej rdzennego (native)uczestnika (Adler, Adler 1987: 67), niemniejjednak, przynajmniej przez czas trwania swojegoprojektu, aktywnie uczestniczy w zachodzącychniej działaniach i interakcjach.W kontekście rozważań nad sposobem rozumieniauczestnictwa w <strong>obserwacji</strong> <strong>online</strong> należałobyrównież wspomnieć o innych możliwych sposobachrozwiązania tej kwestii. Pierwszym z nich(analytic reflexivity) (por. Anderson 2006: 378–388).Głównym obiektem <strong>obserwacji</strong> (i refleksji) są tuwięc nie tyle działania innych użytkownikówdanego serwisu internetowego, co raczej własne<strong>do</strong>świadczenia i przemyślenia badacza na tematjego w nim uczestnictwa. W wielu aspektachpo<strong>do</strong>bnym rozwiązaniem może być równieżpropozycja części wirtualnych etnografów <strong>do</strong>tyczącamożliwości zajęcia pozycji obserwacyjnejtak zwanego uczestnika <strong>do</strong>świadczającego (participant-experiencer)(Walstrom 2003; Garcia i in.2009: 58–59), która opiera się na założeniu, że badaczwcielając się w rolę członka wirtualnej społeczności,ma szansę bezpośredniego <strong>do</strong>świadczaniana własnej skórze sytuacji po<strong>do</strong>bnych <strong>do</strong>tych, z którymi na co dzień mają styczność innijej uczestnicy.Synchroniczna i asynchroniczna obserwacja<strong>online</strong>Poza wymienionymi wyżej typami czy też wariantamistanowiącymi niejako standar<strong>do</strong>weformy <strong>obserwacji</strong>, spotykane także w tradycyjnierozumianych badaniach jakościowych,obserwacja prowadzona <strong>online</strong> może być <strong>do</strong>datkoworealizowana w sposób synchronicznybądź asynchroniczny (w zależności od specyfikiwirtualnego terenu badania). Nazewnictwo takieautor niniejszej pracy proponuje przez ana-przykład Skype, gry MMO i tym po<strong>do</strong>bne), to jestsytuacje, w których uczestnicy interakcji (mimoznacznej nawet odległości geograficznej) mogąprowadzić ją na żywo, bez znaczących opóźnieńmiędzy przesyłanymi i odbieranymi komunikatami(jest to więc sytuacja zbliżona w wieluaspektach <strong>do</strong> tradycyjnie rozumianej interakcjiface-to-face). Z kolei asynchroniczna komunikacjaw Internecie obejmuje wszelkie te sytuacje,w których poszczególne komunikaty są wymienianeprzez uczestników interakcji z pewnym– większym lub mniejszym – opóźnieniem, cosprawia, że odpowiedzi mogą stać się <strong>do</strong> pewnegostopnia mniej spontaniczne, bardziej przemyślane,ponadto często mogą podlegać edycjii modyfikacjom nie tylko w toku samego konstruowaniakomunikatu, ale często także jużpo jego zamieszczeniu. Co więcej, wypowiedzitakie (jako wątek dyskusji) mogą być równieżusuwane przez samego użytkownika lub osobytrzecie (na przykład przez administratorów czymoderatorów serwisu). W szczególności wartotu zwrócić uwagę na fora internetowe, portalespołecznościowe, grupy tematyczne w ramachserwisów internetowych i tym po<strong>do</strong>bne. Czasemz wymiaru komunikacji synchronicznejwyodrębnia się także <strong>do</strong>datkowo wariant pośredni,określany mianem komunikacji quasisynchronicznej(por. Garcia, Baker Jacobs 1998:300, 303–304), a obejmujący między innymi wy-zumieniem „pełnego uczestnictwa” – completemogłoby być podejście autoetnograficzne, opartelogię <strong>do</strong> terminologii spotykanej w literaturze,korzystanie tekstowych komunikatorów inter-membership, Adler, Adler 1987: 67–81) – to spo-po pierwsze na wspomnianej zasadzie pełnegoa odnoszącej się <strong>do</strong> dwóch podstawowych wa-netowych (typu Gadu-Gadu, Tlen i tym po<strong>do</strong>b-sób jego praktycznej realizacji zależeć będzieuczestnictwa badacza w badanym śro<strong>do</strong>wiskuriantów komunikacji zapośredniczonej przezne), czatów, shoutboxów i innych, w których użyt-w dużej mierze od specyfiki funkcjonowania(complete member researcher [CMR]), które – w tymkomputer. Pierwszy z nich obejmuje wszelkiekownik ma wprawdzie wrażenie prowadzenia84 ©2012 PSJ Tom VIII Numer 1Przegląd Socjologii Jakościowej • www.przegladsocjologiijakosciowej.org 85

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!