poa256

* Gross National Happiness
Κείμενο: Ράνια Χατζηδάκη
Φωτογραφίες: Νίκος Σταμπολίδης, Αρετή Σταμπούλογλου, Ράνια Χατζηδάκη
Συμπιεσμένη ανάμεσα σε γιγάντιους γείτονες,
την Κίνα και την Ινδία, η μικροσκοπική ηπειρωτική
χώρα του Μπουτάν (3,5 φορές μικρότερη
από την Ελλάδα) είναι ένας κατά βάσιν άγνωστος
τόπος, χαμένος μέσα στα ιμαλαϊκά όρη. Ένα βασίλειο
που δεν αποικίστηκε ποτέ, ένα κράτος που,
στην προσπάθειά του να διατηρήσει την ανεξαρτησία
του από τις βλέψεις όσων ισχυρών το περιτριγυρίζουν,
είχε επιλέξει μέχρι πολύ πρόσφατα την
πλήρη πολιτική και πολιτιστική απομόνωση. Σήμερα
είναι ένας ανερχόμενος τουριστικός προορισμός,
αλλά και μια χώρα που συνειδητά προσπαθεί να
ισορροπήσει ανάμεσα στη διατήρηση των παραδόσεων
και τον εκσυγχρονισμό.
Το Μπουτάν πρωτοκατοικήθηκε στη νεολιθική
εποχή, γύρω στο 2000 π.Χ., από νομάδες καλλιεργητές.
Κατά τον 7 ο αι. μ.Χ. εισήχθη στη χώρα ο
Βουδισμός, ο οποίος διαδόθηκε ευρέως από τον
ασκητή Guru Rinpoche, που στη χώρα ονομάζεται
«δεύτερος Βούδας», εκτοπίζοντας αλλά και
ενσωματώνοντας στοιχεία από την προϋπάρχουσα
σαμανική πίστη Bon. Το 1123 μ.Χ. ιδρύθηκε η
θρησκευτική σέκτα Drukpa, η σχολή του βουδισμού
που επικρατεί στο Μπουτάν. Τον 17 ο αι. (1628) έγινε
η ενοποίηση του Μπουτάν από τον πολιτικοθρησκευτικό
ηγέτη Shabdrung Ngawang Namgyal και
ξεκίνησε η ανέγερση, σε στρατηγικά σημεία της χώρας,
πολλών dzong, δηλαδή μοναστηριών-οχυρών
μνημειακής αρχιτεκτονικής με θιβετιανές επιρροές,
για την προστασία από τους εχθρούς, τον έλεγχο
στρατηγικών ορεινών περασμάτων και την καλλιέργεια
του βουδισμού. Σήμερα αποτελούν τα θρη-
28