poa256
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Η διάσχιση<br />
Συναντηθήκαμε με τους φίλους στο Ρέικιαβικ<br />
της Ισλανδίας. Πραγματικά ενθουσιασμένοι που<br />
βρεθήκαμε ξανά για να προσπαθήσουμε ένα καινούργιο<br />
project στην Αρκτική. Είχαμε σχεδιάσει<br />
μια αποστολή για μια διάσχιση στην Ανατολική<br />
Γροιλανδία στην υποαρκτική ζώνη κοντά στον<br />
66 ο παράλληλο, χωρίς υποστήριξη σε βραχώδες<br />
αλπικό πεδίο για περίπου 17 ημέρες. Ο αρχικός<br />
ενθουσιασμός τις δυο πρώτες ημέρες στην Ισλανδική<br />
πρωτεύουσα άρχισε γρήγορα να μετατρέπεται<br />
σε προβληματισμό, αφού η πρόγνωση καιρού για<br />
την ανατολική Γροιλανδία δεν ήταν καθόλου καλή.<br />
Την ημέρα της πτήσης όλοι με αγωνία περιμέναμε<br />
στην αίθουσα αναμονής για κάτι νεότερο. Τελικά η<br />
Αρκτική γι’ άλλη μια φορά μάς έδειξε τα δόντια της<br />
και η προγραμματισμένη πτήση για το αεροδρόμιο<br />
του Kulusuk καθυστέρησε για δυόμιση ημέρες λόγω<br />
πολύ δυνατής θύελλας με σφοδρούς ανέμους στις<br />
ακτές της Ανατολικής Γροιλανδίας. Έτσι αρχίσαμε<br />
ν’ ανησυχούμε για τις καιρικές συνθήκες και για τις<br />
επόμενες ημέρες, ενώ μάς ήρθαν στο μυαλό αυτά<br />
που περάσαμε στην Ισλανδία τον προηγούμενο<br />
Ιούλιο. Με την εμπειρία μας στην Αρκτική γνωρίζαμε<br />
ότι ο καιρός σπάνια είναι καλός και πρέπει να<br />
ελπίζεις στον λιγότερο δυνατό άσχημο καιρό. Σε<br />
καμία περίπτωση, όμως, δεν περιμέναμε μια τόσο<br />
μεγάλη κακοκαιρία.<br />
Με τρεις ημέρες καθυστέρηση και μετά από<br />
μια πτήση διάρκειας 2 ωρών πάνω από τον Βόρειο<br />
Αλπική λίμνη καθοδόν προς την κορυφή.<br />
Ατλαντικό, φτάνουμε επιτέλους στο αεροδρόμιο<br />
του Kulusuk της Ανατολικής Γροιλανδίας, που βρίσκεται<br />
στο ομώνυμο νησί. Ο καιρός βροχερός και<br />
βαρύς, αλλά όλοι μας δείχναμε ανακουφισμένοι<br />
που επιτέλους φτάσαμε. Γρήγορα όμως τα πλάνα<br />
μας άλλαξαν και πάλι. Λόγω της σφοδρής θύελλας<br />
των προηγουμένων ημερών υπήρχε μεγάλη<br />
συσσώρευση όγκου πάγου και η βάρκα δεν μπορούσε<br />
να μας μεταφέρει στην μικρή πόλη Tasilaq,<br />
στο νησί Ammasalik, που ήταν και η αφετηρία της<br />
διαδρομής. Έτσι αναγκαστήκαμε σε μια επιπλέον<br />
αναμονή 4 ωρών, έως ότου βρεθεί διαθέσιμο<br />
ελικόπτερο για να μας μεταφέρει. Αφού φτάσαμε<br />
στο μικρό ελικοδρόμιο, κατευθυνθήκαμε με τα<br />
πόδια στην πόλη και τον τοπικό ξενώνα. Η προετοιμασία<br />
που κάναμε όλο αυτόν τον καιρό ήταν<br />
μεγάλη, με πολύ προσεκτικό προγραμματισμό,<br />
σωστή επιλογή του εξοπλισμού και υπολογισμό<br />
φαγητού βάσει ημερήσιων θερμίδων. Έπρεπε να<br />
σκεφτούμε και το παραμικρό γραμμάριο βάρους.<br />
Ξεκινώντας την αποστολή τα σακίδια ζύγιζαν 25-30<br />
κιλά, αφού έπρεπε να κουβαλήσουμε ολόκληρο τον<br />
εξοπλισμό για 17 ημέρες (υπνόσακους, χειμερινά<br />
αντίσκηνα, φαγητό για 17+1 ημέρες, καύσιμα για<br />
τις γκαζιέρες, σχοινιά, υλικά ασφάλισης για τους<br />
παγετώνες, κραμπόν, πιολέ κ.ά.). Αφού ελέγξαμε<br />
τα εφόδια και τον εξοπλισμό και τακτοποιήσαμε τις<br />
τελευταίες λεπτομέρειες για την αποστολή, πέσαμε<br />
νωρίς για ύπνο περιμένοντας με ανυπομονησία την<br />
επόμενη μέρα.<br />
Ημέρα 1 η<br />
Νωρίς το πρωί, μετά<br />
από το τελευταίο κανονικό<br />
πρωινό και τις προσευχές<br />
για οίκτο στον θεό Θορ!!!<br />
(τον θεό της μυθολογίας<br />
των Βίκινγκς, του κεραυνού,<br />
της αστραπής και της<br />
καταιγίδας) κατηφορίζουμε<br />
προς το μικρό λιμανάκι του<br />
Tasilaq, με τα λίγα διάσπαρτα<br />
παγόβουνα. Ο καιρός<br />
βροχερός με χαμηλή νέφωση,<br />
αλλά χωρίς ιδιαίτερο<br />
άνεμο. Επιβιβαζόμαστε, με<br />
ολόκληρο τον εξοπλισμό,<br />
για το 3ωρο ταξίδι μας μέχρι<br />
την αρχή της διαδρομής, τις<br />
όχθες του απόκρημνου φιόρδ<br />
Qinngertivaq. Το ταξίδι<br />
58