Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Geç Kalınmışlığın Nihayetinde<br />
Begüm Atik<br />
ç<br />
ok da yaşlı sayılmazdın. Ayna da<br />
gördüğün 40 yaşlarında<br />
gözüken kendine baktın.<br />
Küçükken kendine has kumral renkli<br />
saçların artık eskisi kadar canlı değildi.<br />
Saçlarında tek tük beyazlarını da<br />
görüyordun. Göz altlarında hep torba<br />
vardı ama sanki biraz daha belirgindi<br />
bu sefer gördüklerin. Kendine<br />
bakmayı es geçmiştin. Şimdilik<br />
kendini görmesen de olurdu. Hep<br />
oturmayı çok sevdiğin koltuğuna<br />
yerleştin yine. Düşündün. Kendini,<br />
yaptıklarını… Hayat ne kısaydı oysa.<br />
Sen hiçbir zaman yaşlanacağını<br />
düşünmezdin.<br />
İlkokulda sınıfın en yaramazlarındandın.<br />
Hocan seninle baş<br />
edemezdi. En çok sen konuşurdun en<br />
çok sen zıplardın. O zamanlar hep<br />
büyümek isterdin. Büyümek, genç<br />
olmak... Yaşını büyük söylediğin bile<br />
olurdu. Liseye başladığında ise<br />
durulmuştun. Sana sunulan hayatı<br />
yaşıyordun. Ailenin sözünden<br />
çıkmayan, dersleri iyi bir genç kız<br />
olmuştun. Öğretmenlerin seninle hep<br />
ilgilenirdi. O zamanlar da hep 18<br />
yaşında olmayı isterdin. Özgür<br />
olacağım safsataları her genç gibi seni<br />
de heyecanlandırırdı. Sonra… Sonra<br />
reşit olmuştun işte! Doğum gününü<br />
kutlamamıştın bile. Oysa hayallerin<br />
daha başkaydı. Müthiş bir parti<br />
yapacaktın. Sense evde oturup film<br />
izlemeyi seçtin o gün. Hatta biraz da<br />
ağladın. Neden bilmiyordun, istediğin<br />
yerde olmadığından yakınıyordun<br />
hep. Üniversiteye geçmiş yine<br />
derslerle bitirmiştin dört seneyi.<br />
Sonra iş hayatına başlamıştın. İş<br />
hayatı çok zordu. Kendine bile vakit<br />
ayıramıyordun.
Change language